Türkü

Telgrafın telleri uzanır canım.
Kuşlar konar tutkulu delifişek.
Ovada cılız söğüt ağaçları;
Kuşların kanadında hasret türküleri,
Ve sıra sıra telgraf direkleri...

Türküler söylerim ağlamsı,
Telgrafın tellerine.
Beni anlar mı bilemem...
Ama içim yanar.
Bin kez ölürüm her gün
Yüreğim kanar...



Bayram Ali Bayram

Umutsuz Yolculuk

Umutsuzluğun bitmeyen yolculuğunda
Kanat açar göçmen kuşlar
Yorgun bulutların üzerinde…
Sılaya doğru kanat çırpışıdır
Yüreğimin her atışı…

Acımasızdır zaman.
İlaç değildir gönül yarasına.
Ufuklarda kılavuzsuzdur
Bezgin kanatlar.
Bitmeyen bir özleyişin hüznü vardır
Her çırpınışında,
Umutsuzluğun çığlıklarıdır geride kalan
Bu bitimsiz yolculukta…


Bayram Ali Bayram

Uy Deniz Karadeniz

Bir ebemkuşağıdır Karadeniz,
Mordan yeşile,
Pembeden ala.
Kıyıya vurur hırçın dalgalar,
Çırpınarak...

Tutkundur Karadenizin moru,
Sahilden dağlara doğru ışıyan yeşile.
Yeşil,
Dağlarla buluşmuş bulutların altında.
Bulutlar,
Gökyüzünün açık maviliğinde...

Uy deniz Karadeniz,
Denize açılır takalarla bizim uşaklar.
Takalarda bayraklar dalgalanır;
Ebemkuşagının alından.
Karadeniz yaylalarında açan
Gelincik kırmızısından.
ve çırpınır Karadeniz,
Alın,moru her okşayışında.
Coşar...

Güverteye yaslanır Dursun Reis,
Sigarasını yakar.
Kartal bakışları,
Enginleri süzer.
Yaylaların özlemini,
Sigarasının acı dumanında çeker ciğerlerine...

Türkü olur,
Dalgaların coşkulu çırpınışları.
Görele'li Katip Şadi'nin kemençesinin telinde.
Kadırga yaylasında horon havası...
Gurbeti yaşayan İlyas'ın yüreğindeki hüzünde;
Sürmene türküsü.
Buruk ve coşkulu...

Uy deniz,Karadeniz,
Karadeniz'in moru,
Yaylaların yeşili;
Peştemelda buluşur
Çay filizi toplar Rize'in peştemallı kızları....

Güneşin gülen kırmızısı,
Ay ışığının soluk sarısı,
Karadeniz köylü kızlarının
Baş örtüsü keşanda nakışlanır...

Ve çırpınır Karadeniz...
Kıyıya vurur hırçın dalgalar.
Mor enginlere açılır,
Al bayrağın gelin gibi süslediği takalar....
Vira vira demir alır;
Umuda doğru koşmak için...


Bayram Ali Bayram

Ve Düşman Pusuda

Ne alı kaldı, ne moru!
Ne de pembeliği...
Kara bulutların
Bir kabus gibi kapladığı ufukların.

Ve düşman pusuda…
Yollar kesilmiş!
Ve zaman,
Uyuma zamanı değil
Henüz vakit geçip gitmeden…
Silkinip atmalısın üzerinden
Ölü toprağını!

Korkuya yer yok…
Yer yok boyun eğmeye
Tarihimizde bizim!
Korkaklar bin kere ölür,
Korkusuzlar bir kez!

Arkanda,
Şanlı bir tarih var senin!
Teomanlar, Mete Hanlar
Alpaslanlar,
Fatihler, Kanuniler,
Ve yedi düveli dize getiren
Mustafa Kemaller var!
Ve muhtaç olduğunda
“Damarlarındaki soylu kanda mevcut” olan
Sınırsız bir güç var…

Uyan ey milletim…!
Tan vakti yaklaşmaktadır,
Doğmak üzeredir
Kuvay-ı Milliye ruhu ufaktan!
Yeniden dirilişe…


Bayram Ali Bayram

Ve Son Senfoniyi Çalmayacak Keman

Ve son senfoniyi
Çalmadan önce keman,
Eski zamanların
Hüzünlü nağmeleri yükselir;
Uzak diyarlardan gelen esintilerle
Sihirli kaval sesinde....

Bir anda çağları aşar,
Tarihin coşkusunda şanlı zaferler.
Resmigeçittedir birer birer
Kahraman erler.
Kopuzun sesiyle uzak diyarlar,
Yeniden canlanır hafızalarda...

Ve son senfoniyi
Çalmadan önce keman,
Ergenekon'dan gelen bir ses
Yeni bir dünyanın
Kuruluşunu müjdeler;
Çağların gerisinden
Ebede doğru süren sonsuz koşuda...

Ve son senfoniyi
Çalamayacak keman.
Yeniden eritilecek demir dağlar,
Yüreğimizin ateşiyle
Yeniden uyanışın şafağında....
Yol gösterecek Mavi ışık...!
'Ebediyete akıp giden' yüz yılların
Tarihe yazacağı destanlarda,
Yeniden efsaneleşerek....


Bayram Ali Bayram

Ve Tarih Yazılırken

Ergenekon’dan aldı suyunu,
Geceye karşı bilenen kılıçlar!
Delindi demir dağlar,
Yüreklerin ateşiyle yakılarak
Sonsuzluğa açtı kapılarını gökyüzü,
Yer sarsılırken…
Ve yeniden dirilişin tanığı oldu tarih
Asya bozkırlarında…

Sonsuz koşunun mola yerlerinde
Obalar kuruldu oymak oymak
Buyruğuna girdi rüzgar ve yağmur…
Rüzgarlar kanat oldu yağız atlılara,
Yağmur,
Bolluk ve bereket götürdü
Gittikleri yeni diyarlara...
Gerdikleri yaylarla
Sonsuzluğa doğru fırlattıkları okların
Ardından yetişmek için
Nice çağların içinden geçtiler
Altayları aşan yağız atlılar …

Ve tarih yazılırken,
Sonsuzluğa açtı kapılarını gökyüzü!
Yeniden doğdu mavi ışklı güneş,
Sonsuzluğa doğru akıp giden her yüzyılda
Yolunu aydınlatmak için bir milletin…


Bayram Ali Bayram

Veda

Yolunu gözledim...!
Yaşamın ufkunda
Kaybolan yıllara veda etmeden...
Avuçlarımda düşlerim,
Loş yosun kokusunda anılarım...

Hiç bir zaman duymadım yüreğimde,
Sonbaharın hüznünü.
Hep bahar sevincini yaşadım.
Ne ilktir,ne de sondur
Yaşanılan her mevsim,
Gönül serüveninin
Karmaşık ikliminde...

Var oluşun gizi vardır,
Yüreğin her atışında.
Yaşamınsa gerçeği...
Oyalandığımızı düşünürken
Gizle gerçek arasında,
Ve düşlerde yaşam bulurken sevgiler,
Yaşamın ufkunda birer birer sönmekte yıldızlar.


Bayram Ali Bayram

Vur Davulcu

Vur davulcu, vur davula!
Döne döne, bir o yana bir buyana...
Çal bir Köroğlu havası!
İnlesin Bolu Dağları,
Oynasın yer yerinden!
Yiğitler otağ kursun Çamlıbel’de,
Harman olsun er meydanında
Yalın kılıç...

Vur davulcu vur davula!
Döne döne, bir oyana bir bu yana…
Vur bir halay havası!
El ele tutuşsun
Edirne’den Van’a, tüm Anadolu…
Şaha kalksın duygular yüreklerde.
Boy atsın kardeşliğin coşkusu
Gümbür gümbür gürlesin!
Düğün bayram olsun her günümüz,
Ellere inat...

Yakmasın yürekleri gayrı
Fırat’a dair ağıtlar!
Kızılırmak’a yakılan sitemkar destanlar
Ve Arda boylarının tutsak düşen türküleri..

Gün yükselirken
Geçit vermez karlı dağların üzerinden
Hüzünlenmek de var coşmak da
Yayla’dan yükselen türkülerle...
“Mızıka çalıyor düğün mü sandın?
Al yeşil bayrağı gelin mi sandın? ”
………………
Dağlar gibi yücedir duyguları,
Toprağı gibi yanıktır yüreği
Bu diyarın insanlarının…

Vur davulcu, vur davula
Bir o yana bir bu yana
Döne döne!
Çal bir Karadeniz havası!
Hiç dinmez Karadeniz’in hırçınlığı
Çırpınır ha babam çırpınır!
Türk’ün al bayrağının
Takalarda her dalgalanışında…
Ve kemençenin telinde horon havası,
Yol havası olur otçu göçünde.
Destanlarını söyler sert rüzgarları;
Topal Osman’ın ve Dursun Kaptan’ın!

Hele babam vur davula,
Döne döne, bir o yana bir bu yana
Tarihin son şanlı zaferleri dillensin
Zeybek havasında…
Oyuna dursun Efeler,
Ertelesin güneş batışını!
İzmir Marşını dinlesin
Ege Dağlarının ufuklarında,
Kocatepe’de
Mustafa Kemal silüetini seyrederek...


Bayram Ali Bayram

Yabancı *******

Solarken kar çiçekleri
Uzun *******in ayazında,
Korkutuyor beni,
Umutların karanlık ufukta
Siyah bir çizgi gibi bitişi…

Dikilir karşıma
Karanlık penceremden vuran ay ışığı
Sanki yalnızlığımı paylaşmak için gelmiş,
Teselli vermek isteyen eski bir dost gibi…


Sönmek üzereyken
Uzak şehrin göz kırpan ışıkları,
Acımasızlığının ürpertisini hissediyorum
Yabancı *******in!
Yalnızca eski bir dost gibidir
Karanlık penceremden vuran ay ışığı…
Ama niyeti nedir?
Bilemiyorum…

Ne günler gördük biz,
Ne günler geçirdik!
Böylesi günler görmedik hiç…
Bu yüzden
Düşüncelerim bile korkutuyor beni!
Belki de ucuz olmayacak düşünmek…

Teselli vermek isteyen eski bir dost gibidir,
Karanlık penceremden vuran ay ışığı…
Ve
Yabancı *******in yalnızlığında,
Yayan kaldığımı biliyorum
Karmaşık yolların çıkmazında…


Bayram Ali Bayram

Yağmur

Gümüş rengi bulutlar tutmuş,
Gökyüzünü geceden.
Yağmur yağıyor kentin sokaklarına...
Yere vuran ay ışığını ıslatıyor,
İnceden....

Kentin sokakları bomboş.
Yağmur damlacıkları sürüklenip gidiyor,
Rüzgarların ıslığında...
Ve şimşekler çakıyor gümüş rengi bulutlarda;
Umutlarımın bir anda yanıp sönmesi gibi....

Yağmur yağıyor kentin sokaklarına,
İnsanlar beliriyor gecenin alacakaranlığında.,
Birer gölge gibi.
Kimisi gecede dünü arıyor;
Yağmur damlalarında.
Kimisi umutlarını.
Kimisi de terk edilmişliğin hüznünü yaşıyor....

Ve yağmur yağıyor kentin sokaklarına.
Dolaşıyorum yağmurdan ıslanan sokakları.
Bir başıma...
Sonra sırılsıklam ıslanıyorum...
Farkına varıyorum,
Her yağmurlu gecede
Gizemli gidişini sorguluyorum...


Bayram Ali Bayram