Kelime Yığını
Kırık bir can yığını!
Üstünde yürüyorum çaresiz.
Bir damla kan akarsa,
Sevdanı yeneceğim...

Balıkçı kuşu,
Tam ortasında denizin
Hayalim;
Kanadını kırmış göçmen kuşu
Rengi kurşuni, hayali siyahi
Sevdası;
-Yok - aklı uyuşuk
Gözleri; firari...


Gülay Yıldız

Kayıp bir Aşka Daha
İki yeşil göz içindeki yangındı yılların haşmeti
Sevdana daldıkça anladım, körmüş gözleri

Soruyorlar!
İçini kapadın mı dört duvarla?
Ve kazıdın mı ismini her bir tuğlaya?
Kırdım oysa ki, emsalsiz duvarları
Ve adını gömdüm
Yıkıntıların mahsen yaptığı boşluğa...

Kelimelerimi sürmüşler, bulamıyorum
Ne kadar düşünsem de seni anlatamıyorum!
faydasız
Kaybolmuş bir mızrağın oku kadar,
Çizilemeyen harfler kadar aciz!
Uyuyorum;
Gece bitik,
Gündüz yenik,
Sevdan tükenmiş,
Sevdam sefil...

Ağlıyorum, kalbim hissiz
Ömrüm sensiz...

Güneşi sunsunlar bir tasın içinde
Tası doldursunlar gözyaşınla
Sonra
içirsinler yüreğime...
Aydınlığa ve sana susadım

Ağlıyorum, dilim tutuk
Kaderim sensiz...


Gülay Yıldız

Kendine Katli Katilin
Bilmem farkında mısınız?
Onca kalabalıkta tek kalmış,
Ağlamaktasınız...

Oysa,
Gözyaşlarını değerli kılan
İntihar edişleri değil yanağınızdan
Kimin uğruna döküldüğüdür.

Bilmem farkında mısınız?
Ağlamaktasınız..
Gülümsedikçe dökülen gözyaşlarınız;
Ağladıkça iç yanınız da yanışlarınız...

Bilmem farkında mısınız?
Eğlenirken baktığınız aynalarda
Katilinizi saklamaktasınız...


Gülay Yıldız

Kısaca
Gözlerin; tanrının hediyesi
Ellerin; tutunacak dalım,
Nefesin; nefesim...
Geceyi bitirir güneşin,
Sevgim; sevgin...


Gülay Yıldız

Kısır Döngü
Anlayamadım nasıl birden böyle oldu
Sen alıp verir olmuşsun soluğumu
Gidince nefessiz kalışımda keşfedebildim
Sana bağlamışım bütün ruhumu

Gözlerinle bakmışım hayata benim diye
Ellerinle tutmuşum okşamışım bebekleri
Kalbinle devam etmiş içimdeki döngü
Dudaklarınla öpmüşüm hep tenini

Gitmen gerekir diye gittiğinden beri
Kelamlarım hep aynı ateşin etrafında
Birbirinden farksız anlatımlardayım
İçim sensiz, bilirim ki artık karanlıktayım....


Gülay Yıldız

Kıssadan Hisse
Güldüm, kırmızı bir gonca
Kopardın yapraklarımı her haykırışında
Kalan sadece koca bir diken yığını
Sarılma...


Gülay Yıldız

Kimin Umrunda
Işık doğmuş, gün olmuş neyime
Sevdan bitmiş, kül olmuş kime ne
Ne gidişler gördük, dönmekti istekleri
Elleri ayak gibi süründü yürekleri

Gidene yol açık, dönüşü mümkün değil
Sevdanın adı bizde tükenmez acı değil
Gülüşüne hayransa gidişine de kabul
Sen git yürek ağlar gözler değil


Gülay Yıldız

Kuru Soğuk
Kuru soğukta mı gizli gecenin karanlığı
Yoksa karanlık diye mi soğuk her akşam?
Sevgisizlikten belkide yüreklerin bu kadar üşümesi.
Evet! Sevgisiz kaldığı için bu kadar soğuk gece.
Yüreklerindeki sevgiyi yakarak ısınanların,
Küllerinin bile eseri kalmamışlığında gizli bu kadar ürkütücü hava.

Oysa ısınmalı hava…


(İsteğin üzerine, düz yazıyı bir de şiirleştirdik dost...)


Gülay Yıldız

Kuru Soğuk (Yazı)
Kuru soğukta mı gizli gecenin karanlığı yoksa karanlık diye mi soğuk her akşam? Sevgisizlikten belkide yüreklerin bu kadar üşümesi. Evet! Evet, sevsigiz kaldığı için bu kadar soğuk gece, yüreklerindeki sevgiyi yakarak ısınanların artık küllerinin bile eseri kalmamışlığında gizli bu kadar ürkütücü hava.

Oysa ısınmalı hava…


Gülay Yıldız

Kutsal Hediye
Işıklar yandı karanlık hücrelerde
İzledim duvarda akislerini
Güzeldiler...

Hapsedilmiş hislerim
Önce aydınlıktan çekindiler,
Sonra uyumla dans ettiler.

Süzüldü karanlık, çekingen ve ürkek
Uzanıp anahtar deliğinden usulca
Acısıyla anılarımın, bir olup gittiler.

Evreni sundular minik bir kasede
İçinde kutsal su ve gülümseyiş vardı
Ellerimde damıttım bedenine, süzüldüler.

Kalan aydınlığın oldu geceme
Bildiklerimi döktüm şüphelerine
Benle bir olup gözlerinde eridiler

Ağustos, 2006


Gülay Yıldız