Pardon ile bağışlarmısınız arasında seyreden
kısa mesafeli bakışlarda gömülü hazinedir aşk
krizantemi andıran
soluksuzca kemanın re-mi notasına kulak kabartıp
reklam dinletilerinde fa-sol muhabbetlerine kaçak transferlerin
yoğunlaştığı
soğuk iklimlerde yaşanılan
hicaz makamının eseridir
tanımsız külleri ısıtan
sızak gözlerin buğusudur aynadaki akis
yosun tutmuş ihanetlere hafiyedir
oynak bir çift göz
ve ben sıcak ellerdeki terin buğusunda
nostalji vakitlerimi yaşarım
ellerim kimsesi

çıkarken gardaki tren
son yolculuğuna
sildim arkanda bıraktığın rayları
ve boşalırken
gözyaşlarım
arıtmıştı yüreğimden
sana ilişkin duygularımı

Hadi arkadaş gidelim
arştaki koruya
yürümekle arşınlanmaz bu yol
eğlenelim faytonla
bir sen bir ben
bir sevda birde fatma
unutma ateşi karıştıracağız
atıştıracağız beytileri
alalım birer maşa
ne ateş yaksın bizi
ne sevda ne de fatma
havada güzel
şimdi kaysı zamanı
yaşayalım doya doya
gelmeden ecel zamanı
birde olsaydı bir şişe rakı
aldırmazdım
dünya başıma yıkılsaydı

Kuşlar ötüyor
saat onu vurmak üzere
ayrılık saati geldi çattı
hoşça kal suç ortağım anti yalnızlığım
vakit tükeniyor
dökülmek üzere yapraklar
bulutlar ağlamaya hazır
sesizliğin ahengi ne hoş
sus sakın birşey söyleme
duvarlar hazır dinlemeye bizi
yüzüme bakma sakın
gözümdeki damlalar
kirli sakalıma yol almakta
sigaram gözlerinde yandı
bir acayip yaktı içimi
ayrılık nutkuna gerek yok
tesellin senin olsun
yok istemem senden bir tutam saçını
sol göğsümde taşıdığım resmini
al seni

Karanlık ******* alır koynuna
aydınlığımı
ayrılık acıları
gönül yaraları
hüküm sürer yıllarca
seni beklerken
yenik ümitlerimde
hasretinle dolar taşar yüreğim
kaldıramaz gayrı bunu
ne meyimde oluşun
ne sigaramın dumanıyla doğuşun
tutamaz beni
sürüklenir giderim
düşünürken seni

Kapının eşiğinde
Islanmış bir mektup görürsen şaşırma
Gözyaşı dolu sözlerin habercisidir
Sana gelen
Kime ait olduğuna bakma
Hiçbir iz bulamazsın
Fırtınana tutulmuş adamın öyküsüdür

Ovarken miras bıraktığın sakalımı
sen düştün aklıma
merhaba
nicedir gülmeyen yüzümü güldürdün
saatsiz zamanlarda
hoşgeldin
merhaba
yalansız yaşanan sevdalar hatırına
merhaba
doldurdun şarkımı mısra mısra
merhaba
ayrılık olsada merhaban
yine de canı gönülden
merhaba

Sormuş şair ressama
mutluluğun resmini yapabilirmisin diye
susmuş ressam
mutluluk ne ki
gülümseyen yüzmü aynadan akseden
elinde oyuncak
yanağında gözyaşıyla çocukmu
çizemedi kimse mutluluğun resmini
göremedi suretini
ne bilirdim mutluluk ne ola ki
resmini görmeden önce
mutluluğun resmide oluyormuş
gönül beğenince
gülüşün ecel olmasa birde

İğfal etti yüreğimi nisan aşkım zamansız
günahsız çocuk yıllarına dönmek
mutluluğu acıda aramak isterdim
katıksız güzelliğin
sırrına ulaşmayı birde
savaştım yüreğimle
pişman olmaya vakit bulamadan
tükeniyor zaman acımadan
bak
doğdu yaz güneşi
hoşça kal
aşk yağmurum

yaşamaktan mı nefret ediyorum?
bana bu hayatı mecbur kılanlardan mı?
kin dolu bir kalbim var artık benim
gözlerimden akan her damla yaş için
bÜyÜyen bir nefret denizim var benim
hırçın dalgalarım var denizimde
bir de kendi denizinde boğulan ben
karanlık denizlerde yol almaktayım,tek başıma!
ne bir limanım var sığınacak ne de bir gemim...
öylece karanlıkların sonsuzluğuna doğru
boş umutlarla gözlerimde yaşlarla bir de
içimde bÜyÜttÜğÜm nefret duygusuyla
sonsuzluk içinde kaybolmak