"kendi"nizi yaşatın..

[KoJiRo]

Şimdi boş yerlere bakan dolu gözlerim, sebebini bilmediğim bir burukluk, we içime kadar soğutan suskunluğumdan başka kimsem yok..

Sessizliklerim bana ağır gelmeye başladı..pişmanlıklarımı anımsamak bile istemiyorum;karşılaşmayı istemediğim borçlularım gibiler..

Görmeyim diye her gün farklı bir yerden gidiyorum sana; ama her yerde onlar.. pişmanlıklarım..!!
Takılı kalmışlar ruhuma..
Nedensiz niçinsiz hayatlar kimin..??
Kim olduğunu bimediğim zamanlar neden..??
Sebepsiz sorgular niçin..??

Sewginin “kendi”ye yettiğini düşünürdüm..
Ama yalanmış, her “kendi” daha fazlasını istiyor..
Benim “kendi”de yetinmedi sewgimle, senden aldım sewgini.. ama doymuyor “kendi”ler..
Keşke “kendi”yi bulsam we anlatsam ona, daha fazlası yok diye,ama nedendir bilinmez, niçinsiz bir amaç uğruna kim olduğu anlaşılmayan birinde bırakmışım onu..
en sonunda anladım onu nerde bıraktığımı.. “kendi”yi pişmanlıklarım hapsetmiş..
“kendi” artık çok pişman..we yaşamıyor..
bari siz “kendi”nizi yaşatın..

alıntı değildir, ben yazdım..