Gerçekçi Hayal
Cıvıltılar hayâli benliğimi kuşatan
Ağlıyorum, kargaşa hislerimin mevsimi.
Bir sevdâ, reddetmeme rağmen beni yaşatan
Bir gün gelecek, kökler söyleyecek ismimi.

Yangından esâs nüvem, çıngıdanmış temelim
Herkese bir gözle bakmam imiş kemâlim
Biliyorum, ebedi yaşayacak, âmelim
Mühim değil, topraklar süsleyecek, cismimi.

Var mı, yalancı dosta vermeyen gönül, meyil?
Âfisi arzularda yapmış hicranlı siğil.
Dostluğumdan şüpheye düşmesin, doğru değil
Yüzüme sürekli gülen, tanıyorum hasmımı.

Bilen varsa söylesin, kimde yetki, ihtiyar?
Önemli mi, desinler, olmamış hiç bahtiyar?
Otağım hep gönüller olsun sonsuza kadar
Asmasınlar istemem, duvarlara resmimi..

Giderayak
Geldiğini bilemedim
âniden çıktın karşıma
hakkım yok
kal diyemem
gidersen git
kalmaya kendin ver kararı
eğer çeker gidersen
sırf bana değil
her ikimize zararı
bilmelisin
iyileşemez hiç acısı
dalarsa yüreğe
ayrılık sancısı
düşünmek boş zararı, yararı
ister rüzgar gibi git
ister yollar gibi
aş dağlardan derelerden geç de git!
ister şimşek gibi ak
ister göçmen kuşlar misâli uç ta git!
-bir çökerse içimize kalkmaz hiç
ayrılık efkârı
giderken her şeyi alıp götürme
bende bazı şeyler bırak
hatıralar can simidim olsun!
aşk kırıntıları ümidim olsun!
öldürmesin sensizlik
kalbimi giderayak!

Göçerler Yurdu
Silinmişti içimden, unutmuştum tadını
Alışmıştım hem onsuz yaşamanın yüküne
Unutmam aslâ mümkün değil derdim adını
Göçerler kondu çoktan terk ettiği mülküne.

Güneşi, mümkün müydü seyretmek,o olmadan?
Mümkün müydü rüzgarı dinlemek seher vakti?
Direndi kâlbim sonsuz onsuzluğa yılmadan
Gözyaşlarım dokudu gökyüzüne son akdi.

Gölge Oyunu
Yine gölgen düştü gönül perdeme
ve senin gölgen kayıp giden gözlerimden…

petekler varmış balını özleyen
arısına hasret petekler…
balını özlemeyen petek olur mu?
çözülen sensin yine dizlerimden…

boynu bükük çiçekler varmış…
çiçek olur mu, boynunu bükmeyen?
Bilindiğinde bileni kahreden gerçekler varmış
Kahreden gerçek olur mu
Söylenen yine sensin sözlerimden…
Hep çiğ kalırmış
gözlerinden dökmeyen…

Dağlar varmış gönüllerde
Dağlardan daha karlı…daha efkarlı…
Besteler yapan özlemimden
o gözlerin nağmeleri neden sustu birden?
gönül tellerim niye hüzünlü
ve niye buruk melodiler çalar?
bir türlü yakamı bırakmayan hatıralar…

Dalların inlediği
Göklere naz içinmiş…
Göklerin terlediği
yerden niyaz içinmiş…
Biliyorum ayrılık daha çok özlemem için seni
ve daha çok söylemem için ismini…
Beni bu kadar kuşatman
Anladım imtiyaz içinmiş…

Yine gölgen düştü gönül perdeme
ve senin gölgen kayıp giden gözlerimden…
ölsem bile özlemimden
sırrımızı kimseye deme! ..

Gönlümün Güz Mevsimi
Hayâllerim gazel döktü
Gönlümün güz mevsiminde.
Ümitlerim boyun büktü
Gönlümün güz mevsiminde.

Yağdı düşlerime karlar
Doldu saçlarıma kırlar
Çökertti beynimi sırlar
Gönlümün güz mevsiminde.

Çatısı göçtü kâlbimin
Nabzı atmıyor dilimin
Marazı azdı hâlimin
Gönlümün güz mevsiminde.

Hâsretim depreşti de dün
Sessizliği seçtim bugün
Hislerime yağdı hüzün
Gönlümün güz mevsiminde.

Başıma dertler üşüştü
Sevinç yüzümle küsüştü
Ruhuma çiseler düştü
Gönlümün güz mevsiminde.

Gözlerimi yuttu sağanak
Düşlerimi bürüdü ak
Yük oldu hayat, yaşamak
Gönlümün güz mevsiminde.

Gökyüzünü yara yara
Yüreğim düşer yollara
Kucak açar sonsuzlara
Gönlümün güz mevsiminde.

Diri görürüm ölümü
Kan bürür tefekkürümü
Pişmanlık keser önümü
Gönlümün güz mevsiminde.

Çıkmaya köz girdabından
Yüreğim hâl lisanından
Yardım umar cânanından
Gönlümün güz mevsiminde.

Gönül Tımarhane
Gönül tımarhâne, deli duygular
Üst tutmuş, bak bayrak açan açana.
Gözlerin, sebep ne; sorar, sorgular
Tehdidinden korkup kaçan kaçana.

Mânidar mânidar süzme, sor hele
Zahmet olmazsa, yanına var hele
Deliliği var mı? bak da, gör hele
İnsaf et, çılgınsa, kendin saçana.

Sana ne bundan, ben etmedikçe ses
Oraydı sevdâna altın bir kafes
Sızlanmayı bırak, şikayeti kes
Ben bir şey edemem, mekan seçene.

Acıma hâline, merhamet etme
Sabrı son dorukta, dikkat, tüketme
Deli duyguların varsa bekletme
Tek sığınak gönül, iksir içene.

Gözler Gazeli
İçime alevler saçtı gözlerin
Başıma belâlar açtı gözlerin.

Tutunmak için yalvardım, lâkin
Duymadı hiç benden kaçtı gözlerin.

Ruhumda her mevsim açan çiçekti
Başımda her iklim taçtı gözlerin.

Ne kadar gizlese, inkar etse de
Aşka benden çok muhtaçtı gözlerin.

Gözyaşı
Ağlamaklı gözlerde büzülendir gözyaşı! ...
Can yanınca, artarda dizilendir gözyaşı! ...

Su taşı gözlerinle, yaralı yangın kâlbe …
Kanayan bir yürekten süzülendir gözyaşı…

Kurumasın suvar ki, kaynağı kuraklıktan
Acı dehlizlerinde ezilendir gözyaşı…

Sevinçlerdir, sebebi, elemlerdir…arama! ...
Can üzüldükçe candan yüzülendir gözyaşı….

Kalmayınca çıkar yol, depreşince özlemler,
Okunmayan mektuplar yazılandır gözyaşı…

Gözyaşımla
Gelmeyecek, sevdiğimi
Arıyorum gözyaşımla!
Bilmeyecek, sevdiğimi
Karıyorum gözyaşımla!

Meraktayım, nerde kaldı?
Düşünmez, kim derde kaldı?
Biri var, çok darda kaldı
Görüyorum gözyaşımla!

Bomboş, toz toprak yolları
Sarmaya hasret kolları
Beseleyerek umutları
Çürüyorum gözyaşımla!

Bâzen acıdan sızarak
Bâzen bahtıma kızarak
Göğe dilekçe yazarak
Soruyorum gözyaşımla?

Gitti, gelmez diyarlara
İşler içten gizli yara
Hasretimi anılara
Örüyorum gözyaşımla!

Bastırıp bitmez isyanı
Aşıp insafsız zamanı
Toprağa, tükenen canı
Veriyorum gözyaşımla!

Gül Name
Her tarafım yanar andıkça gülüm
Usanmam, anarım yandıkça gülüm!

Susuzluğum sensin, açlığım da sen!
Merhamet, yanarım kandıkça gülüm!

Her ân gözlerimde döner hayâlin
Susarım, hep kandım sandıkça gülüm!

Banarsam sevdâna kanarım sandım
Çöllere dönerim, bandıkça gülüm!

Kalbim gözlerinde rehine kaldı
Bırakma, canını sundukça gülüm!

Aşkın alev; canım, ruhumu yakıtı
Hasretinle üfle söndükçe gülüm!

Temizlenir kirden, silinir gamı
Alevinde aşkın yundukça gülüm!

Pervânene imdat etme, isterse
Belki olgunlaşır döndükçe gülüm!