Gül Bahar

Gecenin ortasında bir kadın,
Bilmeden gidiyordu dalgın, dalgın.

Sanki, yerde sürünen adımlarla,
Yavaş, yavaş yönelmişti kumsala.

Sımsıkı sarılmış, kucağında kızı,
Deniz dalgası gibi içinde bir sızı.

Bir umut var yıldız gibi, o da düşer,
Götürür zaman, ta başından deşer.

İlk defa burada karşılaşmıştı,
Elinden tutarak kucaklaşmıştı.

Hiç ayrılmayacağız demişti seninle,
Ama yenik düşmüştü işte ecele.

Gözleri doldu, hatırladıkça üzülmüştü,
Dudakları titredi, biraz da büzülmüştü.

Konuşmak istedi, sözler düğümlendi,
Sıktı kendini, parmakları kenetlendi.

Gözlerini yumar, iki damla yaşı süzer,
Kollarında uyuyan Gülbahar’ın dudağına düşer.

Hayatın bütün dertleri, nefreti,
Bu iki damla yaş içine gizlenmişti.

Gülbahar damlaları emdi, emdi, emdi,
Acılarla büyüyen bir bebek oldu şimdi.

Ali Kaybal

Gül Bahçesinde Dursam

Gül bahçesinde dursam, gönlüm alınmıyormuş,
Zevk vermiyor sözün, har olmazsa gönlümüzde,
Yâr yoksa, sırça köşkün olsun kalınmıyormuş,
Cennet olur viran, yâr oldukça sevgimizde.

Ali Kaybal

Gül Değilse

Senin olduğun yerde gül eğilsin,
Eğilmeyen varsa, sen o değilsin.
Ey nev-bahar kokusu göğsüme sin,
Uğruna yandığım tek değerimsin.

Ali Kaybal

Gül Kıymetini Bilmezsin

Gülü sevdiğini dersin,
Diken batınca eline,
Ne de çok feryat edersin,
Bak dağlara,
Gün batıyor üstüne,
Gık çıkmıyor dağlardan,
Yüreğinde hissediyor,
Batarken bile sıcaklığını,
Sen anlayamadın,
Dikenden gül zerkini.

Ali Kaybal

Gülde Gör (tecnis)

Dedim utanmak nedir yar ar dedi
Yorar canı mihnetle yarar dedi
Bir buse dersen sana yarar dedi
Ne desem şimdi ben sana gül de gör.

Yasemen dururken güle yağar kar
Yasemenle gülü birbirine kar
Güle düşen yasemene etsin kar
Gül dedin sen bana sen de gül de gör.

Güller açınca yaprakların yar
Yalınız sökme gülü olmasın yar
El olan yerde hasretin vurur yar
Hasretin acısını sen gül de gör.
27-10-2004

Ali Kaybal

Güller ve Hanımefendi

Bir bahçe
Üç beş basamak inilen merdiven
Kenarında kiremit rengi saksılar
İçinde menevşe, kasımpatı, begonyalar
Bir de hanım efendi
Saçları topuz olmuş başında
Arkadan çizgi, çizgi
İnce bir boyun
Üstünde takılı gerdanlık inci
Bir gömlek giyinmiş ipekten
Güller motif olmuş dizgi,dizgi
Dokunsa parmakların
Göğüs uçlarında canlı gibi

Gül fidanları dikilmiş
Arkasında ker*** duvar
Kireçle beyaza boyanmış
Sanki boylu boyunca tuval
Yeşil dal üstünde
Yaprak, yaprak bezenmiş güller
Sadeliğin fonu sergilenmekte
Sanki duvarın üstüne.

Elini uzattı güle
Parmakların arasına aldı dalı
Gül, avuçlarını doldurmuştu
Hafifçe öne eğildi
Gözlerini kapattı
Burnunu yaklaştırdı
Derinden bir nefes aldı
Ciğerlerine dolan koku
Teniyle aynıydı
Pembe- pembe, al-al açmış gülleri
Koklamak için eğildiğinde
Gördüm ki aynı yanakmış
Kaybolup gitti güllerin renginde
Şimdi anladım
Hanımefendi güzelliğini

Ali Kaybal

Gülşen Bize Kalsın

Kimi inci, kimi zümrüt alsın,
Dizilsin ipe, gerdana salsın,
İsterse doğum edip çoğalsın
Bülbül size, gülşen bize kalsın.

Dağlar sizin olsun, size varsın,
Yanına tepeleri de alsın,
İsterse eteklerden su salsın,
Bülbül size, gülşen bize kalsın.

Her tarafı beyaz bulut sarsın,
Yağmur yağdırmaya rüzgar alsın,
İsterse içinde şimşek çaksın,
Bülbül size, gülşen bize kalsın.

Denizler ahenkle dalgalansın,
Gemiler sefere yelken açsın,
İsterse martılar paye saçsın,
Bülbül size, gülşen bize kalsın.

Hayaller kurup çiçekler anın,
İster dalında yemişe kanın,
Yuvanın son kalanı inanın,
Bülbül size, gülşen bize kalsın.

Dermani bulur gönül, siz yanın,
Bulun bir güzeli hep uyanın,
Yakmayı biliyorsa dayanın,
Bülbül size, gülşen bize kalsın.

Ali Kaybal

Gülün Nazı

yarim kızsa da vursa gül dalı,
Başa çöker sanırım dağları.
Yarim gülse de verse gül dalı,
Yeri sarsar, yıkarım dağları.

Ali Kaybal

Gülün Sevdası

Bülbülüm teli tarumar etse de,
Bir tebessümle gülüşen görünür.

Bir pençe teni rencide etse de,
Bir terennümle gülü şen görünür.

Her cefayı dile reva görse de,
Bir teşekkür ile gülşen görünür.

Ali Kaybal

Gümüş Ebe Cevher Dede

Köyün üstüne düşmeden günün ilk ışıkları
Horozlar bile ötmeden çıkardılar dışarı.

Günün doğuşunu seyre dalarlardı sabah erken
Kahvaltıyı yaparlar bir yandan horozlar öterken.

Cevher dedenin elinde bıçak söğüdü yontuyor
Süt sağacak gümüş ebe, elinde bakraç tutuyor.

Bardak bardak süt içmeyi çok sevdiğini biliyorlar
Küçük Ahmet uyanınca süpriz yapmak istiyorlar.

Koyunların ardı süre koşmak en büyük zevkiydi
Yemyeşil bir dünyada hep güzellik sahibiydi.

Güneş ışıkları cama düşmeye başlamıştı
Gözüne düşen ışıkla Ahmet'de uyanmıştı.

Gümüş ebe avucunun içine şeker almış
Ahmed'i görününce o an dede kala kalmış.

Bir iki damla göz yaşı süzülür sakalından
Gümüş ebe saçlarını okşuyordu ardından.

Oğullarından kalan tek hatıraydı Ahmed'i
Şefkat yoğrulan kalbinden acısı hiç dinmedi.

Ali Kaybal