Baş Belası

Ne karın olmak istiyorum,
ne de çocuklarının anası
Sadece aşığın olmak istiyorum.
Dinlesene baş belası.
Ne kirli çoraplarını yıkamaya hevesliyim,
Ne de dağınık yatağını toplamaya.
Ne ev istiyorum senden, ne de araba
Sadece aşk…. sadece aşkın, yeter bana.
Tutkunum be adam, anlasana.

Mine Özdemirtaş

Başaklar Boy Verecek

İster inanın…ister inanmayın gölgelerim.
Birazdan yağmur yağacak bu çöle…Yeşermemiş başaklar hatırına.
Tam zamanı…
Tam kokusu bu bekleyin…
Az sonra,
Bir adam gelecek nefes nefese,
Başsız kalmış deve kervanı gibi şaşkın
Yaralı yüreğini çıkaracak kanlı elleriyle,
Su isteyecek bizden…ses etmeyin.

En kızgın kumlarımızı sunarız...kana kana içer.
En büyük yoksulluğumuzu basarız çatlamış dudaklarına…gülümser.
Son ve en büyük kum fırtınamızın içine alırız onu da
Sonrasın da…
Yağmur yağacak diyorum…neden inanmıyorsunuz.?
Yağmur yağacak diyorum size yağmur.
Yağmurun kokusu bu…yağacak işte… yağacak
Çorak topraklarımıza inecek.
Ve…Başaklar boy verecek.

Olgunlaşmış başak tanelerimizde gülümseyecek adam.
Tutacak ellerimizden asılacak.
Sımsıkı sarılacak…öpecek…bir daha sarılacak.
Göreceksiniz yağmur yağacak
Yağmurlardan sonra boy verirken başak
Öyle çok…öyle çok…öyle çok şey var ki yaşanacak.
Ne çölden… Ne yağmur öncesinden hatırlanacak….
Hiç birşey kalmayacak…

Mine Özdemirtaş

Başka Tanrının Çocuğu

Sanki,
Bir başka tanrının çocuğu gibi;
Bilinmeyen dualara dolanmış dilim.
Çarparak, bölerek
Çoğaltarak şimşekleri,
Bir uçan halıda çırılçıplak,
Boyutsuz zamanlara geçmedeyim.
Filler mezarlığında
Üremedeyim filiz filiz.
Kara kışta yaprak yaprak.
Yürümedeyim,
Kırılmış asama dayanarak.
Sanki,
Bir başka tanrının çocuğu gibi;
İbadetteyim özümün çıplaklığına.
Ve tapınmadayım totemler yaratarak.
Mumlar yanmada isli isli
Ve ben; ağlamadayım.
Tenimin yalnızlığına saklanarak.

Mine Özdemirtaş

BaŞLaMaK İçİN ÇoK GeÇ

ne seni bıraktın bana
ne de
seni aldın benden

başımıza buyruk
arkamıza kuyruk
iki ayrı yerde gezerken
ne farkımız kaldı
ölümüne yaban
ölümüne gurbetten esen
bir kuru yelden

sanki
hiç konaklamamışız da birbirimizde
sadece
el sallamışız gibi geçerken

bu nasıl el olmak?

anlaması çok zor
inanması imkansız
bu sen misin gerçekten?

burada ki tusunami
oradaki deprem
derken
akıp gidiyor fırsat
avuçiçlerimizden


çarkı bizden habersiz dönen
öyle bir ahir zaman çeberindeyiz ki
kaybolup gideceğiz inemeden

biliyorsun değil mi?
başlamak için çok geç
bitirmek içinse
henüz erken

10/07/2006

Mine Özdemirtaş

BaYRaMa YaNaŞTıK.............!

Bitti işte Ramazan
Koskoca bir ayı aştık.

Bitti
Sahurla / İftar arasında ki
Sigaraya açlık

Bitti
İftarla / Sahur arasında ki
orta oyunlarına bol kepçe
yatırılan harçlık

Hükümsüz artık,
adına maske denilip yüze takılan
İki yüzlü başlık.

Takke düşüp kel görünecek nasılsa

Alabanda iskele
Bayrama yanaştık.

02/11/2005

Mine Özdemirtaş

Bazı Şeyleri Anlatmak Zordur

Güle Güle otur. Yerleştin Yuvana.
“Bazı şey’leri anlatmak “ anlamaktan daha zordur. Bilirim.
Sen anlatamıyorsun ama; Ben anladım. Tasalanma.
O Eve girdiğine göre eşyaların,
Demek ki; artık orada kalacak.

Ben bu gece gizlice,
Görünmez bir resmi mi astım duvarınıza.
Sonsuza kadar asılı duracak.
Sıkıca tembihledim. / Korkma.
Hiç sitem etmeyecek ve hiç ağlamayacak.
Sen öne eğeceksin başını, kaçıracaksın gözlerini.
Ama o; Hep sana bakacak.
Bak işte. / Aramızdan sessizce / Sıyrılıp gidiyor gece.
Az sonra; Sabah gelecek kapınıza. /Gün ışıyacak.
Ve sana yazdığım bu mektup; son bulacak.

İşte o zaman sen; Uyanacaksın uykusuzluğundan.
Işığınız yanacak.
Bensizliği sürükleyip arkanda; / Banyoya gireceksin.
Kendinle konuşacaksın. / Seni; kimse duymayacak.
Kahvaltı filan etmeyeceksin. Etmezsin ki.
Hem zaten; / Hazırlayanın da olmayacak.
Sen; Hayat Kavgana giyineceksin.
Karın ise; Hazıra Uyuyacak.;

Kimse geçirmeyecek seni. / Öpülmeyeceksin.
Eski bir heves; içinde kanayacak.
Ardında ki Kapı kapanırken sessizce;
Halkalı köleliğini yerleştireceksin cebine.
O sırada; asansör, /katta duracak.
Yüzünde; sahte bir gülümseme,
Komşuna Günaydın diyeceksin.
Komşun; seni, / “Mutlu bir adam” sanacak.
Oysa; Ben biliyorum. / Değilsin.
Ama; alışman gerek bir tanem.
Bu duygu; seninle, / Ömür Boyu Kalacak.


13 / 10 / 2003 Çamlıca

Mine Özdemirtaş

BeDeSTeN,

sanma ki,
sen yoksan;
yüreğim çekekte
hurdaya çıkarılır.
ve yok fiyatına satılır.
Gün ola harman döne
elbet yine dalga alır
küpeştesi ıslanır.

Alınma üstüne / bu ne gurur?

Gözyaşım;
gidişine değil
hala kalışımadır.

31/03/2005

Mine Özdemirtaş

BeDeVi HaMaMI

çivileri,
çürümüş olmalı ki buhardan
kahrolası yüksek nalınlar
sabun köpüğüne takıldılar

düşmemek ne mümkün?
tandona kadar
kıvrıldılar.

önce,
peştemal döküldü yere
sonra da
saklananlar

mermere çakılırken tırnaklar
yıkıldı saltanatlar.

'söz'den öte (*)
ıslanınca dudaklar
büyüdü fısıltılar.

yine de,

direndi damlalar
ta ki
çatlayana kadar
aynalar

'girenin terlediği 'yerdir ya hamamlar

sıcağına ancak
göğsünü yüreğine siper edenler
dayanırlar.

bu yüzden

iyi saatte olsunlar
bunaldılar.

şimdi,
boşa doluyor,
boşa taşıyor
kurnalar.

çünkü,

kum fırtınasında doğanlar
hamam tasını alarak
ait oldukları çöle

T a ş ı n d ı l a r


14/03/2005.... (*) sözler tutulmamak içindir

Mine Özdemirtaş

Bekle Beni

Pejmurde bir akşam üstüydü az önce,
Resmedilmemiş tüm özlemleri koymuştum gözlerime.
Eğer ki sen! ….Eğer ki sen! …..Seslenmeseydin Uzaklardan…..
Doğmayacaktı şafaklar bir daha, yakılmaya hazır Mısralarımdan.
Ola ki bir kez daha, Şairliğimin bam teline dokunursan usuldan, usuldan
Sanırım içiçdeki şair, temelli uyanacak. Ölüm Uykusundan..
Parmak uçlarında dansettirmek için;
Tutuşmamış ateşlerini *******in,
O kadar yorulacak ki kemancı…Yayını tutamaz olacak elleri
Evrenin bütün melodileri ile, İşte tam o anda! geleceğim…..
BEKLE BENİ.

Mine Özdemirtaş

BeLDeN AşAĞI

Setresi uzun
gırtlağı kısa
tarifelerde,
epirmesin diye
sevda;
Yenik düşmek
kaygısıyla
daralan zamanlara
kendimce,
minicik birer yorum
koyuyorum.

Her seferinde
şöyle; ağız tadıyla,
elden ayaktan düşme
ve sırılsıklam
suya çekme
düşlerken;
ansızın uyanıyorum.

bu ne şaşkınlıktır...!

sanki,
ipi boşalan
zembereğin
daima
belden aşağı
vurduğunu
bilmiyor muyum.

11/02/2005

Mine Özdemirtaş