senı sevdıgımı bılıyorsun
neden ısyan edıyorsun
senı seven bırı varken
neden allaha sukur etmıyorsun
senı sevdıgım kadar
kendımı sevmedım bu kadar
ask bır roman kıtabı
ıcınde acılar maceralar dolu
senı sevdıgımı bılıyorsun
neden ısyan edıyorsun
senı seven bırı varken
neden allaha sukur etmıyorsun
daha yasayacagımız gun varken
yarınlar bızı beklerken
senı seven bırı varken
neden ısyan edıyrosun

senı okadar buyutum yuregımde
tum ıdaelerımle yukseltım
hayatı yenıden baslamıstım senınle
yıllar boyu sevsemde
yınede sırtına donuyorsun
sılemıyorum senı bır turlu
atamıyorum yuregımdekı ask kırıntılarını
sevgılı dıye senı sectım
secmez olsaydım benı dusunmedın
baska bırılerını sevdın
nerden sevdım ben senı
yuregıme batırdın ıhanetını
atamıyorum yuregımdekı ask kırıntılarını
sen oluyorsun baskalarıyla
yasıyorum senın hayalınle
nerde olursan ol
kımı seversen sev
oyle bır se

Ne far eder,
Gökyüzü ağlıyorsa yokluğuna,
Tekbir damla kalmamışken,
Benim gözlerimin pınarında.
Ne fark eder,
Kırmızı güller serilmişse yollarına
Benim yollarım sana çıkmadığında.
Ne fark eder,
Bahar bir türlü gelmiyorsa,
Senin gönlünde her zaman mayıs olunca.
Ne fark eder.
Gözlerin umut vermiyorsa bana,
Benim umudum kendi içimde kaybolunca.
Ne fark eder.
Artık o ışık yoksa bakışlarında,
Benim dünyam zamansız kararınca
Ne fark eder,
çıkmıyorsan hiç bir yerde ka

dün yıldızları seyrettim sen aklıma geldin çünkü sen de onlar gibi
bana uzak ve dokunulmazsın.
Duymasınlar adını ben sevemiyorsam görmesinler bu halde beni, kalbimi

adına aşk dedikleri bu duygu
yavaş yavaş yok etmeye başladı beni ve bendeki o güzel seni

Şimdi nereye gidiyoruz ona bakalım
Bilmeliyiz nereye gittiğimizi
Kapıları çarparak dışarı çıkıyoruz değil mi
Islak taşlarında kayarak bu eski sokağın
Hala değişmeyen kaldırımlarında birbirimize tutunarak
Ellerimizi arıyorsak
Artık bilmeliyiz

İçimde yalnız bir göçmen yerini arıyor
Yağmur yağıyor, gökyüzü kapalı
Nehrin bulanık suları köpürmüş, duyuyorum
Beni kendine ayırmışsın, farkındayım
Yollara çıkarmışsın, yaşlı atların toynak sesleri
Duman içinde ve alacakaranlığın

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.

Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak

Aklıma her geldiğinde ağlayarak....

bir gün bir köşede sessiz sedasız;
hıçkıra hıçkıra ağlayacağım.
şu lanet kaderime isyanlar edip,
tanrı'ya son defa yalvaracağım.
güzel gözlerin gelecek aklıma,
solup gideceğim en güzel çağımda..
seslenip beni çağırdığında,
boş sokaklara haykırdığında,
artık burada olmayacağım!

Unutmak zor geldi,
Dusunmemeye calistim...
Her gun, bugun yepyeni bir gun dedim kendi kendime...
Ama her gece,
Bugunumunde dunden farkli olmadigini anladim...
Yeni insanlar tanidim,
Seni unutturacagini sandigim ortamlara daldim...
Her defasinda seni icimden sildigimi sandim...
Yanildim,
Hep yanildim....
Yalnizligima sarildim,
O da kabul etmedi beni...
Sana...
Sevdana...
Ve Yalnizligima
KiRiLDiM...

Giderek daha az
Unutur gibi seviyorum
Azala azala
Aramızdaki uzaklığın karanlığında
******* kısalıp,gündüzler uzuyor böyle olunca
Daha az seviyorum seni
Kendini iyileştiren bir yara gibi
Daha az
Ve zamanla Sen geceyi tutuyorsun,ben nöbetini
Uzak dağ kışlalarında
Görmüyoruz birbirimizi
Usul usul sis iniyor
Kopmuş yollara
Işığı hafif,uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda
Sevgilim sevgilim
Yıldızları daha büyüktür bazı gec

Neredesin GÜZEL GÖZLÜM Ben şimdi uzak şehirlerin Tahtsız prensesi
Deniz kokusu duyuyorum bir akşam üstü
Kuşlar her mevsim göçebe
Bir o kadar kimsesiz nöbetlerim
Neredesin BİRTANEM Seni yaşıyorum uzak diyarlarda
Yaptıklarımla söylediklerim hep sana
Seni düşündükçe saçmalıyorum
Neredesin SEVDİĞİM imzaları atılmış mektuplar
Okunmaz olmuş artık
Yetmiyor binlerce resmin olsa da
Gülüşünü istiyorum içimi ısıtan
Herşeyimi unutturan
Bu yakamozlar beni aldatıyor
Gölgen vuruyor he