![]() |
Bir yıldız olmak istedim gökyüzünde parlayan
Sırf senin yıldızın olabilimek için Bir gül olmak istedim, en güzelinden Sırf senin avuçlerının arasında olmak için Bir bülbül olmak istedim, durmadan şakıyan Sırf senin gibi gülü, sabahları uyandırmak için Bir güneş olmak istedim, insanın içini ısıtan Sırf üşüyen ellerini ısıtabilmek için Bir yağmur damlası olmak istedim çisil çisil Sırf yüreğine düşebilmek için Bir çiçek olmak istedim, senin bahçende yeşeren |
Sarılıp da ağlamak istedim dost
Derdimi anlatıp, çareler aramak istedim seninle Derman bulunca, etrafa gülücükler şaçmak Bulamayınca ölmek istedim, ama SENSİZ! Bırakıp kaçmak istedim her şeyi Belki de daha de üstüne gitmek istedim korkuların çekip gitmek istedim günlerce Bırakamadım seni seninle Bırakamadım beni sensiz Paylaşmak istedim sevincimi hüznümü Ben ki bunları düşünüp bırakmadım seni; Sen ne yaptın? Birkaç metre kumaşa, Birkaç tahta parçasına, Ve.... Bir avuç toprağa TER |
gıdenler gerı gelmıyor
seven kalbım aglıyor neden hep boyle oluyor gelen nıye gıdıyor yokmu bu yuregın gercek sahıbı gelen nıye gıdıyor sevıyor madem neden ayrılıyor ınannıyorum yalancı bahara acıyorum ask cıceklerını yasıyorum geceyle gunduzu geldıgı gıbı gıdıyor gıden gerı gelmıyor seven kalbım yorulmuyor bırı gelıyor bırı gıdıyor |
Ne zaman sonbahar gelse,
sarı sarı yapraklar düşse dalından ve sürüklense rüzgarın önünde bir yaprak. Ne kadar ısıtırsa ısıtsın dağları, ovaları güneş; ne kadar sıcak ve parlak olursa olsun gökyüzü, üşürüm, ürperirim içimden!.. Üstüme üstüme yürür hüzünlü güz günleri... Bilirim ki, acılardır yüreğimde yankılanan ve içimdeki sevdadır acı veren her andığımda yurdumu. Şimdi her zamankinden daha yorgun ve çaresizim. Her zamankinden daha çok muhtacım sana anlıyor musun? Özlem |
çicek çiçek açıp ağaçlarımda
Yaprak yaprak dalda solan sevdiğim Damla damla akıp göz uclarımda Derya derya kalbe dolan sevdiğim Bazen bir alevsin avuçlarımda Bazen bir menekşe yamaçlarımda Bazen bir rüzgarsın kır saçlarımda Tutam tatam başım yolan sevdiğim Bir zaman ömrümüz yazdı bahardı Ne bülbül ah eder ne gül ağlardı Dört mevsim kalplerde bir aşk yanardı Şimdi bir külleri kalan sevdiğim Kalmadı içimde sevgiye bir yer İşkenceye döndü saatler günler Yüreğim bir |
Bir ömür seninle başbaşa kalsak
Hayatı beraber koşsak ne olur Bütün yıldızları bir bir dolaşsak Zamanı beraber aşsak ne olur Şarkılar söylesek aşkın dilinden Nağmeler dinlesek seher yelinden Bahar yağmuruyla duygu selinden Gönül ırmağına taşsak ne olur Dudaktan dudağa bir şiir gibi Gönülden gönüle bir nehir gibi Yıldızlara hasret bir şehir gibi Derin uykulara dalsak ne olur Kuşlar gibi geçip tüm hudutlardan Selamlar iletsek ak bulutlardan Kovup elemleri şen duygulardan |
Günüm güneşim ol, ısınacağım
Ümit duvarım ol, yaslanacağım Sevgi yağmurum ol, ıslanacağım Gül kokun bir ömür tenimde kalsın Sen uykuysan ben gördügün düş olam Sen yuvaysan ben bir yavru kuş olam Ağlar isen yanağında yaş olam Gözlerin bir ömür gözümde kalsın Gel sevgilim ol benim, düş kaçağım Göğsüne başımı yaslayacağım Kalbimin içinde saklayacağım Özlemin bir ömür gönlümde kalsın Bir dünya sun bana tutunacağım Gönlümü sevginle avutacağım Bütün ihanetleri unut |
Kaçmaya çalıştığın gerçek,
Birgün karşına çıkacak. Ve işte o gün Kaçacak yerin olmayacak. Ben senin varlığını seviyorum, Yokluğunu seviyorum Sana ulaşamadığım dakikalarda. Seni duymayı Seni özlemeyi Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum. Hiç korkmuyorum seni sevmekten. Senin gülüşünü seviyorum. Her bana bakışında Gözlerinede okuduğum o duyguyu Gözlerindeki gözlerimi seviyorum. Gönlünü seviyorum Özünü seviyorum senin Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum Yine |
Karlı bir akşamdı ankara'da;
Son kez elele yürümüştük, Bitmesin istediğimiz yola. Kısacık beraberliğimizin bütün anılarını sığdırmıştık. Yazarsın bana demiştin. Bende yazarım sana sık sık. Ağlıyordum.... Sen görmeyesin diye kaldırmıyordum başımı. Elimi daha sıkı tuttun, Anlıyordun.... Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim, Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedin, Kelebekleri kitap arasında kurutma, Sık sık fotoğraf çektir, yolla bana, Kitaplarım sana emanet, İncitme kimsey |
Kapımızda nöbet tutuyor ölüm
Diyecektim ki gülüm; Mevsim hazan mevsimi, mevsim gözyaşı mevsimi... Mevsim ayrılık mevsimi. Tarifsiz bir hüznün sarmalındayız. Anlatılması zor, ifadesi güç. Fikirler tel tel, şehra şehra düşünceler, duygular buruk buruk.... Bir yanı bahardır kıyılarımızın bir yanı cehennem. Durmadan gözyaşı dökülüyor yüreğimizin üstüne. Acıdan, ayrılıktan haritalar ekleniyor alnımızın çizgilerine... Sararan yapraklar tutunamıyor artık dallarda gülüm! |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:58 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.