Cânânım

Olsaydı Cânânım aşkında hicrân olsaydı,
Yıksaydı bağrımı,kılsaydı cânı bir damla,
Yâhut,mecâlim de bahtımla bir savrulsaydı,
Uğrunda yanmaksa tekrar yanardım sevdamla.

***

Ahrazi

Cansızken o canlı renk

Anlatma sakın,bu âlem nihandır deyip sus,
Susmak ise dem vuran,öyle bir hâl de,mahsus.

Sır bilse de sırcıdır yük sınar ekserîsi,
Dil duymasa renk duyar,aynadır kalbin aksi.

Ey sen,ne garip lisândır bu sohbet ki,meçhûl
Gâipte misin diyen! tastamam sendeyim,bul.

Hor görmeye kalkma hiç,kim cihandır,kim âciz;
Som altınım ben desen som eden cevheriz biz.

Anlatma sakın,sakın anlatıp rüsvây etme,
Tüm maddeyi zâyi et,tek şu sırrı zây’ etme.

Cansızken o canlı renk,cânı renksizde buldu.

* * *

Ahrazi

Cevap

Aşk mı candan hâre alsın,cân mı aşktan yol umsun? ? ?
Her suâlden hicretim var,sen benim tek yolumsun…

***

Ahrazi

Cihân

Bu gördüğüm gâibse,gezdiğim yer de nesi?
Altımda bir cihan var ayyuksa kum tanesi…

* * *

Ayyuk: Göğün en yüksek yeri.

Ahrazi

Cihân da yıkılsa bağrıma hasretten sanırım

Çağlar mı hazan nehri böyle gamlı ve derin,
Hicrân denilen yerde,var mı benle yatacak?
Farzet ki cihân yandı,yurdum oldu kederin,
Bahtımdaki son belde hasretinle batacak.

Şavkında bir akşamdı her ufukta bakılan,
Bir tek heyelan kaldı rûha çehre katacak.
Heyhât! bu ne mimber ki cân evinde yıkılan,
Aşkınla yanan bağrı hangi taş avutacak…?

***

(mefûlü/mefâîlü/fâilâtü/feilün)

Ahrazi

Cihânın serhati gezdiğim yermiş

Garip kuşlar gibi döndüm dolandım,
Cihânın serhati gezdiğim yermiş.
Tenimi buldum da cânı dilendim,
Meğerki bedenim bezdiğim yermiş.


Bir nazâr mühleti ömür denilen,
Zaman mıdır acep kimdir yenilen,
Bana benden yakın ecel sanılan,
Söz ile insanı üzdüğüm yermiş.


İyiden kötüyü ayıran gözde,
Rûhunu ferinden sıyıran gözde,
Medet umar gibi seyiren gözde,
Dostluğun kıymeti sezdiğim yermiş.


Meskeni omzunda olanı bulsam,
Doğruya varırdım yalanı bilsem,
Cismimi terk edip ismime gelsem,
Kirâsı kabrime yazdığım yermiş.


Ey Ahrâzi canda durdun duralı,
Sırrı devâ ettin sözü yaralı,
Sor cihâna,acep cihân nereli,
Güneşi gölgeyle ezdiğim yermiş.

Ahrazi

Çalıntı

Cân çalmışım bir yerden,
Ecel ondan sorsa gerek,
Sır çıkmadı şu serden,
Ben çalarken görse gerek.

***

Ahrazi

Dal,ateş ve kül benim,Benim adım...

Gel can dostum ayrılıktan dem vurma,
Yaren desen,yaren benim içimde.
Şaşkın gibi gidip gelip gün sorma,
Mühlet desen,yarın benim içimde.

* * *

Nice sofra kurdum,nice aşım var,
Türlü canda türlü türlü işim var,
Ne bir benzeyenim nede eşim var,
Yoğum desen,varın benim içimde.

* * *

Zamansızlık ilinde bir dereyim,
Mana gözüyle bakanda hareyim,
Aslını arayan gönle çareyim,
Sözüm desen,sorun benim içimde.

* * *

Hem rehberim hem de rehbere yoldaş,
Hem diriyim hem de makbere yoldaş,
Gah haberim gahı habere yoldaş,
Tek,im desen,sürün benim içimde.

* * *

Susamış suya su veren elimdir,
Dervişin cennet dediği çulumdur,
Harın çıngısına sebep külümdür,
Dindim desen,narın benim içimde.

* * *

Mevla’m için cihan cihan gezerim,
Her gönüle ‘’GEL’’emrini yazarım,
Ruhtan ruha bakıp duran nazarım,
Körüm desen,ferin benim içimde.

* * *

Benim adım AŞK’tır ahrazi değil,
Bu kelamda bir kalem izi değil,
Akit onun diline razı değil,
Yalan desen,doğrun benim içimde.

Ahrazi

Defnim de sever

Ne dilersen bu cân için onu sen gönlüme ver,
beni Sen'siz bırakmayan yolu defnim de sever…

* * *

Ahrazi

Derde erdiren benim

Hicrân bana tâlipmiş,câna bu gâm az diye,
Benden kalan son demle mahşer kurduran benim.
Dilden medet ummuşsa feryâd da gammaz diye,
Her mânidar eyvâha,zincir vurduran benim.
***
Varsın sırat eylesin,yollar günâh arasın,
Bana Yârdan gelmeyen,al ateşe yarasın,
Hasret demiş çekenler,adı belli bu yasın,
En azâplı yerinde hayât sürdüren benim.
***
Zamân hangi ufukta,süre neyin içinde,
Hangi devrân bulunur burdan gelip geçende?
Bir uykudur bu cihân,bugün uyu desen de,
Ecel denen miâdı,yıla sorduran benim.
***
Hicrân bana tâlipmiş, câna bu gâm az diye,
Geri çevirdi bu cân,çâre sığamaz diye,
Nice namlı kederi hâli ayamaz diye,
Şu hasretin özüyle derde erdiren benim.

Ahrazi