Neden

O gülüşler bakışlar
Yüreğime işledi
Senden ayrıldığım gün
Kalbimi delip geçti

Son bakışlar buluştu
Gözler yaşla dolmuştu
Bu ayrılık canım
Söyle neden oldu

İlknur Çekici

Neden Bu Küçük Dağları Ben Yarattım Havası

Sevgili dostlar kısa bir süre önce görev yaptığım küçük, şirin ilçeden tayinim çıktı ve yaklaşık 3 aydır beni zaman zaman boğan, çileden çıkartan İstanbul da görev yapıyorum.Doğduğum şehre önyargılarımı da yüklenerek geldiğimden mi? yoksa gerçekten bu şehirde insanlara sırf insan oldukları için değil de statülerinden dolayı değer verildiği için midir bilmiyorum pek çok noktaya takıldım. Örneğin görev yaptığım kurumun yemekhanesinde insanların oturup yemek yiyecekleri yerler bile buna göre belirlenmiş.Bir tarafta mühendisler diğer tarafta memur, işçi ve öğrenciler yemek yiyor; yada evden işe işten eve giderken kullandığımız servislerde bile sadece mühendis oldukları için uygulamaların doğru mu? yanlış mı? olduğuna bakılmaksızın bazı insanların kaprislerine göre hareket ediliyor. Peki neden bu küçük dağları ben yarattım havası. Bizleri yaradan yüceler yücesi bile kulları arasında ayrım yapmazken neden insanlar bu şekilde hareket ediyor. Neden bazı insanlar haklı olsalar bile güçsüz oldukları için eziliyor ve bu duruma bir gün dur diyebilecek miyiz? . Aylardır aklımda aynı sorular dönüp duruyor. Demokrasiden, eşitlikten bahsedip övündüğümüz bu kutsal topraklarda kanlarını bizler için akıtan, mücadelede tek bir yürek haline gelen şehitlerimiz işçi, memur, mühendis, doktor evladı değil mi? yoksa onlarda günlük hayatlarında ikinci sınıf insan muamelesi görmüş dışlanmış kimseler mi? . Hayır elbette değil bu vatan uğruna canını feda eden aslanlar da bizim gibi ve biz sadece savaşırken değil günlük hayatımızda da bunu fark ederek bunu özümseyerek memur, işçi, mühendis vb. ayrımı yapmadan yaşamayı öğrenmeli birlik olmalı ve dünyamızı daha iyiye güzele doğru değiştirmeliyiz. Şimdi size sormak istiyorum bulunduğu mevkiin nimetlerinden yararlanırken diğer insanları ezen onları yok sayan kişi bir gün bulunduğu konumu kaybeder ve tek başına kalırsa bundan dolayı yıkılmaz mı? .Bence yıkılır peki bu insan alçak gönüllü olmadığı için bu durumu hak etmiş olmuyor mu? Elbette oluyor.Ama gönül ister ki ne şimdi gözlerini hırs bürümüş, küçük dağları yarattığını sanan ve mevki sahibi olmayı başarabildiği için insanları hor gören kişiler ne de hayatı boyunca ezilmek zorunda kalanlar yıkılsın.Tüm bu insanlar basit bir günaydını bile birbirlerinden esirger hale gelmesin.Çünkü aslolan insandır………

İlknur Çekici

Nereden Bilirdim

Hüzün mevsimiydi yaşanan
Bir şey vardı yarım kalan
Yorgun düşmüş yüreklerin
Sevgisiz bedenlerin
Gölgede kalmış rüyaların mevsimi
Hiç beklemiyordum ki ben seni

Nereden bilirdim
Bir gün geleceğini
Yaralarıma merhem olacağını
Kendini sevdirip
Kalbimi çalacağını

Nereden bilirdim
Yaşam verdiğin o günde
Maziye karışacağını
Başka hüzünlü baharların
Koynuna savuracağını

(15.03.2005/GÖYNÜK)

İlknur Çekici

Ondandır Suskunluğum

Sar baştan geçmişi
Alabilsem bu güne
Sevgi dolu o evde
Yaşayabilsem ben yine

Korku nefret tanımayan
Yalnız oyun oynayan
Sevgiyle sarmalanan
Olabilsem saf olan

Değerini bilsem de, yaşasam
Sevgiyi doyumsasam
Aşka bakan gözlerle
Tekrar sana kavuşsam

Özlemimin bir yerinde
Asılı çocukluğum
Bir yerinde de sen varsın
Ondandır suskunluğum

İlknur Çekici

Ölüm

İçimdeki savaş büyüyor
Acılarım gün gün artıyor
Titremeler sarıyor beni
Yoksa vücudum yeniliyor mu?

Bu hastalık yedi bitirdi
Gözlerden akan son damlayı getirdi
Aşkımız kalpte kitlendi
Son kez ellerimiz birleşti

Anladım öldürüyor humma
Yaşadığım bu son dakika
Ne olur bırakma beni
Ölüm bitirmesin sevgimizi

Şimdi herşey ortada
Ama sen yoksun yanımda
Hep istediğim gelinlik var ya
Şu an sırtımda

Şöyle bi bakıyorum etrafıma
Tüm sevdiklerim ve aşkım burada
Bedenim gitgide soğuyor
Üç karış toprak son durak oluyor

Ne olur artık ağlamayın
Gülün lütfen yas tutmayın
Hatırlayın o güzel günleri
Unutmayın asla beni

(İSTANBUL)

Ölümsüz Aşk

Şiirlerime bakıp da
Çaresiz,mutsuz sanmayın
Gönlümden bir saniyede
Bin türlü duygu geçer

Kimi sevgi, aşk adına
Kimi hüsran, dert adına
Hissettiğim negatifler
Bir saniyede gelir geçer
Hissettiğim ölümsüz aşk
Yıllardır sürer gider

Yazıyorsam bitti her şey
Sevgiye tövbe ettim
Düşünürüm ben tersini
Yaşarım aşkın ölmezini

Aşka tövbe etmem için
Kefeni giymem gerek
Hayatımdaki büyük aşkı
Maziye gömmem gerek

İlknur Çekici

Ölüyorum Sensizlikde

Gözlerim saatte
Aklım telefonda
Bekliyorum umudu yaşamayı
Karanlıklardan aydınlığa giden yola
Seninle ulaşmayı
Saniyeler tükeniyor ceplerimde
Zaman akıyor yüreğimde
Herşey sönüyor sensizlikle
Yılların özlemi çöküyor üzerime
Fısıldaşıyor gökyüzü
Yıldızlar eteğimde
Birde hasretin karası
Doğuyor gözlerime
Boğuluyorum bilmiyorsun
Ölüyorum sensizlikde
Saçlarıma dolanıyor
Gölgeler *******de

İlknur Çekici

Özlem Kokan Gözlerin Yeniden Doğdu Gözlerime

Gündüz düşüyor gözlerimden ağır ağır
Ay hazırlanıyor doğmaya.
Yıldızlar kıpır kıpır oynaşıyor uzaklarda.
Her yerde bir telaş;
Panayır yerine dönüyor sokaklar.
Sevdiğin şarkı çalıyor hafiften;
Her tını sana adanmış.
Bense ilk defa can atıyorum geceye;
Saniyeleri deviriyorum sonu gelmez kadehlere.
Masum bir heyecan dolaşıyor damarlarımı;
Gelişine parlıyor gözbebeklerim.
Bembeyaz bir mutluluk sarıyor etrafımı;
Düğün yapıyor sevinçlerim.
Ne çok özledim seni,
Ne çok bekledim bilemezsin.
Sustum kara *******de ağlamaklı.
Teslim oldu yüreğim;
Tükenmez sandığım hasretlere.
Kaderim gebe uçurum uçurum hüzünlere.
Asıyorken umutları hevenk hevenk bilinmeze;
İşte vuslat; özlem kokan gözlerin,
Yeniden doğdu gözlerime.





(Özlem yağmuru düşünce yüreğe; kaderin sürüklenir sonu gelmeyecek sanılan bilinmeze)

İlknur Çekici

Özlem Yağmuru

Gitmelerin var kararsız ürkek
Gelmelerin sevdayı yüklenerek
Engin denizleri yüce dağları aşıp
Gelmelerin var sevinerek

Gelmelerin hoş eda *******e
Gitmelerin olmasa gelecekte
Özlem yağmurunda bırakmasan yüreğimi
Tutsam *******ce o minnacık ellerini

Gözlerinde kaybetsem kendimi
Ellerine versem yüreğimi
Ateşinle ısıtsam, yıllarca hasretlenen
Aleve gebe bu sevgimi

İlknur Çekici

Parçalandı Kalbim

Parçalandı şimdi kalbim, dağıldı dört bir yana
Ayaz yedi düşlerim, savruldu yalnızlığa
Eski bir mendil gibi atıldı mutluluğum,
Ölüme koşar gibi geçiyor zamanlarım.
Gücüm yokken nafile duruyorum ayakta,
Kan ağlarken yüreğim gülüyorum dostlara.
Yaşanmayan hayallerle boğuşuyor rüyalarım,
Kör talihe bin beste tüketiyor duygularım.
Mantığım gözlerime set olmaya çalışıyor;
Kalbim ise gözlerime sel ol ona karış diyor.
Bir tarafım yalan her şey buralardan kaç git diyor,
Sol yanım vazgeçmek yok sen güçlüsün savaş diyor.
Gurur diyor bir tarafım, aşk diyor diğer yanım.
Baharı görmeden kışa saplanmış sevdalarım.

İlknur Çekici