Baharın Ölümüne Yazılan Kelimeler! ...

Bulutların gölgesinde titreyen
Tutsak kalemlerin hücresinde gözyaşı

Ağladıkça, sona eklenen kahırlar
Yazılanın üzerine kırağ...

Kelimeler...

Dön başa, yaz kadere, sil yazıyı
Günebakanların yandığı güneşe hasret

Ağıtların dağlardaki yaban otu misali
Susuk dillerin son, sözü...

Kelimeler...

Yardan ayrı, eğik başı, hüzün çarkı
Çemberi daralmış yalan dünya

Savaşa kusan, kana aç, üç kuruş peşinde
Candan can alan yitik zebanıler

Ağladıkça, inleyen karatoprak
Silinesi avuç içi yazgısından
Aslını çoktan unutmuş

Kelimeler...

Yaylada bir çobanın, gelincik hasreti
Kavalın inceden isyanı kuzu meleşmelerinde

Ağaların beylerin yürek esaretin de yasları
Ölüme meydan okuyan zaferlerin

Yazgısı dağlar türkülerinde
Ağladıkça, yemenide solan güllerin isyanı

Kelimeler...

Sigaranın ucunda duman duman hayaller
Barut kokulu zamanlarda silinmişler

Göz pınarı aç, susuz, kurak
Pare pare yanan yürekler içe dönük

Küskün çiçekleri ardında sessiz
Ağladıkça, baharların ölümüne yazılan

Kelimeler...

Bardaki Mor Kondom

İsteksiz melek ayininde
Tanrının yüzünde buluşuyor
Karanlık vahada parçalanan
Sessizliği kutsuyoruz

Günahsız rimellerimiz karışıyor
Ay izlerine…

Ellerini arayan şeytan
Sığınıyor meryem’e
Şahlanıyor şehvet
Nafile duyguya örgütleniyoruz

Adlarımızın önünde
Yaftamız eteğimizin eksikliği…

Beylik namlusunda intihar düşlerimiz
Polis anonslarına düşüyor
Karakol sorguluyor
Kimliklerimiz mor

Gökyüzünde kargaşa
Sağanak utançla yağıyor yıldızlar

Kan ve gözyaşıyla
Kitapsız hayatın
Paragraf başlarında
Ünlemler oluyoruz

Alnımızda kardelenler
Kefenlerimizde isteksiz melek ayini

Basit

Nedir diye soracak olursan

Zamanda donan bilincimle
Seni içimde bulduğum halde

Aşksayan
Bir şeyler olduğundan

Ruhumda tütselenen hüznün
Gözlerimdeki buğusu...

Ama sen

Kan çıkana kadar sıkmalıydın

Ama sen
Anlayamadın

Kan çıkana

Sonrası
İrin

Sonrası
Eskitilmiş yara

Kabuğu kayıp

İşte bundandır
Hayata aşksayarak yürüyüşüm...

Bay / kuş Öldü! ...

Göçebe adamların ayak izleri anlatıyordu
Saatin tik takları arasındaki boşlukları
Bakire kanları sızıyordu sur dibinden

.../Ve bay / kuş inliyordu!

Harem kuşatmasında Gülsevda'ların yandığı
Tutsak düşlerin avludan öteye gidemedikleri
Bir hazan mevsimi gibiydi tarihin döngüsünde değişmeyen
Gelişemeyen insan çelişkileri
Ki Güldünya'lar soluyordu kış ölümlerinde

.../Ve bay / kuş inliyordu sur dibinde!

Başucu intiharı cinsiyet sorgulamalarıydı
Kosmos *******ine dair saklanan
Avuçlarında solan karanfilin taç yapraklarında
Ölümcül gerçeğin şifresini bulmaya çalışırken
Saatin tik takları arasında yok oluyordu medeniyet

.../Ve bay / kuş inliyordu!

Gök gürledikçe,ıslandıkça çatılar
İtiraz ünlemleri dizildi kanun yapıcılarının eşiğine
Fakirin intikamı kadere inat karbonmonoksit ölümleri
Aşk, aile, kadın, erkek, kavram karmaşasında yiterken
Hasıl olan insan hakkı! İnsan olma hakkıydı!

.../Ve bir bay / kuş öldü sur dibinde! ...

Bayramınız Kutlu Olsun

Şiir isyan, şairse isyancı

Geçmişten günümüze hep bir şeyleri değiştirmek
Daha iyiye, daha güzele, hak ve özgürlükle
İnsan için, kainat için

Ve hayat içinde varolma çabasında olan
Tüm canlılar için

Din, dil, ırk ayrımı gözetmeksizin
Özünde sevginin büyülü misyonunu üstlenmiştir şiir..

Hayatın insan ve tüm canlılar için olduğunun unutulmadığı,
Yarınların aydınlık, barış ve sevgi dolu olacağı inancıyla
Bayramınızı kutlar esenlikler dileriz..

ÖLÜ AŞKLAR DERNEĞİ

Beceriksiz Şeytan! ..

Ketum bir yalnızlıkla
Gecenin ağzında eriyen dürtüler bileşkesiyle

Güneşle sona eren rüyalarda
Asılı kaldı ruhlar..

Şaşkınlığın perde arkasında
Yankılanan iç ses uysallaşırken şiirlerle

Kaçıp kurtulmaktı belki
Bir virtüözün ağlayan nağmeleriyle

Gözlerin arkasındaki sularla
Büyürken ayrık otu

Yol uzak olduğu için
Duvar dibine dökülen suda boğuldu bir serçe

Rahmin ret ettiği döllerin
Haykıran anne ezgisiyle inlerken kainat

Dizlerindeki yaradan bilirdi çocuklar
Çalınmış eriklerin acısını..

Kediler vardı birde kırmızı kediler
Güneş batarken uzayan gölgeleri kovalayan

Ki beceriksiz şeytandı
Hayatın sonsuzluğunu bozan! ..

Bedel

Ummadığın an çıka gelir
Ne zaman sorar, ne izin ister

Hiç olmadığın kadar suskun
Hiç olmadığın kadar yalnızsındır

Gecenin karanlığında bir tek sözdür
Boğazında acıyla düğümlenen

Yer gök bir olur
Evrende bir tek sen kalırsın

Uzanır pençesi yüreğine yırtar, parçalar
Kanarsın, derin bir hüzünle damla, damla

Her damlada izi kalır
Ardına bakmadan gidişlerin

Hadi ağla, ağla!
Sal yüreğini mavilere diz çök ağla!

Ağlama! Yenilme, yitme! ...
Giden yaşam sadece, ağlama

Yamalı kundaklara sarılır
İsimsiz bebekler

Aşın yanına katıktır
Kimliksiz bedenler

Şiirler yazılır, ağıtlar yakılır
Tutkudur seni esir alan yaşam

Güneş doğar hergün yeniden
Gün batar hergün yeniden

Kim olursan ol, nerede olursan ol
Ölümdür yaşamın bedeli!

Belleğimi Yontmuyor Şiir Ve Dua






nisançiçekleriyle
batıyorum günlere
alnımda lekeleri
kalıyor dünlerin

gözlerimde donmuş *******in
kaygısız rüyalarıyla
soluyorum uzakları

ciğerlerim pas içinde

güneş vitrininde sergilenen gölgeler
cezbediyor bedenimi

yenilgime
hızlanıyor adımlarım

koştukça kendime; çatlıyor
sesimden kanıyorum

yarını susuyorum
dudaklarıma bastırdığım öfkemle
boğuluyor yeryüzü

yaşamın karşıt anlamıyla
sevişmekten yorgun annemin
memesinde soluyorum

yani o kadar günahkârım
kendime yaşayamıyorum

belleğimi yontmuyor şiir
ve dua…

ve belki de bu yüzden
ölümün eş’ini arıyorum

bulursam
hani olurda bulursam
serabın koynundan
çöllere savrulacağım

işte o zaman
şiirle, belleğimin altın damarları patlayacak
avuçlarımdan yükselen duamla
hayata sarılıp
ölüme dokunacağım

anne
memeni çek ağzımdan!

Ben Aşkım! ..

Yalana şerbetli hayatta
Kalmadı mecalim sakil sözlere

Çürüyen bakışların seremonisinde
Yağmalandı mana arayışlarım..

Dumanı tütmedi hayatımın
Esatirde öldü akrebim...

Yalnızlık çanı çaldığında
Ayrılığa teslimdi kalbim..

İhanetin sessizliğinde
Acıttım kendimi boş yere...

*******im yoksuldu
Akasya gölgesinde uykularım ıssız

Zaman mühürlemişti rüyalarımı
Çalamadım kendimden hülyalarımı

Yokluğuyla, varolma
Şifresini çözdüm sonunda aşkın

Hayattan daha yalanım
Senden daha zalim

Şimdi
Yokluğa ibadet ediyorum..

Ben Aşkım! ...
Gel ve al beni...

Ben..

“Ben’in sürdürebileceği savaşların en zorlu olan, ben’i an be an başkası olmaya zorlayan bu dünyada,
kendinden başka ben olmamak için savaşmaktır ve bu savaş hiç bitmez.”e.e.cummings






Benden kadın bu dünya
Benden asi benden zor..

Bilirim yalan olduğumu
Bildiğim yerde ismimi kaybederim

Ve kaydederim
Hücrelerime yıkılışları

Yanık kokulu ağızların
Şizofren şarkılarına yaslanırım

Yaşlanırım ruhumun gurbetine de
İşe yaramaz mevsimlerim benim

Bilirim çark etmiş
İhtilallerin rezilliğini

Şeytana satılmış özgürlüklerle
İnsana yenilen dünyayı bilirim..

Yüzümü yalayıp geçen bu beyaz da
Güneş doğana kadar..

Sonrası
Çamur içinde korkular

Yalanlanan gerçeklerle
Belleğimde mağdur

Tılsımını kaybetmiş
Aşkın gözlerinde biriken yağmurum

Ben’liğimin bulvarında kanatarak ben'i
Ben’cileyin savaşıyorum yaşamla

Yatağını inkar eden bir nehir gibi
Tersine akıyorum..