|
NEden BENzetiriz
neden insanlar sevdiğini? her hangi bir varlıkla kıyaslar insan ise insanlıkta,daima arkasını sevdiğine yaslar arkamı yasladığım dağ desem dağ ile kıyaslamış olurum en sıkışık anımda dağı değil sevdiğimi yanımda bulurum bülbül ile kıyas yapamam bülbülün dediğini anlamam yarim konuşursa yanımda konuşmasına doyamam neden fidan boylu diyeyim ki fidanda da boy mu var? yarim yanıma yakışıyorsa oluruz bir birimize ince ayar yarime gonca gül de demem bir gün mutlaka açıp solacak ama benim nazlı yarim ölene dek yanımda kalacak. turnalarla selam da göndermem sevdiğim selamımı anlar iki eli kanda da olsa mutlaka yanıma damlar uzak diyarda da olsak onunla aynı dilden konuşuruz kalbimiz bir çerçeve olur aynı çerçeve içinde buluşuruz Abdullah Özen |
Neredeysen Gel Artık
sana ulaşmak için dağları mı yıkayım? sesimi duyurmak için radyo'ya mı çıkayım? seni görmek için uzaydan mı bakayım? sabrım tükeniyor,neredeyse gel artık istanbul,ankara'nın altını üst ettim ak deniz,kara deniz,trakya'ya dittim gezmedik yer kalmadı,yeter artık bittim ayaklar yürümüyor,neredeysen gel artık toroslardan ziganaya gitmedik yer kalmadı ağrı dağından,ulu dağa derdim çare bulmadı türkiyenin dört yanına haber saldım olmadı terk mi ettin memleketi? neredeysen gel artık Abdullah Özen |
Neyim Kİmim ben
Neyim,kimim Ben? Bir yudum sevgi mi? Koca bir kütle aşk mı? Altında ezildiğim. Kendimi aramak mi? Beni arayani bulmak mı? Sanal alemde gezindiğim. İmgeler batarken Yüreğimin derinliklerine Yaramı sarmak mı bezindiğim? Neyim,kimim? Nereden geldim? Nereye giderim? Nereye çıkar yolum.? Yürüyormuyum? Duruyormuyum? Koşuyormuyum? Neresindeyim aradığım dünyamın. Durak neresi? Nereye kadar.? Adem oğlu denildi adıma Özümde halifelik var. Nereden geçer yolu? Sevgiden mi, aşktan mı? Kendimi tanımaktan mı? Neyim,kimim ben? Abdullah Özen |
Noktalar
sabrın son noktasındayım özlemin sınır noktasındayım hasretin çıldırma noktasındayım noktalarımı birleştir artık ya sen bana gel ya da bana gel de Abdullah Özen |
O Gözler
neydi o gözler be öyle? temmuz sıcağı gibi yaraladı kalbimi kanattı berber bıçağı gibi içime alevler düşürdü fırıncı ocağı gibi kalbime huzur verdi ana kucağı gibi içinde zindan karanlığı zeytin tanesi gibi içine girenler kaybolur patişah hanesi gibi onların sahibi olsaydım içine bakmaya doymazdım dünyalar tepeme yıkılsa tıkırtı dahi duymazdım gözlerine bakmaktan ne olur sakın beni mahrum etme eğer birgün gideceksen birini bırakıp da gitme en azından bir tanesine doya-doya bakayım bilsem ki dünyada yanıcam ikincisi için yanayım Abdullah Özen |
ORMANlar YANmasın
ormanlardır hayat kaynağı uzak dursun orman manyağı bulunmaz bir benzeri ortağı ormanlar yanmasın efendiler orman dünyamızın ciğeridir kuşların,hayvanların evidir değerini anlayana değerlidir ormanlar yanmasın efendiler siz istermisiniz eviniz yakılsın tüm varlığınız kapıya atılsın her şeyinize rezilce bakılsın ormanlar yanmasın efendiler ağaç,insan gibidir yakılmaz çürük çivinin yerine çivi çakılmaz orman yanarken ahmakça bakılmaz orman yanmasın efendiler piknik alanlarını temiz bırakın şişeleri ormanda kırmayın sakın eğlence yerinize iyice bakın ormanlar yanmasın efendiler gelecek nesillere ne söyleriz yeşil alanları daha çok severiz ailece beraber gider gezeriz ormanlar yanmasın efendiler Abdullah Özen |
Oryantal Seher
ORYANTAL SEHER Seni Afrodit görseydi çatlardı fesattan Ekmek üstüne bal olsan yenmezdin tattan Bir tek işaretinle atlardım onuncu kattan Ateş olup yaksa da kollarına atlayasım geliyor Şahmeran görmedi ya seni kıvırdığını sanır Bana mısın diyen nefis güzelliğine aldanır Küçücük bir busen ölüyü dahil uyandırır Vermiyorsun ya bir öpücük çıldırasım geliyor Karşımda oyna değiştirme sakın yerini Ver de ilaç yapayım yarama gül kokulu terini Oynarken kıvırtıyorsun ya her bir yerini Gönlümü kazığa da çaksam saldırasım geliyor Sarmaşık olsam da o uzun boyuna sarılsam Yaygı olsam da ayaklarının altına yayılsam Can çekişen bedenimde bir busenle ayılsam Paha biçilmez dudaklardan aldırasım geliyor Kıvrak belinle götürdün ruhumu cennete Beline sarılmak için kalkışırsam cürete Takıp da kafama seni kalkışırsam niyete Vurup da omzuma dağlara kaldırasım geliyor Cüretimi mazur karşıla uçurdun aklımı Bu gözler görmedi böylesine alımı çalımı Kollarında hazırlayıp da dört kollu salımı Muradına erdi diye taşıma yazdırasım geliyor Abdullah Özen |
OZaN MİKdaT baL CEVaBEN
Mikdat bal’ın “sorum bu” Şiirine cevaben Ustasından ne gördük çıraktan görelim Demezler halkın malı sahibine verelim Varmısınız hesabını hep beraber dürelim Onların soyu böyle,gücenme be üstat Devlet malını her biri amuduyla götürür Ülkemde kale olan fabrikaları satar bitirir Bu halk bunları başımıza tekrar getirir Milletimin hay’ı böyle gücenme be üstat Baştakilerin rahatı yerinde görmez gerisini Kendi soyu güvende düşünmez çeri’sini Allah getirsin başımıza vicdanlı birisini Acemilerin toy’u böyle gücenme be üstat Türklük kan ağlıyor aldırmıyor kimse Ülkem kan damarı koptu yapılıyor ense Sorularımız cevapsız kalıyor nedense Sistemin ray’ı böyle gücenme be üstat İslamiyet adı altında maskelere bürünür Çıkarları olunca halka ancak görünür Oy zamanı yılan gibi alçaktan sürünür Bunların huy’u böyle gücenme be üstat Sen yılda bir kez ya gelir ya gelmezsin Ülkemde oyunu yaşayan kadar bilmezsin Bizler avuç açtıkça diyorlar ölmezsin Vatandaşın pay’ı böyle gücenme be üstat Abdullah Özen |
OZANlar DİYARı ANADOLUm
pir sultan abdal ozanlar ozanı, nice türkülerin muhteşem yazanı semah döndürdü oğulları,kızanı çok ozanlar göçtü.anadolu,dan aşık mahsuni şerif söyledi durdu karaca oğlan bizi kalpten vurdu kör oğlu denildi dağların kurdu çok yazanlar geçti,anadolu,dan neşet ertaş ki,saz ondan sorulur vurdukça teline,sazı elde yorulur depreşir ruhumuz,gönüller durulur çok coşanlar göçtü,anadolu,dan aşıklar kalbimizi yaktı,yandırdı veysel sözüyle,sazıyla uyandırdı yörelerimiz bizi türküye kandırdı çok çalanlar geçti anadolu,dan kültür kokuyor anadolum,kültür sevgi anlatır hepisi,demiyor öldür dinle kardeş,ateşini türküde söndür çok tozanlar göçtü,anadolu,dan Abdullah Özen |
Öğrenmiş olduk
Karlı dağlar salar suyunu. Felekten gördük biz oyunu. Karakaçanın sert huyunu. Çiftesiyle öğrenmiş olduk. Coşunca açar kendi yolunu. Susuzluktan çatlasada suyunu. Kaval sesiyle içmeden koyunu. Geçtiğini öğrenmiş olduk. Köprüler kurdurdu üstüne. Durulupta su vermez testine. Ordu'nun dereleri gibi tersine. Aktığını öğrenmiş olduk. Dereler çoşar iner denize. Sabun'la anlaştı erdik temize. Suyu hayır vermeden ülkemize. Horlandığını öğrenmiş olduk. 12,11,2006 (18:00) Abdullah Özen |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 04:15 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.