Sensin

[вσυя∂¢αη]

Sensin

Her şeyin sonrası, evveli sensin
Gönlümün biricik emeli sensin
İnan ki çökerim çekemem dersen
Çünkü canevimin temeli sensin...

[вσυя∂¢αη]

Serüven

Solgun bir yüz seninkisi,
Neşesi bitmiş, hayata küsmüş, ümidi kesmiş…
Tek gayesi tekrar barışmak olmuş her şeyle,
Ve her yaprak düştüğünde,
Hissetmişsin rüzgarın savurmasını.
Sen de savrulmuştun bir zamanlar.
Kimi zaman yalnızdın bu diyarda,
Kimi zaman yanında sevdiklerin.
Ama hep sen vardın senin yanında,
O sessizliğin, çaresizliğin ortasında.
Güneş doğarken gözlerinde,
Anlıyordun hayatın güzelliğini.
Hayatın gizemi de vardı senin için,
Hiçbir zaman keşfedemediğin.
Sinsice gelip geçen günler,
Seni hep yordu sandın.
Oysa ki ucu bucağı olmayan dünyada,
Seni üzecek bir tek sen vardın.
Göz yaşların yağmurla karıştığında,
İstedin ki hayat sona ersin.
Ama her doğan güneşle birlikte,
Sevgi dolu gözler olduğunu fark ettin.
Ve zincirlerini her kırdığında,
Yaşamın bir serüven olduğunu öğrendin…

[вσυя∂¢αη]

Oranda

Yüzümde hüzünden gölgeler varsa,
O hüzün yüzündendir olsa olsa.
Bilmiyorum, bu yaşamın çoğu yaşanmamışsa,
Yaşanmadığı okunur, şimdi, daldımsa.

Özledikçe yalnız durup-susup baktımsa,
Sorulacakken nedeni nasıl sormadımsa.

Geldiğini umudumda umudla umdumsa,
Geleceğini görüyor-biliyordum anlattımsa.

O geçip-gitti ora'sına, ben görmedim, baktıysa.
Derim ki şimdi, bir daha gelse de, sorsa.

Sözümle, yüzümle, gözümle dedim, duysa.
Bense buramda onu bekledim oysa.

Yüzümde hüzünden gölgeler kaldıysa,
İçimde örülen duvardan düşmüştür, çatladıysa

[вσυя∂¢αη]

Hudut Taşları

Bu bulanık hava,bu toprak bu su
Beni benden beni senden ayırır
Bu sabahsız gece bu düş bu uyku
Beni benden beni senden ayırır

Doğmadık güneşin aydınlığında
Uzarsa gölgeler dost kılığında
Şüphe keleplenir gönül çığında
Beni benden beni senden ayırır

Doğrultmak istersem kırılır dallar
Sınadım zamana sığmadı yıllar
Bu dikenli yollar bu taşlı yollar
Beni benden beni senden ayırır

Sevgi bulutundan rahmet damlası
Düşmeden ayrılık doldurur tası
Yoğun maddelerin ince manası
Beni benden beni senden ayırır

Sen aşka hiç dersin bense hayata
Kimbilir belki de bendedir hata
Bu dalgalı deniz bu yanlış rota
Beni benden beni senden ayırır

[вσυя∂¢αη]

Bu Bir Veda Dizesidir



Yine geldim uç noktaya.
Ve ne yazık ki yine sayende bu çöküş
zaten gidişinle ters-düz olmuştu dünyam
şimdi tekrar gelip gidiyorsun
ne istiyorsun? Derdin ne?
Her ne ise derdin bilmiyorum ama...
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum, artık olmayacağım aranızda, olamayacağım
belki aklınıza düşeceğim bir zaman
sonrada unutacağım acımasızca
evet! Zamanı geldi, gidiyorum
vasiyetim hepinize;
kırgınlıklarım ve kızgınlıklarım sana sevgili
umutlarım ve sevinçlerim size emanet
yaptıklarım ve yaşadıklarım onlarda bana
soğuk mezarımda yalnız kalmamam için
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum! Aranızda olamayacağım için
bir daha sevemeyeceğim için
bağışlayın beni gidiyorum zaman geldi
bekler Azraillim ayıp olmasın
kalın sağlıcakla kendinize iyi bakın!

[вσυя∂¢αη]

Ölmeyince Unutulmuyor Gözlerin


Ölmeyince unutulmuyor gözlerin
Her aynada gülüşlerin
Her nefeste yeminlerin...
Kolay mı unutmak
Her şeyim sen olunca....
Sensiz bu alemde tek başına yaşamak
Ölmeyince unutulmuyor gözlerin

Ölmeyince silinmiyor sevgin
Her sabah sensizliğe uyanmak
Her gece karanlığında seni aramak
Kolay mı sensiz yaşamak
Her şeyim sen olunca...
Sensiz bu hayatta nefes almak
Ölmeyince silinmiyor hasretin

Ölmeyince unutulmuyor yüreğin
Her sokakta sesini aramak
Her rüyada ismini anmak
Kolay mı sensiz nefes almak
Her şeyim sen olunca...
Sensiz her rüyadan kabusla uyanmak
Ölmeyince unutulmuyor gözlerin...

[вσυя∂¢αη]

Ölümün Ayak Sesleri



Bu yazdığım son şiirim
bir daha yazabileceğimi
hiç sanmıyorum.
Ölümün ayak seslerini duyuyorum
gittikçe yaklaşıyor!
Sanırım
artik gidiyorum
niye gittiğimi sormayın
çünkü bende bilmiyorum!

[вσυя∂¢αη]

Özlemler

attığımız kurşunlar
toprak üzerine
tohum gibi serpilecek
filizlenecek
güneşli günlerde sevgilerimiz
bir aşk türküsü duyacağız uzaklardan
nakaratını omuz omuza söyleyeceğiz
bir yürek gibi
bir kurşun gibi
tohum döken çiçek gibi
çoğalacağız toprak üzerine

[вσυя∂¢αη]

Gurbette Arayış

Nerde kaldınız kaçıp giden duygularım
Ben sizleri beklerken hep kaçtı uykularım
Bana en sadık dostlar sizlermiştiniz
Bunu bir dosta hasret kalınca anladım...

Ardından uğurlayan varmıydı nemli gözlerle
Nefesini tıkayan söylediği güzel sözlerle
Yoksa neden üzülürsün serseri ruhum
Hayattan ders almadın mı, açılmadı mı ufkun...

Ben vatanımda iken de gurbette idim
Kurtlar sofrasında bir kuzu bir kurt idim
Hatalarım da oldu, günah da işledim
Ama namert köprüsünden asla geçmedim...

Varmayın artık üstüme bırakın gayrı
Canımdan geçtim, serden kaldım ayrı
Tutun elimden ya da çekilin yolumdan
Mert düşman iyidir kötü dosttan...

Neye yarar şimdi haklısın ya da haksız
Ardında yetimler mi bıraktın adsız
Yaşamak istersen işte önünde hayat
Eğer bırakırsan senden bir iz kalacak...

[вσυя∂¢αη]

N'olur

Tanrım , yoksa bana mı öyle geliyor nedir,
Sanki o gülünce,
Güller daha bir kokulu olmakta gibi,
Ve dalında meyveler daha bir olgun durmakta sanki...

Ve o, öyle yürekten bakarken,
İnsanlar sıkıntılarından kurtulup,
Yüzlerde tebessümler değişiyor gibi...

Ve onun bir bakışı yetiyor mu nedir,
Çığırından çıkan her işin yolunda gitmesine...

Onun yumuşak elleriniyle,saçlarını bir okşaması yetiyor,
Ağlayan en afacan çocuğun ,
En derin uykusuna yatmaya...

Onun her bakışı,
En çözülmez düğümleri çözmekte sanki içimde,
Ve sanki susamışa su,
Üç gün aç kalmışa tokluk gibi o...

Onun sesi, gönül yarama merhem olur,
Her duydukça sağalırken,
Onun her sözü, gönül ateşime akan sel gibidir...

Noolur, o hep böyle olsun, her şey olsun bana,
Çok şey olsun, noolur...

10.06.2004 Taşkışla/Taksim