Ölümdür Yaşanan Tek Başına Aşk İki Kişilikdir

[KoJiRo]

Sevgilim, ruhumun içi
Sen ki benim öbür yarım… Yalnız senle bahtiyarım.
Gözlerim… Gözlerimin önündeki Dünya…
eşim…
Seninle ölmeliyim. Öperken ve koklarken duyduğum sen
olmalısın.
Seninle ölmeliyim. Beraber değiştirmeliyiz üstümüzdeki bu
paçavra elbiseleri… gözlerimizin önündeki Dünya'yı…
Ters dönmeli çamaşırlar çıkarken ve çırılçıplak kalmalıyız
gecede
Yağmurda, doluda, karda
Isınmalıyız içiçe
doymak ve ölmek seninle olmalı.
Nefesini içime çekip, içimin tırtıllarını kozanla
kaplamalıyım…
Sen ipekten olmalısın. Ve ben tahtadan!…
Sarılmalı, sarılmalıyız. Masallar anlatmalıyım sana
Ateşin başında korku hikayeleri…
filmler seyredip kahkahalar atmalıyız
Piyango bileti almalı çocuklara gülmeliyiz
Kavgalar etmeliyiz ve sonra ayrılıp birbirimizden
Hiçbir şey olmamış gibi yeniden birleşmeliyiz.
Saçların melekler saçı
Bulutlar saçının tacı
Bir Tanrı gibi yükseliyorsun trilyonlarca
Sevgilim, ruhumun içi.
Fakat seni bulmalıyım önce

[KoJiRo]

Dur demelerim fayda etmeyecek bu kez
bu kez dinlemeyeceksin gideceksin
senden tek istediğim
hani olur da aklına gelirsem eğer
gülümsemen
yüzünde gülümseme olarak kalmak istiyorum
gitme demeler yetmeyecek biliyorum
desem de gideceksin
yalvarsam da gelmezsin
senden istediğim şarkımız çalarsa ,
işitirsen bir yerlerde; durup dinlemen öylece dinlemen
ve sadece geçirdiğimiz güzel günleri düşünmen
bu gidişin gidiş değil
bu bakışın hayır değil
bu öpüşün mevsimi değil
bu bilmeler faydamı sanki
avutmuyor hiçbir şey artık sende anla
dindirmiyor yaramı
susturmuyor beni
durdurmuyor hiç
belki gözyaşı dökmüyorum ama
içimdeki haylaz durmuyor
daha hızlı çarpar oldu
daha bir özler oldu seni
gitme demeyeceğim
desem de gideceksin
atsam kendimi
düştüğüm zifiri karanlıktır sadece
tutsam ellerini çatlamış derilerdir
öpsem dudaklarını yitip de gidişlerimizdir
baksam gözlerine donuk iki renktir
bitti işte son çırpınışlarımızdı belki
yenik düştük zamana
bizde yenildik aşka

[KoJiRo]

eğer sevgi buysa
sevgi içimin yanması,
düşününce bıraktığın bir başıma bıraktığın heyecansa,
içime attığın korsa,
yakınımda iken dokunmamak,
uzağımda iken benim olduğunu bilmekse,
gözlerimde ki yaş,
kalbimdeki özlemse,
boşluklarımı doldurmansa sevgi,
sana tapmamsa eğer,
adını zikredip uyanmaksa,
özlemle terbiye olmaksa hayatta,
seni seviyorum.
bakmaksa gözlerinin içine,
kaybolmaksa renginde,
eriyip bitmekse ,
1 yudum mutluluğu sana da, bana da çok görmemekse,
bazen canımın yanması ,
bazen ruhumun okşanması,
bazen neşemsen eğer,
seni seviyorum.
bilmekse tüm engellere rağmen benim olduğunu,
ve hissetmekse en derinimde,
en mahremim en gizlimde seni,
paylaşamamaksa kimseyle,
kıskanmaksa her şey den ve herkesten,
seni seviyorum.
ve seni seviyorsam eğer
sadece......
gel al beni
gel taşı benliğine hapset gözlerine
gel sımsıkı tut ve bırakma beni

[KoJiRo]

şaretler
Bir cümle hayatım
İşaretleri bende
Ardı ardına sıralı

Bakışlarım
Bir virgül
Noktalı

Ünlemdir
Kalbimin her atışı

Tırnak içinde gözyaşlarım
Parantezde sancılarım
Soru işaretidir
Tüm kırgınlıklarım

uzun *******de
Uykumsa virgülüm
Bu kısa cümlede
Son noktadır ölümüm

Artık bitse de
Dolsa da şu ömrüm
Üç nokta bırakacak geride
Kabre gömülüşüm!

[KoJiRo]

senınle
bendım eskiden gözyaşlarıma
bendim çocuk misalı
hep kadere yenik düşen
ve ben oluyordum mutsuz
denizde boğulan
yok artık onlar
bende gülüyorum
artık acılara dertlere
******* dostum aksamlar
arkadasım degıl artık
ve ben her gun biraz daha
seninle yaşarıp büyüyorum...

[KoJiRo]

tarif

bir bardak dolusu gülümseme ile baslayın
bir kap dolusu dostluk ilave edin
bir tutam yumusaklık ve biraz da nezaket tozu ile kabartın
bir kaşık ümit
bir büyük porsiyon yardımlaşma
cok miktarda ıkım ve bir tutam alcakgönulluluk ile çırpın
kuvvvetlendırmek için de bir corba kasıgı güvene ihtiyacınız olacak
bir sadakat kasesi içinde bir ölçü inanç iki ölçü aklı selim ve bir kac damla hosgoruyu azar azar ilave ederek sevgi ile karıstırın iki kaşık gülücük bir kaşık sabır ve bir tutam övgü ilave edin şevk ile hiç durmadan karıstırın ve şükran ile tatlandırın

yemegin adı mı?

insanlııık...

[KoJiRo]

Bugün..."Sen'li düşlerle dolu uykusuz bir gecenin sabahında
yine sensizliğe uyandım..."


Seninle birlikte olmaya karar verdiğimde edindiğim risklerin farkında değildin.

Geleceğini ve mutluluğunu bir başkasının ellerine teslim etmek, savunmasız kalmayı baştan kabul etmekti senle olmak.

İşte seni böyle seviyordum ben. Sen benim gerçeğimsin uzun zamandır aradığım ama bir oyunun içinde bulduğum gerçeğim.

Seni dışarıya taşırken n’olur bana yardım et. Duygularım karıştı yine…

Güne başlıyorum, henüz ayak izleri ile süslenmemiş şehrim.

Ve işte ilk ayak izleri, tıpkı maviliğini kıskandırırcasına kendini göstermekten çekinmiyor geçmiş günlerimizde ki gibi taptaze bir günde bulacağım seni. Karanlığın hakim olduğu bir cennette yaşıyorduk seninle…

Uzaklardaydın, beni beklemeden gitmiştin ama bunu pek umursamıyordum. Kendimde açıklayamadığım koyu bir sessizlik ve düşlerimde imkansızlıklar yaşanıyordu.

Her uyanışta ölümü düşleyen bir ses ile çağrılıyordum. Yüreğimin yer altı insanları ağlıyordu. Yaşadığım dünyanın nöbetçileriydi çelişkiler.
Onlardan izin almadan dış dünyaya açılan penceremden dışarıya bakamıyordum.

Ve sonra geldi dediler, güneşi getirdi karanlık son buldu dediler.

İnanmadım… yaşamın allak bullak olmuş ve adına rutin dediğim koşuşturmacalarıma devam ettim bir süre daha.

Sonra bir gün penceremden bir ışık demeti girdi odama, çelişki nöbetçilerinin uykuda olduğu bir anda.

O parıldayan ve gözlerimizin sıcaklığa alışamamışlığına sunulan bir avuç ışığı geçmişimden gelen küçük bir çocuk getirdi bana…

Anıları ve düşleri alınmıştı çocuğun… Büyümeye odaklamışlardı beynini, kalbiyle düşünebilme yetisinden mahrum bırakmışlardı uzun bir süre…

Işığı gören gözlerim bir süre kendine gelemedi, işte tüm varlığıyla şimdi ellerimin arasında tutuyordum ve yüreğimden kayıp zamanlarım geçiyordu bir bir…

Kararımı vermiştim… Sana gelecektim…Tüm geçmişteki tüm acılarımı tekrar yaşamam gerekse bile bunu yapacaktım… Hırslarımı, nefretimi, kini ve kıskançlıkları , bir avuç ışıkla birlikte kızgın bir potanın içinde erittim, yüreğimin duvarlarında yankılanan acı ve korku dolu seslere kulaklarımı kapatarak…

İşte karanlık dünyanın o büyük ve aşılmaz denen kapısını açacak anahtar elimdeydi şimdi…

Evet… Çıktım o karanlık, iki yüzlü ve zalim dünyadan… İlk önce renklere alışmaya çalıştım ve her yanımı saran o müthiş ışığa…
Sonra yürümeye başladım ardıma bile bakmadan…

Arıyordum seni… Sanki hiç bulamayacakmış gibi…

Karanlıktan korkmuş bir çocuk misali yüreğim..

Hani uzatsan ellerini...Hani dokunsa parmaklarım dudaklarına...
Yüzümde hissetsem nefesini...

Geçecek gibi herşey..
Son bulacakmış gibi sonsuz çığlıklar...

[KoJiRo]

Hawa kararmaya ba$Layınca, daha çok arıyorum sanki seni.
Soğuktan mı korkum, karanLıktan mı, sensizLikten mi, yaLnızlıktan mı, nöbetLerimden mi, çaresizLğimden mi..

biL(m)iyorum.. / kahırdan..

artık hissetmiyorum..
unutmaya ba$Ladım; kokunu, sewdiğin $eyLeri, söyLediğin $arkıyı, bana bakı$ını, sewi$ini, sarıLı$ını..

ya$adık mı sahi senLe?

güLüyordum gaLiba.
Sen yüzüme çok yakı$tığını söyLüyordun güLmenin.
Ben güLünce sen güLüyordun.
Sen güLünce denizLer duruLuyordu gözLerinde.
$imdi fırtına war.

güLmek bana yakı$mıyor (mu) !

edebiyatı sewiyor(d)um.
Sana oLan a$kımı yüreğimden sonra en iyi o anLatıyordu.
Ben de hep yazıyordum. Bak yine yazıyorum..

küstüm,
geL(me) artık.
a$k acı çekmekse
sew(me) artık.
kara *******de ben buLurum yoLda$ kendime,
kork(ma)
çekmem fi$ini hayatın!
yoruLdum,
kuramıyorum artık.
noLur,
geL(me)!

\"bunLarın bi hayaL oLduğunu kimseye söyLeme.
Herkes ben geLmeni istemiyorum biLsin.
Ne oLur geL be!\"

[KoJiRo]

bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin..
bu parmaklıklar,bu demir kapılar,bu hava,inan...
bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
bazen bir serçe kadar güçsüzsem bir nedeni vardır..
hangi zorluğu yenememiş insanoğlu
hele taşıyorsa bu insanca sevgiyi yüreğinde...
güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim
damla damla birikiyor insan,damla damla sevgilim...
birgün akıp gideceğiz hayatta
duvarlar yıkılacak açılacak bütün kapılar bilesin
benim yüreğim sensin şimdi,seni vurur durur
ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde..

[KoJiRo]

sevmek buymuş demekki..
sevmek vermekmiş en büyük parçanı
özlemekmiş sevmek
gece yastığa başına koyduğunda akan iki damla yaşmış..
sevmek zormuş sevdiğim
özlemek zormuş
sanki bedeninde binlerce bıçağın saplanmasıymış....

bir uzak kentte sensizliği yaşıyorum şimdi
bazen iki cümle takılıyor boğazıma
bazen sessiz çığlıklar kopuyor içimden
üşüyorum sensiz,ellerimi ısıtan ellerin yok
içimi eriten gözlerin yok
bir ateş var sol yanımda
birde sana verdiğim söz dudaklarımda...

koşup sana gelmek istiyorum gücüm yok
özlüyorum demeye lüzum yok
gelsem yanına,kokunu içime çeksem
ellerini alsam avuçlarımın arasına
halim yok sevdiğim..halim yok..

böylemi yaşanırmış ayrılıklar
böylemi koyarmış hasret insana
bir bilsen nasıl muhtacım sana
bir bilsen bu can ölümüne hasret sana

bilirim sende sığamassın kendine
gece sessiz sessiz ağlarsın hissederim
dayan birtanem dayan
birgün geleceğim
bu yürek yarısına kavuşacak,bu beden yeniden hayat bulacak,
bir sarılacağım sana
ölüm bile ayıramıyacak!!!!

[KoJiRo]

sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara
yağmurlu havalara, bu kasvetli aksamlara...
sen varken
bakıp geçmezdim tren istasyonlarına otobüs duraklarına..
sen varken ayrılanlara ağlamazdım..
yıkılmazdım biten sevdaların ardından
gidenlere küsmezdim
kalanlara acımazdım..
sen varken böyle üşümezdim,titremezdim..
masumdum,çocuklar gibi böyle delirmezdim
hele ölmeyi hiç düşünmezdim
şimdi soruyorum sana;
adı sevdaysa bu cehenneminn
SEN YAKTINDA BEN YANMADIMMI?

[KoJiRo]

GÖRMEDİK
DUYMADIK
BİLMİYORUZ
AŞIKIN TARİFİNİ
SADECE KİTAPLARDAN OKUDUK
AŞK ACI ÇEKMEK
AŞK YANLIZ KALMAK
AŞK TEMMUZUN ORTASINDA YAĞMURA HASRET KALMAK
KUTUPTA GÜNEŞE HASRET KALMAK GİBİDİR AŞK
AŞK ÖYLE BİŞEYDİR Kİ
DENİZDE SUYA
FIRTINADA RÜZGARA
ÇÖLDE KUMA
HASRET KALMAK GİBİDİR
DÜN GECE UMUTLARIMI RÜZGARLARA FISILDADIM
YARINLARIMI DENİZE BIRAKTIM YOSUN MİSALİ
BİR ÇIĞLIK MİSALİ SALDIM GÖKYÜZÜNE HAYKIRIŞIMI
İİÇİMDE FIRTINALAR KOPARKEN
YANLIZDIM KİMSESİZ ve SENSİZ
AŞKIMDI TEK TESELLİM
BİRDE SEN........

[KoJiRo]

Kendimi avutmak istercesine
Çocuksu hayallerle beslediğim
Sımsıcak bir umut saklardım içimde
Bir gün bir sokaktan dönerken, senle karşılaşırım hayaliyle
Sana yanan, gönül hasretiyle kavrulan yüreğimde
Sensiz, anılar biriktirirdim
Sanki kollarımda sen varmışsın gibi sarılırdım hayata
Sımsıkı tutardım tek bir anını kaçırmadan…
Kazanmak için savaşmak dediğinde
Başlamadan kaybetmiş kimse sancısında dinlerdim hep seni
Hayatın sonu eğer umut haline gelmişse en mutlu zamanımda
Kendimi tutamayarak ağlardım
Ve hıçkırıklarımı kendi içimde saklardım
Sessiz ağlamak, sensizken nasıl bir kederdir bilir misin ?
Gözlerinde bilemediğim korku bir girdabında
Dolambaçlı bir yola savrulurken anlayamamıştım
Ellerimden kayıp giden senmişsin meğer
Ve sonra, senden bana kalan
Yalnızlık ve kedermiş…
Artık ağlamıyorum,susuyorum…
Sensiz olduğum zamanlarda sensizlikle beslediğim umudumu büyütüyorum
Ve gökyüzüne bakıyorum…
Puslu gökyüzleri aşk kıvılcımları ile aydınlanırken
Bense kapkaranlık dünyamda hasret tohumları serpiyorum kalbime
Ve sadece o günü bekliyorum
Seni alıp yaşatacağım o günü …

[KoJiRo]

sana kızamam ben
gecikmişliğim senin suçun değil,
biliyorum, benim erkenciliğimden..
beni tarih kitaplarında okuyorsun,
beni bir geçmiş zaman eki yapıp,
en sevdiğin cümlenin sonuna koyuyorsun
ben seni dünde ararken,
sen henüz gelmemiş bir yarında bekliyorsun..

sana kızamam ben
senin gülüşüne sızılandım,
ve seni bildiğim o gün,
ansızın yitirişime hazırlandım
bana hep hüznümü yaşarken dokunuyorsun.
biliyorum, senin açmamış bir gülün var,
ve yakınlaştıkça,
o gülün özüne kokuyorsun..

sana kızamam ben
en ölümcül ifadesidir aşkın, ağlamak.
en çetin kavgasıdır yalnızlığa meydan okuyup,
uykusuz bir gece de sabahlamak.
uzaklığına alışamam senin,
asıl zor olan,
içinde bir uzaklık olduğuna alışmak.
yani sevdalandığın yarın da yoksam,
ve seni kaybettiğim bir umudun ortasında bulmuşsam,
sen getir gerisini.
bu nasıl yaşamak.?


sana kızamam ben
bu bir haksızlık değil,
bu bir katliam.
bu yüreğin en derin sancısı,
dağılıp kaybolması aklın dimağın,
sana söylemek istediğim sözler vardı,
hepsi darmadağın!
senin adın .......?!
senin adın sonbahar,
senin adın,
geçmek bilmeyen bir kalp ağrısı.
gitsen de gelmediğin bir yoldan,
biliyorum,
yok sonrası.

[KoJiRo]

Üzerine daha bir tek keLime yazmadan birazdan buru$turup atacağını biLdiğin
beyaz bir kağıt duruyordur önünde.
ELinde ise çocukLuktan kaLma bir aLı$kanLıkLa
arkasını kemirdiğin kara bir kaLem.
Kara, kapkara, tıpkı içinde buLunduğun oda gibi. . .

Bıçak gibi bir gidi$ti
Arkanı döndüğünde
SaLLanmadı sardunyaLarımın yaprakLarı
Kesin we net
Sadece bitti…

Bir ağırLık çöker üzerine, buLunduğun yere sığamazsın. Görünürde hiçbir neden
yoktur ortada. Boğazına sarıLanın kim, içini daraLtanın ne oLduğunu biLemezsin.
Ama biLdikLerin de wardır eLbette; yaLnızsındır, için daraLıyordur, yüreğin
burkuLuyor we sawunmasızsındır. . .

BekLedim
BekLeyi$Ler içinde
KayboLu$umu seyrettim
Seni sewmek
Yeniden war oLmaktı
Ben sensizLikte zamana yeniLdim…

Hiçbir sesin anLamı yoktur. ÇaLan teLefonLara aLdırmazsın. Konu$mak bir
eziyettir we derdini anLatmanınsa hiç ama hiçbir anLamı yoktur. Bakı$Ların
bo$tur. Kendine biLe katLanacak durumda değiLsindir. Hiçbir $eyin o anda seni
mutLu edeceğine inanmıyorsundur. . .

Güne$
İnat etmi$ bir kere
Doğmamak için
Doğmayacak i$te…

İLahi bir güç, hayatında değer werdiğin her kawramın içi bo$aLtıLmı$tır sanki.
Ya$adığın kente de, o kentte ya$ayan dostLarının da, yakınLarının da
yabancıLa$tığını dü$ünürsün. Hiçbir $ey gözetmeden, hiçbir $ey bekLemeden
açtığın, hançerLenmiş yüreğinin kabuk tutmu$ yarası da, o yürekte duyduğun sızı
da önemsizdir o an senin için. . .

Güne$ bu eLbette doğacak
Ba$ka suLarın
Ba$ka ku$Ların
Kanına karı$acak
Sadece zamanını bekLiyor…

Hayatımı tam da sorguLama zamanı diye dü$ünür, biLmem kaçıncı kez ruhunLa
giri$tiğin sava$a hazırLanırsın önce. Ama anında wazgeçersin. Çünkü bir daha
böyLe bir sawa$a girecek ne gücün wardır, ne de o sawa$ta arkanı yasLayacağın
yüreğine we beynine güwenin. . .

Dünya war oLdukça sürecek
Bir MaSaLın kahramanLarıyız biz.
Birbirimizin farkındayız
We bu farkındaLık
Can yakıyor. . .

”Neyse ya bo$Wer” dersin. “Bo$wer” irsin. . . Kırarsın kaLemi, buru$turursun
kağıdı, koca bir yudum aLırsın kadehindeki zehirden, yasLanırsın arkana we
güLümsersin. . .

[KoJiRo]

......20 li yaslara kadar iyilikle kötülügün ülkesi,
kalin sinir çizgileriyle ayriliyor birbirinden. Siki
dostlari ve düsmanlari oluyor insanin. Onlari ölesiye
seviyor yada ölesiye nefret ediyor onlardan.

30 larindayalani hakikatten ayirt etmeye basliyor. Iyi
sandiklarinin hiyanetiyle tanisiyor, sirtinda dost isi
hançer darbeleriyle; ve en kötü zannettigi sefkatle
imdadina yetisiveriyor.

Zaman kanatlanip da 40 in ayaklastiginda insan, iyiyi
kötüden ayiran hudut çizgilerini birbirine karistiriyor.
Iyilere naksolmus kötüyü ve kötülerin içindeki iyiligi de
kesfediyor ademoglu. Anliyor ki, iyi insan/kötü insan yok;
insanin içinde iyilik ve kötülük var, kötüyle iyi panzehiri
degil birbirinin; kankardesi. Iyilerle kötüler
çekistirmiyor ipi. Iyilik ve kötülükten örülmüs ibrisimin
kendisi.

Bunu anlayinca sasmiyorsun nefretin birden sehvete
dönüsmesine; aci girdaplarinin içinde hazzin raksetmesine.
Tevazuyla gurur, haysiyetsizlikle onur el ele yürüyor.
Insan, suuraltindaki isyankarla sahtekari, günahkarla
tövbekari birarada farkediyor. Benim, hükmeden ve boyun
egen, zulmeden ve aci çeken. Bunca siddet kadar onca
merhamet de benim eserim. Minneti nefrete, korkuyu
cesarete, zaferi hezimete bulayan benim. Kundak bezime
tipatip benziyor kefenim, hayatim muhtesem ve sefil, magrur
ve rezil, hayasiz ve asil.

Iste bu kesif kolaylastiriyor yasami.. Anliyorsun ki
toplumlar gibi insanlar da kanli iç savaslarina borçlu
ilerlemesini..

O zaman , iyileri kötülerden ayirmakgibi nafile bir ugrasi
birakip -basta kendin olmak üzere- insanlarin içindeki
iyiligin pesine düsüyorsun; kiymet bilmeyi ve -yine basta
kendin olmak üzere- herkesi hos görmey ögreniyorsun.

Tükendikçe pahalaniyor zaman; günler azaldikça uzuyor.
Saçlarin gibi, seyreldikçe degerleniyor dostlarin.
Günahlari ve zaaflariyla da övünüyor insanlar; sevaplari ve
zaferleri kadar.

Önemli degil kaç kez yenildigin; önemli olan, kaç
yenilgiden sonra yeniden dogrulabildigin.

Bu paramparça ruhlardan, çeliskili duygulardan, çatismanin
açtigi yaralardan mucizevi bir ahenk çikiyor ortaya ki
olgunluk diyorlar adina....

[KoJiRo]

insanların çoğu sevmekten korkuyor
kaybetmekten korktuğu için...
sevilmekten korkuyor kendisini sevilmeye layık görmediği için
konuşmaktan korkuyor,eleştirilmekten korktuğu için...
duygularını ifade etmekten korkuyor,reddedilmekten korktuğu için..
unutulmaktan korkuyor dünyaya iyi birşey vermediği için...

VE ÖLMEKTEN KORKUYOR ASLINDA YAŞAMAYI BİLMEDİĞİ İÇİN....

[KoJiRo]

Yürüyelim
Yürüyelim sevgilim..
yanına sevginide al
unutma sakın buse mi
gözlerimi kararttım
kalbim seninle
ve de Allahımı aldım yüreğime...
yürüyeceğim.
yaşayacağım..
yaşatacağım...
kahverengi kadife ceketimi de alacağım..
üşürsen sana veririm
hoş seni üşütmem ya
ama belli mi olur
belki üşürsün..
belki ayazdan etkilenirsin..
belki savrulacak gibi olursun rüzgarda
tutarım seni
tutarım seni kollarından
sonra tekrar sarılırım usulca..
yürürüz birlikte..
ama bir fark var bir yerde
ben ışıklı otobanlarda
sen ise kalbimde......

[KoJiRo]

suçum;
duygularımın dibinde nöbet tutmaksa eğer
hiç hesapsız kitapsız sevmenin karşılığını
bu ******** dünyanın kubbesinde
kurduğun darağacında verceksem
son dileğim sorulduğunda
ilk seni seviyorum dediğin günki gibi
seni seviyorum demen olurdu......

[KoJiRo]

Bir tek şeyi unutma; seni sevdim ben...
Yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak,
Seni sevdiğimi bağırdım mehtabına,
Beyazında akladım bulutunun,
M@vi mavi sevdim seni, içim kan ağlayarak

[KoJiRo]

Bizi bilirsin
avuçla su içmeyi
marifet biliriz,
yenilmeyi bir de
kendi sahamızda...

bizi bilirsin
saçımızı ıslatmayı fiyaka biliriz.
limonla!
tesbih yaparız,
düş kırıklarından..

bizi bilirsin
ağzının içinde oturmak isteriz.
ve rutubetin en yakıştığı yer biliriz
ağzını...

bizi bilirsin,
yaşamak biliriz,
vademiz dolduğunda
avuçlarında gömülmeyi.

[KoJiRo]

Bazı acılarda yetmez
Bazı ölümlere

Örtüsüdür bazı acıların
Örter, örtülmez
Savunur bir süre

Ağlayanlar sevinmeli
Sevin ağlıyabiliyorsan
Acılar art arda dinmeli

Durur bir nöbetçi gibi
Durur bir bekçi gibi
Zamana gülmeli-gülmeli.

Sevin ağlıyabiliyorsan
Unutmanın kardeşidir ağlamak
Uyur uyanır yatağında duyguların
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak.

[KoJiRo]

ELVEDA SEVGİLİM

Söyleyecek bir söz kalmadı artık
Elveda sevgilim elveda sana
Sonunda bizi de buldu ayrılık
Elveda bir tanem elveda sana

Sendeki resmimi yırtabilirsin
Kalbinden aşkımı atabilirsin
Beni de maziye katabilirsin
Elveda sevgilim elveda sana

Bu aşkı burada bitiriyoruz
Bu sayfayı artık kapatıyoruz
Mendiller sallansın ayrılıyoruz
Elveda sevgilim elveda sana

Bu gece son defa bakışacağız
Bu gece son defa sarılacağız
Ne yapsak çaresiz ayrılacağız
Elveda sevgilim elveda sana

[KoJiRo]

BİR UMUT

Yorgunsun,uzaklardan gelmişsin;
Yitirmişsin neyin varsa birer birer.
Bir sağlık,bir sevinç,bir umut...
Onlar da neredeyse gitti gider.

Dost bildiğin insanların yüzleri
Aynalar gibi kapkara.
Suyu mu çekilmiş bulutların?
Dönmüşsün kuruyan ırmaklara.

Taşlara düşen saat gibi,
Ne artı, ne eksi.
Bir sağlık,bir sevinç,bir umut
Hikaye hepsi.

[KoJiRo]

Yüreğimden ayrılık şarkıları geçiyorsa ,
Gene adımlarım sana doğrudur.
Kırmızı olur akşamlarım,
Kırmızı felakettir derdin!
Felaket ne demek...
...
Odam mum ışığı,
Denizin kokusunu özlüyorsam,
Gene dümeni sana kırmışımdır
Boğulur musum sana her geldiğimde öyle diyordun!
boğulmak ne demek...
...
...
...
Kaç dümen kırdım onun yolunda..
Kaç kez söyle düş bozgunu!
Dumanım biraz sarı
biraz kızılca
Ondan kalan küllerim var
Oynadıkça dağılıyor havaya
titriyorum.
bir o yok!
Oysa ben kaç adım yakınında
Soluğuna titredim
bir tek onun haberi yok!
geriye ölü bir suskunluk bırakacağım
hiç açılmamış yaralardan kanayacak sancısı,
ve gözleri ağır yaralı
heryerde beni arayacak
Boğulmak mı dedim?
boğulmak budur işte
kokum umulmadık düşecek
yanına ıssız bir gece
pişmanlık bir bir kemirecek
ruhunu her bir öpüşte
boğulmak nedir diye sormuştun
boğulmak budur işte.
değil mi?

BOĞULMAK BUYMUŞ İŞTE.

[KoJiRo]

Gece,
Duvardaki gölgemle oynadım.
Kuş oldum,uçtum sana,
Nilüfer oldum,yavaşça açtım.
"Seni seviyorum"yazdım,
bozuk harflerle...
Öpmek istedim,kendimi öptüm...
Öptüm ken-di-mi...


Dün gece duvardaki gölgemle oynadım.
Her şey ikilenmiş bu gecede
masam
sandalyem
kitaplarım
Ellerim,başım,kollarım...
Ya gözlerim?Ah yüreğim!


Dün gece duvardaki gölgemle oynadım.
Kuş oldum
Nilüfer oldum
Mum söndü
Sen oldum

[KoJiRo]

Gece,
Duvardaki gölgemle oynadım.
Kuş oldum,uçtum sana,
Nilüfer oldum,yavaşça açtım.
"Seni seviyorum"yazdım,
bozuk harflerle...
Öpmek istedim,kendimi öptüm...
Öptüm ken-di-mi...


Dün gece duvardaki gölgemle oynadım.
Her şey ikilenmiş bu gecede
masam
sandalyem
kitaplarım
Ellerim,başım,kollarım...
Ya gözlerim?Ah yüreğim!


Dün gece duvardaki gölgemle oynadım.
Kuş oldum
Nilüfer oldum
Mum söndü
Sen oldum

[KoJiRo]

Seviyorum diyordun..
Sana gore sevendin sen
Bendeki sevgiden cok baska biseydi gozunde.
Ben yagiyordum....
Yagiyordum ve cogaltiyordum denizimdeki sulari
Gel-gitlerim oluyodu sozlerin. (geliyordum, gidemiyordum....!)
Her sozunde doluyor
Her bakisinda cekiliyordum...
cekiliyordu sularim, sözlerim, acim...

ben yagiyordum...
yüregimi temizliyordu sularim.
Tohumlarini filizlendirdigi kadar
Ciceklerimi cürütüyordu !

Ben yagiyordum.
Akiyordum yuregine....
sana umarsizliginin
Umudu vermiyordum.
Kanini temizliyordum yüregimin
Sel olup cosuyordum....

Ben yagiyordum...
Gökkusagi bagliyordum acilarina.
Mavilikte bir yildiz gosteriyordum.
Günese anlam katan karanliklarin oldugunu,
Ve yagmurun birtek kislari yagmadigini ispatliyordum.

Yagiyordum asagidan yukariya!

Ben yürekler dolusu yagiyordum....
Hani derlerya bardaktan bosalircasina...
Iste bende oyle !
Yürekten bosaliyordum....
Yagiyor, buharlasiyor
Tekrar yagip tekrar buharlasiyordum...
Bitmiyordum....
Bitiremiyordun beni...

Ben yagiyordum...
Gunes doguruyordum sana.

Tutkular birakmiyordu pesimi.
Oysa biyerde bitmesini bilmeliydim...
Ama ben yagiyordum!
Erozyona ugruyordu yuregim (ve ben dinmiyordum yinede.)

Ben yagiyordum...
Topragim kuruyordu.

Inan Cok zorladim kendimi
Bitecekse birseyler bitmeliydi
Olmuyordu...
Yagiyordum yanginlarima!
Köz oluyordum...

Ben yagiyordum...
Islaniyordu yanaklarim!

[KoJiRo]

sevginin bittiği yerde sarıl bana
heyecanların tükendiği
ve artık yapacak hiçbir şeyin kalmadığı bir anda
çek kolumdan../..gözlerimi daya gözlerine
bir anda dalıp git bana

ismini anmaktan usanmayan dudaklarımı öp..

düşlerimizin yorulduğu yerde tutun bana
beni çağıramayacak kadar uzakta ol
ve ben gelemeyecek kadar koşayım sana
imkansızı iste
mesela "unut", de
dudaklarım değil gözlerim boşalsın o dakika
giderken unutamadığım yerden dönüp bakayım sana

özlemlerine gebe kalan bedenimi öp..

üşümeye başladığın yerde ısın bana
gözlerim ağlamaktan şişmiş olabilir../..aldırma
her halimle güzel bul beni
her halimle karış bana
bir demet papatyayla bile kandırabilirsin beni
sakın unutma sende tutunduğum yer kadar yüreğimi öp.

[KoJiRo]

lümün ikizidir bu aşk,
Bense birinin olmadığı zamanlarıma
Öbürünü yetiştirdim hep..
Oysa,sen kanatlarımı kırdın kıralı,
Ne aşkı tadabiliyorum,
Ne de ölüme kanabiliyorum..
Böyle tükeniş değil benimkisi.
Ne onu kabullenebiliyorum,
Ne de seni böyle içime sindirebiliyorum.
Başka sarılışlara emanet edemezdim seni,
Sen başka öpüşlerin koynundasın..
Şimdi hangi mum kokusunda,
Hangi mevsimin sabahına uyanıyorsun?
Belki de o gözlerin büyüsünde,
Derinlerde,
Dalıyorsun..

Ölümdür bu aşk,
Bense öldüğüm zamanlarımda,
Senle yetindim hep..
Ben seni başka sevişlere emanet edemezdim..
Oysa sen,
O'nun koynunda,
Beni seviyordun.
Nasıl inanayım?

[KoJiRo]

bunları yazan ben değilim aslında
parmaklarım hareketteyken düşüncelerim kopuyor benden
aslında okadar çok gülerim ki hayatta
biriken hiçliğimin patlaması olsa gerek
hala nedenini bulamıyorum karamsarlığımın
güneşlerden mi bahsetsem kara bulutlardan mı
yada isteksizce susup ağladığım zamanlardan mı
belkide yaşadıklarım ilgi çeker sizler tarafından
bilmiyorum ama yine ağlıyorum
askıda kalmış binlerce düşünce
kimi acıtıyor, gözlerini kapat diyor
kimide anlamsızca gülmemi söylüyor
inanmak istemiyorum yalanlara
yinede hoşuma gidiyor kandırılmak
çektiğim acılar kahkalara boğuyor bazen beni
mutluluğuma ağladığımda oluyor çoğu zaman
merak ediyorlar kişiliğimi
soruyorlar sevmelimiyim sevmemelimi
çözülmezsin dedi biri
lanetlendim o günden beri
anlamadım ki bende beni
boğuyorum bütün sevdiklerimi
önce zevk duyuyorum deli gibi
sonra haykırıyorum sende bırakma beni, emi
gidiyor tüm gelenler
gelenler gidiyor birer birer
giden benlerden geriye bırakıyorlar bana keder
son kalanımsın sende gitme yeter..

[KoJiRo]

Şimdi bir an dönerek gerilere, hani
Bir zamanlar beni ölesiye yaşatan
Ellerimi bırakıp, sevecen ellerini
Çevremi sımsıcak bir sevgiyle kuşatan
Seni arıyorum.
Bir deniz hıçkırıyor ta içimde, dinle
Giderek yalçın kayalar, kumlar eriyor
Şimdi baş başayım bir kıyıda kendimle
Ve bende var ettiğin o ben, can veriyor
Seni arıyorum.
Gülerdin bir zamanlar güneş batmazdı
Baştanbaşa bir gül bahçesiydi ortalık
Renkler ya mavi, ya pembe, ya beyazdı
Oysa şimdi ne yana baksam karanlık
Seni arıyorum.
Varsın ama yoksun. yanımdasın, değilsin
Gözlerim boşuna deliyor *******i
Tek seni bir kez daha görebilmek için
Daldırıp ellerimi benden içeri
Seni arıyorum.
Ellerim içimde bir kan golüne batıyor
Bağırıyorum kimseler duymuyor sesimi.
Dişlerim hırsla dudaklarımı kanatıyor
Ve senden uzakta verirken son nefesimi
Seni arıyorum.
Bu son aldanışım, son yıkılışım olacak
Gelsen de boş artık gelmesen de, ben yokum
Yine de son bir ümit kırıntısıyla, bak
O, her şeyi yitirdiğim anda bulduğum
Seni arıyorum.

[KoJiRo]

Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Kalbim şimdi bir sokak çocuğu
Kelebekleri göç etti gönlümün
Issızlaştı hayat sanki
Sanki, sabahı eksik şiirlerimin.
Sanki, gecesi hep kanayan bir yara
Ve sanki, artık hep kanayacak...
Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim
Çare yok, ağlayacak.
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Kapıları kendime ben açamadım
Ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni
Düşünüyorum da sen gideli ne çok yalnızım..
Sarmaşık aşkın sarısında kaldım, sarılamadım.
Savunamadım seni kimselere
Anlatamadım seni kimselere
Kimsesiz kaldım,
En çok da sensiz...
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben..
Sana uyumak,
Sana uyanmaktı hayat.
Sıratını geçtim yaşarken korkmadan
Korkumu geçtim cesaretle, ihanetle
Berduş bir yalan masumiyeti öptüm bile bile
Tek sen gitme diye
Sonbahar oldum yaprak yaprak
Ağaç oldum köklerimi unutarak
Tesellisiz bir geceye fırlatıldım
Kalbimi dar kafese kapatarak
İçimdeki bir kanarya
Hiç susmadan ağlayacak
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak
Seni sevdiğimi bağırdım mehtabına
Beyazında akladım bulutunun
Mavi mavi sevdim seni içim kan ağlayarak
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!
Seni sevdim ben.
Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....

[KoJiRo]

Beni qüzel hatırla(!)
Bunlar son satırlar
Farzet ki,bir rüzqardım,esiq qeçtim hayatından
Ya da bir yaqmur sel oldum sokaqında
Sonra toprak çekti suyu...
Kaybolup qittim...
Belki de bir rüya idim senin için
Uyandın we ben bittim...
Beni qüzel hatırla(!)
Çünkü sewdim seni ben,herşeyini
Sana sırdaş oldum,dost oldum.
Yüzüne wurmadım hiçbir eksikliqini,
Beni üzdün,kınamadın...
Alışıktım wefasızlıqa,el oldun aldırmadım...
Beni qüzel hatırla
Sayfalarca mektup bıraktım sana...
Söylenmemiş “Merhaba,,lar sakladım her köşeye
Şiirler yazdım her qece,coqunu okutmadım.
Sakladım qünahını,sewabını içimde...
Sessizce qittim...
Beni qüzel hatırla(!)
Sana unutulmaz qeceler bıraktım.
Sana en yorqun sabahlar...
Gülüşümü,qözlerimi,sonra sesimi bıraktım
Ne ararsan bir sewdanın içinde fazlasıyla bıraktım ardımda.
Beni qüzel hatırla(!)
Dizlerimde uyuduqunu düsün...
Saçını okşadıqım,üşüyen ellerini ısıttıqımı...
Mutlu olduqun anları qetir qözünün önüne...
Birazdan kapını calan kişi olabileceqimi düsün...
Şaşırtmayı sewerim biliorsun
Bu da sana son süprizim olsun
Şimdi,seninle yasanan qünleri atese weriorum.
Beni qüzel hatırla(!)
Gidiorum...

[KoJiRo]

Kulaklarım adını hiç duymamış
Ve hiç tekrar etmemiş, isminin ilk hecesini,
Yalçın kayalarda akislenen seda gibi
Düşün ki,
Düşüncelerimde hiç olmamışsın sen
Uğultusu avuçlarımda kalan rüzgar gibi geçmişsin.
Ay ışığına hasret yakamozlarının vuslatıymış,
Tam yerine ve tan yerine vuran o umutlarının gölgesi...
Düşün ki,
Bir sigara içimlik vakitmişsin,
Ciğerime ecza diye dolan
Ya da uğrak bir, giderlemeyen efkâr kahvehanesi...
Düşün ki,
Bardakta eriyen; ebediyen beklemekmiş, şeker sanılan
Kırık bir sandalyeymiş umutlarımı yasladığım...
Düşün ki,
Bir uçurum dibiymiş, bakışlarındaki o mana
Oyuncaksız kalmasıymış bir çoçuğun
Ya da bir annenin yavrusuna hasreti...
Düşün ki,
Yanık bir Anadolu türküsüymüşsün,
Çeşme başındaki güzel kızlara inat
Ve inat, gurbetin tüm güzelliklerine...
Düşün ki,
Gam yüklü duvarda asi, kırık bir aynaymışsın
Hep yarım, hep eksik, hep mahçup..
Ayna karşısında kırık bir bakış,
Kaybolan diğer yarısındaki tılsım..
Bir yağmur olmuşsun
Ve tanelerin düşermiş pembe düşlerimin düştüğü yere..
Düşün ki, bir orada bir burada
Bir gurbette bir sılada
İsminin yalın, yanlızlığımın çoğul halinde..
Ve arkasına saklanmış binlerce yürek
O binlerce yürekten düşen..Tek bir düş
Ve ılık bir nefesinde üşümüş...
Düşün ki,
Uzak hatıralarım kalmış sende
Tek kişilik bir oyun
Gurbete bir tren bileti
Ya da yarası,
Yarısından büyük olan yırtık bir resim...
Düşün ki,
Hiç olmamış
Hiç çalınmamış bir beste
Hiç tadılmamış bir zehir,
Düşün ki,
Hiç yazılmamış bir şiir...

[KoJiRo]

Parmaklarının ucunda şu an hissediyor musun beni?
Hisset!
Hisset, Parmaklarına değen kağıdın içinde
Dolaşan damarlarımı...
Hisset damarlarımın, kanımın
Seni aramak için
Deliler gibi dolaşmasını...

Parmaklarının ucunda şu an hissediyor musun beni?
Dinle; duyuyor musun yüreğimin ritmini?
Gönlümde esen rüzgârları dinle...
Nefesimi tutmasam
Gözlerindeki derin ovalarda titreyen
Bütün yeşillikler kül olur,
Sazlar büyür simsiyah,
Kuruyan gözpınarlarında...

Parmaklarının ucunda şu an hissediyor musun beni?
Yazık! Mekanlar durduruyorsa seni.
Ve yazık, kendini bağladıysan maddelere...
İpsiz bir uçurtmayım ben... Ve kuyruksuz
Saçlarının çizgilerinde süzülen...
Rüzgârım sensin.
Susma ve sakın gözlerini kapatma, düşerim!
Yüreğinde yer var mı?

Parmaklarının ucunda şu an hissediyor musun beni?
Ve bir kaynak suyundan oluşan derenin
Üzerine düşen yaprak gibi;
Düşürüyor musun gülüşlerini
Ve öpüşlerini sesimin üstüne?
Akıyor musun benimle beraber,
Akıyor musun yıldızlara doğru?
Yıldızlar... Yıldızlar neden böylesine vefasız?
Neden her üşüyüşümde
Lapa lapa yağıyorlar avuçlarıma,
Neden eriyip kayboluyorlar?

Parmaklarının ucunda şu an hissediyor musun beni?
Bilmiyorum. Bilmek istemiyorum...
Ama parmaklarının ucunda şu an ne olur hisset beni...
Hisset!
Hisset, damarlarımdaki kanımın,
Seni aramak için deliler gibi dolaşmasını...
Söylemiştim değil mi?
İpsiz bir uçurtmayım ben...Ve kuyruksuz...
Saçlarının çizgilerinde süzülen...
Rüzgarım sensin.
Susma ve sakın gözlerini kapatma, düşerim.
Yüreğinde yer var mı?

[KoJiRo]

Sensiz geçen her günü ,
Yaşanmamış sayıyorum.
İnsan bir kez ölür hayatta,
Ben ise her gün ölüyorum.
Fırtınalara gerip bedenimi,
Yanan yüreğime su serp diyorum.
Rüyalarım dönüştü ,
Kan ter içinde kabuslara.
Kurtaramadım kendimi ,
Düştüm uçurumlara.
Beni böyle eden,derin bir aşk yarasıdır.
Saçımdaki yıldızlar onun hatırasıdır

[KoJiRo]

Sana Hapis


Bana öyle bakma durup durup
Hapsine gözlerinin mahkumum biliyorum
Gözden çıkarma beni
Üşüyorum

Sıcaklığın özgürlüğe değer desem inanır mısın
Bin yaşam değişirim infazına dudaklarının
Kelepçelesen beni bedenine
Çaksan mıh gibi
Çıkarmasan düşüncenden
Firara yeltenmem
Kanım akmaz
Kurşunlasan bir duvara dayayıp
Senin elinden olsun sevdalım
Ölümüm
Ve gülmem

[KoJiRo]

Gece Nöbeti

Daha az seviyorum seni..
Giderek daha az..
Unutur gibi seviyorum..
Azala azala..
Aramızdaki uzaklığın karanlığında..

******* kısalıp..gündüzler uzuyor öyle olunca..
Daha az seviyorum seni..
Kendini iyileştiren bir yara gibi..
Daha az..
Ve zamanla..

Sen geceyi tutuyorsun..ben nöbetini..
Uzak dağ kışlalarında..
Görmüyoruz birbirimizi..
Usul usul sis iniyor..
Kopmuş yollara..
Işığı hafif..uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin..
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda..
Sevgilim sevgilim
Yıldızları daha büyüktür bazı *******in
Nöbet kadar yalnızken öğreneceksin bunu da..

Artık daha az seviyorum seni..
Unutur gibi..ölür gibi daha az..
Yeniden ödetiyorum kendime
Onca aşkın öğretemediğini..
Kolay değildi..
Yalnızca sevgilimi değil..evladımı da kaybettim ben..
Kaç acı birden imtihan etti beni..
Bir tek gece vardır insanın hayatında..
Ömür boyu sürer nöbeti..
Bu da öyleydi..
İyi ol..
Sağ ol..
Uzak ol..
Ama bir daha görme beni

[KoJiRo]

"kaan dobra'nın takıma yeni geldiği günlerdi aşkım
off ne alakası var şimdi deyip
dinlememezlik etme, dinle bi kere.
kaan dobra takıma yeni gelmişti.
yalan söylemiyim sanırım antep maçıydı.
maç neredeyse bitmiş.
skor kesindi..
hoca maçın 89. dakikasında oyuna aldı kaan'ı
sahada herkes çok yorgundu.
bi tek kaan, civelek gibi koşuyordu sağa sola.
ben de dahil herkes güler gibi bakıyordu kaan'a.
aa kerize bak aa enerjike bak diye.
ama hoca beğendi kaan'ın performansını
diğer maçta daha çok yer verdi.
bir diğer maçta daha bi çok.
ve bugün kaan dobra, kaan dobraysa
o 89. dakika yüzündendir.
şimdi gelelim sadede.
ben de ilişkimizi kurtarmak için
89. dakikada oyuna girmiş bir oyuncu gibi
koşuyorum, çırpınıyorum.
gör performansımı diye.
sev beni diye..."

[KoJiRo]

Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir sarı saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gök yüzüne baksam
Gözlerinin binlercesini görürüm
Bir rüzgar değse yüzüme
Ellerini
Düşünmeden edemem
Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer
Tadı senden gelir
Yediğim yemişlerin
İçtiğim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı
Bu emsalsiz hüzün
Seni beklediğim içindir

Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artık
Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan
Şu sedir hala gelip oturmanı bekliyor
Şu ayna karşısında güzelliğini seyretmeni
Şu kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada




Ve şu saat geldiğin anda
Durabilir sevincinden
Zaman çıldırabilir
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir

Bir çocuk doğmayı bekler
Bir ağır hasta ölmeyi
Bitkiler güneşi ve yağmur ve güneşi bekler
Yalnız bir kadın sevilmeyi
Ve düşün ki bir adam
İçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi

Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Güm ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce *******ce haykıracağım
Nerdesin diye, nerdesin diye

Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Er geç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişlerimi ve öldüğümü unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlayacağım

[KoJiRo]

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.

" O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.

Demeyeceksin işte.

Yaşarsın çünkü.

Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.

Çok sevmeyeceksin mesela.

O daha az severse kırılırsın. Ve zaten genellikle O daha az sever seni, Senin O'nu sevdiğinden.

Çok sevmezsen, çok acımazsın.

Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...

Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. Senin değillermiş gibi davranacaksın.

Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.

Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın. Çok eşyan olmayacak mesela evinde.

Paldır küldür yürüyebileceksin.

İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.

Gökyüzünü sahipleneceksin, Güneşi, ayı, yıldızları... Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.

"O benim." diyeceksin.

Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir Şeylerin... Mesela gökkuşağı senin olacak.

İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.

Mesela turuncuya, yada pembeye. Ya da cennete ait olacaksın.

Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.

Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.

İlişik yaşayacaksın.

Ucundan tutarak

[KoJiRo]

Dudak payı

Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine

Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin

Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize

[KoJiRo]

KIRILGAN
Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Göz yaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
Gözü kara cesaretimden
Diyorlar:Bir yanı sarp bir uçurum
Bir yanı çılgın dağ doruğu
Oysa böyle yapmasam
Nasıl korurum içimdeki çocuğu
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı

[KoJiRo]

Her Yağmur, Sen Olursun...

Her yağmur sen olursun yüreğimde
Her ıslandığımda içimdeki sokaklarını hüzün kaplar, sel basar
Ve ben &
Ağlamalarım gözükmesin diye yağmurda buğulanır gözlerim
Zihnim boş bakışlarım öteleri soluklar
Ayrılığın boğazımda bin düğüm.
Gönlümde hazan iklimleri
Bir eylül sabahı gibi yalnızlığım.
Şimdi neden yaşıyorum bilemiyorum.
Sensizlik boğazıma geçmiş ip gibi
İçimde sızı..
Gözlerimde ayrılığın acıları
Yüzümde çizgileri
Titreyen ellerime sözüm geçmiyor artık
Titreyen kalbime teskin olamıyor hiçbir ümit şarkısı
Oysa hiçbir acıda kalbim bu kadar ağırlaşmamıştı
Hiç bu kadar koymamıştı
Sessizliğim çığlık olur okyanus ötesi sevdama
Yaslandığım yüreğin yok yüreğimde
Senden bana bir ızdırap kaldı ki tarifsiz
Zemheri bir fırtınaya gebe gelecek günlerim
Yaktığım resimlerin değil,kalbim
Yüreğim üşüyor,canım yanıyor
Ne yalan söyleyeyim sensizlik bana çok koyuyor.
Senden sonra&
İçimdeki ağaçlar yıkıldı
Yapraklar düştü
Anlıma acı diye ayrılık yazıldı.
Kapattı tüm baharlar kapılarını
Gönlüme kalın kalın kilitler düştü
Zaman sustu
Yaşananlar bir düştü
Kalemim ayırılıklara küstü
Senden sonra&...

[KoJiRo]

Yalnızlığa dayanırımda
Bir başınalığa asla
Yaşlanmak hoş değil,duvarlara baka baka
Bir dost göz arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla
Korkmam!
Geçinip gideriz biz mutluluğa
Ama;
“Günün aydın olsun” diyen biri olmalı
Bir telefon sesi çalmalı
Ara sırada olsa kulağımda
Yoksa zor değil hiç zor değil
Demli çayı bardakta
Karıştırıp,bir başına yudumlamak doyasıya
Ama;
“Çaya kaç şeker alırsın”
Diyen bir ses olmalıya
Ara sıra

[KoJiRo]

Sensizliğimde geçen her sensiz dakikayı;
Birer birer
Teker teker
Yüreğime kazıyorum.
Gemiler geçiyor yüreğimden.
Yüreğimdeki son yolcunun ardından;
Birer birer
Teker teker
Akıyor gözyaşlarım.
Sensizliğin hediyesi fırtınalar kopuyor.
Savruluyorum;sürükleniyorum
Bir varlıktan;bir yokluğa...
Sensizliğimin...
Uçurumumun...
Sessiz gölgesinde yaşıyorum.
Yaşlanıyorum ve ölüyorum
İnceden inceye...
Ne gidebiliyorum bu yangın yerinden;
Ne de kalabiliyorum
Bu ateşler içinde.
Sen gittin...
Oysa ki;ben senden önce çoktan sensizliği bende bırakmıştım...
Sen yoksun...
Oysa ki;ben bana beni;senden önce çoktan terketmiştim...
Terkedişim yalnızlığım oldu...
Yalnızlığım sensizlik...
Sensizlik upuzun bir sessizlik...
Sessizlik çaresizlik...
Çaresizlik...
Gölgeler dolaşıyor aklımda.
Sinsi;ani ve kimsesiz hatıralar...
Şehirler...
İsimler...
Sözler...
Yalan sözler...
Ve sen...
Sen yine yoksun...
Yokluğunun varlığını kendi ellerimle çizen ben...
Şimdi çizdiğim bu kara kalem senin portren...
Çizilmiş kırgınlıklar...
Gölgesinde yaşanan ayazlar...
Ve o acıtan ayazdan sonsuz kaçışlar...
Acımasız terkedişler...
Sensizlikten sonra her gece bir mum yaktım içimde...
Gizliden gizliye...
Her sabah o ışıkla uyandım sensizliğe...
Belki bir gün o gemiden geri dönersin diye...
Belki bir gün o kara kalem portreni;
Yeniden en sevdiğim renklerine boyarsın diye...
İçimdeki bu büyüyen zalim sensizliğin gölgesini;
Benden alıp yerine yeniden bana ait seni koyarsın diye...
Sensizliğinde bile çaresizce benimle yaşayan
O kara kalem;siyah beyaz gölgenle...
Belkide hiçbirzaman varolmayacak bir sensizlikte...
Sensizlikte..

[KoJiRo]

Tutsam ellerinden ağlarsın.
Benek benek büyür karanlığım.
Nokta nokta korkutur seni.
Tutsam ellerinden ; ağlarsın

Toprak kokar avuçlarım , kan kokar.
Ben hoyrat *******de boy atmış fidan,
Boz bulanık sularda yıkanmış , arınmışım.
*******i çok yakınım yıldızlara,
Işığa çıkınca bir karışım.

Tutsam ellerinden ağlarsın.
Doğduğum köyü bir bilsen.
Acısı acımdan derin.
Tutsam ellerinden , üşür ellerin!

[KoJiRo]

Yüreğim kadar yakın,
düşlerim kadar uzak olan sevgiliye;
Uçsuz bucaksız evrende
bir yerlerde varsın biliyorum
Birgün ellerim dokunacak
yüreğim kafesinden çıkarak
karışacak çağlayanlara
Biliyorum sen ve ben
aynı düşün içindeyiz.
Sen beni ben seni arıyoruz.
Kelebeklere baktığında
senin de gözlerin doluyor
düşündükçe,
güzelliklerini ve kısacık ömürlerini
Dün gece yine aynı düşü paylaştık
atlayıp bir gemiye dünyayı dolaştık sevgili
yunusların çığlıklarıydı şarkımız
ve yıldızlar
ve ay parlıyordu üzerimizde
sen iç çekiyordun sevgili
çünkü
bu düşün sonunda
yine aynı dünyada
düşlerin kadar uzak
yüreğin kadar yakın olacaktım
ben de acı çekiyorum sevglii
Yaşadıkça bu acıyı
seni daha çok seviyorum
Biliyorum
birgün
düşlerim kadar uzak
yüreğim kadar yakın olmayacaksın.
Yüreğimde ve elimi uzattığımda
Dokunabileceğim kadar yakınımda olacaksın.
ansızın
çıkacaksın düşlerden
kapkara gözlerin bir ışık olup
sızacak geceme
gecem yıldız olacak gökyüzüne

[KoJiRo]

Ne zor sana ulaşabilme gücüm varken,
Ulaşmak istemiyormuş gibi yapmak,
Aşılmaz yollar yokken aramızda;
Kilometrelerce uzakmış gibi yollara küsmek…
Gözlerindeki nemi çoğaltmamak için susmalarımı umarsızlığa bağlamak
Senin için onca endişelenmelerime karşın;
Seni sana bırakmak…
Yüzünde bir hüzün görmemek için senden uzaklaşmak;
Ne zor bir kez bile görmek için;
Çılgınca çarpan kalbimi susturup hasretleri büyütmek.
Gizli gizli hüzünlenerek sana iyiyim ben demek,
Terk edilmişlerin korkusunu yaşamak,
Unutulmamak için onca saati sükunetle beklemek,
Bir acının bir ayrılışın sessiz tanığı olmaktan korkarak telefonlara sarılmak,
Konuşurken sesini titretmemeye çalışmak,
Ne zor senden uzakta hasretinle bedenimi sarsarken
Her an yanındaymış edasıyla konuşmaya çalışmak…
Senin adına senden fazla endişelenmelerimi,
Senden çok yaralanışlarımı sessiz saatlerde yaşamak…
Ne zor hayatı senden uzakta göğüslemek,
Yanından ayrılmak istemeyişlerimi sana sezdirmeden,
Yüreğimin acıyan yanlarını sana bıraktığımı göstermeden,
Oluk oluk akan yaşlarımı bildirmeden,
Hoşça kal yine görüşürüz deyip gitmek…
Ne zor seni sensiz senden uzakta yaşamak…
ZOR....

[KoJiRo]

Susarak anlattın bütün gizliyi
Sakladım duygumu ben konuşarak
Bir acı tarlası sessiz yüzünde
Aşkı yürürlüğe koyma savaşı
İçimde bir düzen kaynaşmaktadır
Büyük ve çekingen bakışlarından
En iyi anlatış artık susmaktır
Anladım bunu ben seni bilince
Gel denize yaslan yalnız denize
Sırrını denizler taşır insanın
Zaman bir hızdır ve yıldızdır akan
Esneyen günler ve gece üstünden
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni
Gözlerin ne kadar İstanbul öyle
Sebiller uçuşur parmaklarında
Ortak günlerimiz tarih şöleni
Saçlarında sayfa sayfa güneşi
İçimde bir sergi var portrelerin
Hayalim her yerde kavrar gölgeni
Aşka ve tabiata ulaştır bizi
Gel kurtar bu şehrin gürültüsünden
Terk etme nolursun bir eşya gibi
Ölümsüz bir hasret yaşarken bende
Vurulmuş bir geyiktir sensiz zamanlar
İçimin ormanı bir yangın yeri
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni
Istırap varoluş şartımız oldu
Esef etme yasım karaymış diye
Bir yanım vahşîdir ürkütür seni
Aykırı düşerim sulhculüğüne
Bir gün deli gibi sarsarak seni
Göklerin yolunu sorabilirim
Başımı taşlara vurabilirim
Aklımdan çıkarsa anılarımız
Paramparçayım gel sen onar beni
Topla aynalardan eski gölgemi
Göçebe ömrümü bağla zamana
Dağılsın içimin karıncaları
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni

[KoJiRo]

Bir umuttun Sen
Belkide bir hayal
Buldugum Kayıp şehirlerde
Arıyorum şimdi kaybettigim Seni

Bir dünya düşlüyorum yüregimde
Sadece sen ve ben
Her yerde sen ol
Ben her yerde seni göreyim

Sen güneş ol
Ben her sabah senle uyanayım
Sen yıldız ol
Ben her gece senle uyuyayım

Sen sen ol ki
Ben sana doyayım

[KoJiRo]

Bitmeyecek

Ve sen gitmeyeceksin

Sevdan göğsümde kilitli

Bu aşkı terk etmeyeceksin

Tüm beyaz güvercinler

Yüreğimde kanat çırparken

Tüm yıldızlar

Gökyüzünü terk edip

Gözlerime inmişken

Tutkunu olduğum

Okyanuslar bile rüyalarım olmuşken

Gitmeyeceksin



Omuzlarımda ki dağlar

Ağırlığını yitirmişken

Tüm korkularımın önünde

Sen inancıyla durabiliyorken

Sevmenin anlamını

Sadece seninle yaşayabiliyorken

Bitmiş bir yaşama

Sadece sen ile tekrar başlayabiliyorken

Gitmeyeceksin



Nefesim sevdan

Ellerim tenin

Özgürlüğüm aşkın

Ve yaşamak sadece sen olmuşken

Bitmeyecek

Ve sen gitmeyeceksin

Sevdan göğsümde kilitli

Bu aşkı terk etmeyeceksin..!

[KoJiRo]

Deseler ki ölüm onun dudaklarında
Öperim diyeceğim, hiç düşünmeden
Onsuz yaşamak zaten haram bana

Deseler ki yanacaksın sakın dokunma
Derim ki yandım yanacağım kadar
Varsın birde yanayım onun yangınların da

Deseler ki soğuktur onun yüreği
Derim ki soğuktan donanı buzla ovarlar
Ben donmuşum zaten onun yokluğunda

Deseler ki yazık olacak sana
Derim ki, onsuz var olmaktansa
Onunla hiç olmak, mutluluktur bu yolda

Deseler ki, biz dememiş miydik, bak gitti sonunda
Söylediklerini duymayacağım bile
Zaten ölmüş olacağım, o anda

[KoJiRo]

geceydi...
bütün insanların çırılçıplak olduğu bir zamandı.
onları düşünüyordum; gümüş tepsilerdeki kristal kadehlerden
zamanı yudumlayan insanları düşünüyordum.
irili ufaklı aynaların karşısında
enseleri bembeyaz kadınlar boyanıyordu.
uzun uzun parmakları vardı kadınların.
öpülmeye alışmış dolgun dudakları vardı.
kocaman kocamandı kalçaları.
o kadınları düşünüyordum.

bir kurt bir geyiği kovalıyordu yüreğimde.
geyik soluk soluğaydı, yorgundu, bitkindi.
karların üzerinde akıp giden bir yıldız gibiydi.
koşuyordu.
koşmak kurtuluş değildi belki,
ama bir ümitti.
koşmalıydı.

oysa birer namlu ağzıydı kurdun gözleri.
avına güvenle, şehvetle yaklaşıyordu.
yeni bilenmiş, sedef saplı bıçaklara benziyordu dişleri.
bütün dileği et ve kandı.
istese geyiğe hemen yetişebilirdi
ama uzasın istiyordu bu şehvetli koşu
bu bütün damarlarına yayılan sarhoşluk
bitmesin istiyordu.

ben seni düşünüyordum.
çünkü geceydi.
sevişme zamanıydı insanların.
yalnızdım.
beni kuşatan duvarlar birer beyaz çarşaftı bu saatte.
kapılar tüylü, yumuşak battaniyelere benziyordu.

ben seni düşünüyordum.
kimbilir ne güzeldin soyunduğun zaman?
nasıl kadındın?
nasıl öpüşürdün kimbilir?
nasıl kadın kadın kokardı her yerin?
tutup avuçlarıma sığdırıyodum seni,
gözlerime, dudaklarıma sığdırıyordum.

sensiz kahrolmak vardı.
seninle yaşamak vardı dolu dizgin.
seninle her gece birbirimizi yenilemek vardı odalarda.
odalara sığmamak vardı.
bir sel gibi taşmak vardı *******den.

elimi uzatsam tutabilirdim seni,
öyle yakındın.
zamana kokun sinmişti.
belki de uzaktan günlerce koşsam
yetişemezdim sana.
zamana kokun sinmişti.

tuttum resmini indirdim duvardan.
duvar ağlamaya başladı

[KoJiRo]

durdurun dünya yaşanmaz olursa
sebebi belki eski hatıralardır...
bilirmisin hayat
aşktan ibaret ...
duydum unutmuş beni kopsun kıyamet

bir bilen olurmu dersin
bir gören olursa gelsin
KİM İNKAR EDERKİ YAŞANMAZ AŞKLAR SONBAHARDA
bir tanem sonumsa gelsin
alahım korurmu dersin
ne gelirse gelsin başıma senden bu baharda

[KoJiRo]

Sendin beklediğim bütün bir sonbahar

Yağmurlar inatla işlerken içime

Gece gökyüzünde çınlarken yıldızlar

Durdurulmaz yürek ürpertileriyle

Sendin beklediğim bütün bir sonbahar



Hayaller hayaller kurup duruyorum

İniyordum hüznün inginliklerine

Ellerimde ölümünü tutuyordum

Artık çok geç olmamanın kederiyle

Hayaller hayaller kurup duruyordum


Aşkın kapısını aralayınca sen

Zamanın karanlık ırmağında yüzen

Çocukluğumun o ıssız güneşine

Aşkın kapısını aralayınca sen

Yeni bir özsu yürüdü sözcüklere



Dilsiz bir kuytuda ölüyordu şiir

Yetti parmaklarının bir dokunuşu

Geleceği birdenbire duyumsamak

Birdenbire duyumsamak varoluşu

Dilsiz bir kuytuda ölüyordu şiir



Sendin beklediğim bütün bir sonbahar

Başlamadan bitmiş bir aşkın hüznüyle

Gece gökyüzünde çınlarken yıldızlar

Yağmurlar inatla işlerken içime

Sendin beklediğim bütün bir sonbahar..