|
...Küçük Çapta...
Birdendir dalıp gidişlerim uzaklara… Yolları dinlemeden,bir anda, Karşı dağların bile ardına… Birdendir susuşlarım en kalabalıklarda… Kimseleri dinlemeden,aldırmadan, Umarsızca… Birdendir çıkıp gidişlerim bilmediğim sokaklara… Kaçışlarımsa,küçük çaplarda… Birdendir ağlayışlarım,hıçkırmadan,asla… Olmadık zamanda,gülümseye çalışırken hatta… Başaramadığım kahkahalarım kaldı çocukluğumda… Hatta,aslında hiç yoktular hayatımda… Birdendir tebessümlerim,gülümseyerek acıdığım hayata… Kendime,koşuşturmalarıma… Dünüme,şu anıma,yarınlarıma… Birdendir,o andır,belki bir daha asla olmayacaklardır… Sevnur Şaylan |
...Küresel Özür! ...
Bir huzur vardı içimde… Yüzümde nedensiz bir tebessüm… Hava da kendini nisan sanmıştı sanki! ... Maviler kışa ayıp,masmaviydi... Attım kendimi sokaklara… Utanmasam zıp zıp zıplayarak varacaktım köşe başlarına… Allah’ım,dedim,ya küresel ısınma! ... Yahu,dedim, Şimdi böyleysek,yaza kavruluruz ya! ... Bu huzurum hiç hayra alamet değil ki… Biliyorum,bir faydası yok ama… Özür dilerim dünya… Sıktığım deodorantlar adına… Bizim arabanın egzoz dumanı adına... Tüten filtresiz dumanlar adına… Dikemediğim fidanlar adına… Ve daha sayamadığım bir çok utancımdan dolayı… Özür dilerim dünya… Sevnur Şaylan |
...Küresel...
Zaman geçmişi özledi… Oysa ne de çabuk geçmişti… Yorulmadı akreple yelkovan… Yoruldukça hızlanmadılar mı sanki… Kum saatlerinin kumunu çoğaltsak, Bu hayat yaşanmaya gerçekten değecek mi? ... Yoruldu dünya… Yoruldu insan… Yorduk dünyayı… Yordu zaman… Köşeye sıkıştı insan… Sonunda kızdı dünya… Şimdi kurtaracak dünyayı insan… Küresel özrü dünya umursadı mı? ... Ve aslında, İnsanın yüzü kızardı mı? ... Sevnur Şaylan |
...Layıkıyla...
Yaşandı bitti,demek kalıyor bazen insana… Yaşandı,bitti… Dündü,dünde kaldı, Maziydi,mazide kaldı… Üstüne ne acılar yaşandı da, Hiçbiri o kadar acıtmadı bir daha… Sus,dedim… Sus gönül… Ne yaparsan yap,kendine yapacaksın bundan sonra… Sende kalan,kapanmayacak bir yara… Sadece,şarkılar kanatacak seni, Bir de, Hatıraların saklı kaldığı sokaklar, Islak kaldırımlar… Aklıma geleceksin şehrinin ismini her duyduğumda, Hayallerin gelecek sonra aklıma, Avuntu diye sıkıştırıverdiğin avuçlarıma… Yıldönümünü kutladık ayrılığın… Adı konmasa da,bahsi geçmese de, Tüm şartları oradaydı, Ömürlük sürecek çekingen bir elvedanın… Yıllanmış bir ateşti yürekte yanmaya mahkum… Yıl üstüne ayları saydık bile… Zaman,su gibi akıp giderken, Bir yılı daha, Bir on yılı da hatta,koyacağız üstüne… Ve ben,bu şiiri burada bitirmeyeceğim elbette… Susmaya mahkum, Bırakıldığı yerde kalan, Eli kolu bağlı bir sevdaydı bizimkisi… Hayatta bir kez yaşanabilecek, Bir kez bu kadar… Ya,hiç olmadığım kadar mutlu olacaktım, Ya da hiç yanmadığım kadar yanacaktım… Ya koskoca bir yapım olacaktın bende, Ya da koskoca bir yıkım… Layıkıyla yaşandı bu büyük sevda, Ve en çokları, Ben,böyle yaşadım! ... Sevnur Şaylan |
...Masal...
Ne aşklar... Ne sevdalar... Masal oldu mutlu sonlar... Hayat belli... İnsan belli... Gözü doymuyor insanların... Yürekleri daha sevemeden tükendi... Sevnur Şaylan |
...Masaldı...
Ne büyük aşklar tükendi hayatta… Ne masallar yaşandı… Yaşandı da anlatıldı… Anlatıldı da dinlendi… Umursanmazdı… Ve aslında,bu zamana ne kadar da uzaktı… Aykırıydı tüm masallar… Ki en büyük yalan,mutlu sonlarıydı… Leyla mı kalmıştı? ... Mecnun mu kalmıştı? ... Ki sevda,gözlerde başlayıp yürekte yanmaz mıydı? ... Ki artık,yürek mi kalmıştı? ... Uzaktı bize masallar… En gerçekler bile yalan gelirken bize… Masal mı kalmıştı? ... Masal anlatan diller susarken… Kitaplarda bir bir,çatı katlarına atılmıştı… Aşk mı kalmıştı… Ki masallara inanılsındı? ... Sevnur Şaylan |
...Mavi...
Şimdi,mavinin en güzel olduğu yerde, Mavi gökyüzünün altında, Mavi denizlerin kıyısındasın... Mavi düşler kurardın ya hep, Ve sen, Maviyi çok severdin ya hani... Uzaklardasın... Olmak istediğim yerin yanıbaşındasın... Nereye gitsen de... Hep o yerin yanıbaşındasın... Başımı kaldırıp her maviye baktığımda aklıma geliyorsun, Aklıma geliyor gözlerin... Gözlerin... Bir güvercin uçuyor salına salına, Senin olduğun yerlere doğru kanat çırpıyor, Kıskanıyorum... Kıskanıyorum,hani benim de kanatlarım olsa, Aşsam şu koca dağları, Gelsem yanına... Hiç gitmesem sonra.... Bu yaz gününde, Buralarda da güzel oluyor akşamüstleri... Nedendir bilinmez ama, Yarım yamalak bi hüzün gözlerime doluyor sanki... Uzaklara dalıyor gözlerim, Mavinin en güzel olduğu yerlere doğru, İç çekiyorum sade... Ve nedense hep bi Sezen çalıyor bir yerlerde, Ya da ben mırıldanıyorum farkında olmadan galiba... Biliyorum... Sen de mavilere dalıyorsun o hüzün dolu saatlerde... Kıyıya oturup dalıyorsun mavilere... Dalga sesleriyle mırıldanıyorsun ne olduğunu bilmediğim bir şarkıyı... Özlüyorum seni... Mavilerin en güzel,en çok olduğu yerleri... Ve o yerdeki seni... Sevnur Şaylan |
...Mevsimlik Yerçekimi...
Sevmiyorum yağmurları! ... Sonbaharı! ... Soluk bir hava, Soluk yeşiller, Hüzün dolu sarılar... Yerçekimi fazla mı oluyor ne bu sonbaharlarda? Herşey usul usul sallanıyor toprağa! ... Yağmurlar... Yapraklar... Gözyaşlarım... Beni bile çekiyor işte! ... Başımı kaldırasım gelmiyor işte! ... Sevmiyorum sonbaharı! ... Sevnur Şaylan |
...Milad...
Ben o eski ben değilim… Zaman akıp giderken, Fark ettirmeden silinmişken yıllar takvimlerden, Kendimi aradım eski fotoğraflarda… Sensiz zamanlarda kayboldum önce, Bir daha asla o kadar içten gülemeyeceğim senelerde… Sen daha gelmemişken bu kalbe… Görmemişken bu gözler, Tutulmayacak sözleri duymamışken daha, Kurulmamışken en yürekten senli benli hayaller… İşte o ben, O zamanlardaki ben dilim ben… İçimdeki çocuk sığamazken bu bedene, Çoktan terk edip gitti işte… Anılarda kalan sadece sen… Hayallerde kalan yalnız ben… Şimdi sen yoksun ya… Hayallerimi çoktan terk ettim ben… Hani,sen olmasan da yaşanır ya bu hayatta… Sen olmadan da yaşamadım mı sanki bu hayatı ben? , Avunurdum ama, Sen olmadan da yaşanmıyor artık, Yaşamaksa varlığım sadece,yeterse yaşamaya, İşte buradayım,bıraktığın yerdeyim… Değişen çok şeyler var aslında… Ben mesela… Değişmeyen bir şeyler var aslında… Sen mesela… Sevnur Şaylan |
...Mucize...
Mucizeleri tanımlamak zor,bilirim… Belki de ummadık anda,ummadık bir şeylerdi bizim için… Anlamlı bir tesadüf belki de… Belki de ümidimiz olmadığında,aniden, Gülümser ya yüzümüz en içten… Hayatıma böyle girdin işte sen… Bir mucize yaşadım kendimce ben! ... Gözyaşlarının tutunaksız olduğu bir günde, Hayata yüklenen anlamların birer birer silindiğinde içimde… İhtiyacım olan,bir mucizeydi işte… Gülümsedin bi yerden…. Gülümsemişim ben… Hayat güzelmiş… Seviyormuşum ben! ... Sevnur Şaylan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 08:28 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.