|
Demedim ki -2
hani sordun ya kimsin dedim ya sıradan ayrım; farkındalığım sıradanlıktan çıkışım sıradanlığımın farkındalığım Şule Aydemir |
Demedim ki
hani dedim ya sana düşün algılama adına sordum akabinde var ki bir sarı nasıl olacak kıyası sen düşündün ayçiçeği ben düşündüm limoni Şule Aydemir |
Deneme miydim ki
deneme yanılma hani gariptir söz konusuyum kışın ortasında çiçekler açmış ya saflığında yüreğim daha ne kadar denemelere gider gelirim kim bilir dener miyim denenirken belki onca gidenler olur ki gönlümden acısına adaklar adarım bazen dumanı tüter oysa sevginin hazanlarda son düşen yapraktır düşürür müyüm çağırır mıyım topraktır ya belki gözleri üzüm ya anlık şevk-mest uğruna şaraplık bozar mıyım yıkanırım ya akar sularda bekler miyim aynı akar suda aynı yerde yıkanmayı bilirim ki istersem de bulurum çaresini geçerim akarın gidecegi son yere hem bil ki ondan çokta önce bil aynı akar yine akar bil ki küçümseme gökten düşüyor ya üç elma demem ki elma ya kim elma demiş bende adı armut ya papatyalar sevgi çiçeği severim ya bil ki can aldı değişkenim duygu kaosunda kes yargımı kesebilirsen nedeni senin gibi düşünmeyeninden basit değil ya sevgi hani esas kız esas oğlan gibi belki ben de esas kız olup bulurum şu esas oğlanı kim bilir denemede deneyim harcımdır harcamak değeri değerde biçmek belki en pahalıya ucuzunda sevgi deneme yanılma ya hani sevgiyi bilenim diyenlere mi vermeli biliyorum ki kendimce sadece hissetmeli basitce sevmeli Şule Aydemir |
DenizAtı Düştü
her akşam aynı yoldan dönüyorum aynı yolda binlere bölünüp bütünü oluyorum binlercenin arnavut kaldırımlarında adın geçiyor mesela çiğnerken adımlarım bir erguvanın önündeyim çiçeklerinden koparıyor ellerin dönüyor öbekler halinde kelebekler yorgunluk yüklü izleri senin yüzün yüzleri gülümseme yakalıyorum minik bir ateşböceğinin dudaklarından topluyorum tüm bedenlerin gizlerini şehirde ruhum hala bir vapurun çığlığında sürükleniyor kenarından denizin bir denizatının üstünden düşüyorum yere kanıyor anılarımda düşlerim Şule Aydemir |
Denizim Rengin Yok
denizi öperse gök mavi gece okşarsa siyah kime dönse taşır rengini şeffafsın deniz |
DenizSiz Kent
kokun denizden gelirdi arkasından gözlerin gelirdi ki bir o kadar derin titremelerim dalgalarından mıydı hiç bilmezdim güneş doğardı seni seyrederdim batardı seni seyrederdim kulaklarım sesini dinlerdi nemini çekerdi bedenim tenimden içeri girerdin gitmedim denizsiz bir kente gidemedim _________gidemedim Şule Aydemir |
DerinYar
ıssızlık ya çöl ortası sanki ıslık çalıyor birisi keskin bir yanık kokusu sarıyor sarı ortalığı kumdan tepeler düşünceler rüzgarla bir küçülüyor bir büyüyor tutuyorum ellerimle yıkılmasın yok olmasınlar hani koşuyorum ıslığın ritmiyle bakıyorum atlayacak yalnızlık çukurları da yok bacaklarım gömülüyor önce korkuyorum yüreğim diyorum biçare son gayret sıyrılıyorum koşuyorum havalardayım yere değmiyor ayaklarım ıslık melodisinde -hoş geldin yar burası en DerinYar 'ıslıktan düşüncelerime ithafen' Şule Aydemir |
Desinler
ben gidiyorken yolum üzeri yolundan saptı çıktı desinler seviyorken deli divane yari başka sevdalara baktı desinler bir güzel uğruna kendimden geçtim gülmek yerine ağlamayı seçtim kendime acılardan kefen biçtim sevmeyi unuttu bıktı desinler sen gidince ölüm sandım *******i yastığımla ağladım sen diye şiirlere sarıldım acımı bilmeyip aktı desinler bakarken gözünden gözün içine aydan paha biçerken saçın teline kendimden vermişken aşkım eline sevmeyi bilmedi bıraktı desinler Şule Aydemir |
Dingin Düşünceler
üstünden bakmak ufuklara çarpışmalar benliğinde yenilgiler de ona kazançlarında hesaplaşmalar kendi kendiyle zirvelerde teninde ter başarmışlığın toprak dibinde teninde ter darboğaz yıkıntıların dere kenarı bakıyorsun yüzünün aksine değil mi akıyor su sen kalıyorsun simyası belki düşüncelerin bomboş beyaz sayfaların dolmaması iç korkuların boşa yaşanması hayatın sığ heyecanları içindeki tabuların yağmur yağar en güzel bestesi kar yağar mükemmel resmi keşfet gizemi armağanı sanatcı doğanın örtersin düşüncelerini deliksiz uykularla deniz kıyısı oluverir aklın bir dalga yalar silinir kumlara yazdığın hüzünsevdalar dinginleşir kor söner döner küle çağlayan su seviyesini bulur sıfırlanır durulur Şule Aydemir |
Dostumun Bağı-na/Ağladığıma
_________________________’’timsah değillerdi, beyaz siyahıma değdi’’ gidiyorken yürümelerime yanımda taşıdıklarım koparıyor parçalarımı bıçkınca düşünce zalimce -hep daim ol yıllara ağlayan timsah mı bu nasıl siyah gözyaşları sanki camından buğu silindi küçük bir damla toparlandı titrek akıverecek toprağa kaldım kalakaldım ‘badi parmağında çizgi ucunda’ __________________________________________' -Cerlet yaşıyor mu! ' Şule Aydemir |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:27 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.