|
Benim milletim
Esaret altında yaşamaktansa Hür olmayı yeğler benim milletim Milletçe amaç özgür kalmaksa Var olmayı yeğler benim milletim Toprağına diyemezsin ki benim Dişlisi olunmaz çarpık düzenin Kölesi olunmaz sömürenlerin Zor olmayı yeğler benim milletim emekli em.müdürü Şair Yusuf Değirmenci |
Benim ol
Dert ortağım karım ol Derdim ol,efkarım ol Feryadım ol,zarım ol Yeter ki sen benim ol Gelinim ol kızım ol Baharım ol,yazım ol Elimde ki, sazım ol Yeter ki sen benim ol Gündüzüm ol, gecem ol Kelimem ol,hecem ol Meçhul bir bilmecem ol Yeter ki sen benim ol Sen evet de geleyim Sen evet de güleyim Senle birlik olayım Yeter ki sen benim ol Şair Yusuf Değirmenci |
Benim vatanım
Cennetten farksızdır benim toprağım Her bahar dirilir benim vatanım Toprağına karışmıştır al kanım Uğruna ölünür benim vatanım Fışkırmakta ovasında bereket İnsanında tükenmeyen hareket Çiçekten yapılmış bir büyük buket Dostlara sunulur benim vatanım Geçmiş, canlı yatar durur bağrında Bir efsane yaşar ağrı dağında Misafirperverlik her otağında Kalınır, durulur benim vatanım Anadolu Türk’tür Türk kalacaktır Uzanan ellere dost kalacaktır Sevgi ve saygıyla yaşanacaktır Gezilir, görülü, benim vatanım Öz be öz sevgi taşır folkloru İçi dışı Türklük kokar kültürü Ağlatan dramı,coşan güldürü Sayılır, sevilir, benim vatanım YUSUF DEĞİRMENCİ emekli em.müdürü Şair Yusuf Değirmenci |
Benimle el ele görülür müsün
Sana seni sevdiğimi söylesem Memnun mu olursun,darılır mısın Aşkımı açıkça ilan eylesem Gülüp geçer misin,kırılır mısın Buram,buram duman oldum tüterim Alev,alev yanıyorum beterin Ben sana vurgunum seni isterim Seni sevene de yar olur musun Ne olur azıcık ilgi göstersen Sevgime karşılık sevgini versen Bir buket yaptırıp kapına gelsem Hoş geldin diyerek sarılır mısın Desem ki birlikte çıkıp gezelim Aşk la unutulmaz destan yazalım Gel şu katı kuralları bozalım Benimle el ele görülür müsün Şair Yusuf Değirmenci |
Benliğimi ararım
Artıyor günden güne, derdim, gamım, efkarım Arşı deler feryadım,Tanrıya varır zarım Ne oğlum,ne kızım,ne koynumda ki karım Anlamıyorlar beni,ben kırılan vakarım. Feryadımı, yakınlarım duymazdan gelir Bilemedim, dünyada insan nasıl sevilir Ve yahut,başka insanlara nasıl sevdirilir Ağlasam göz yaşlarımı tutuyor arım. Çaresizlik ayırtmış, ruhumla benliğimi Kansere çevirmiş dert, etimi, kemiğimi Kov gitsin bir tarafa, artık erkekliğimi Kemiğimin içinde, iliğimi ararım Bu derece bedbinim,bu derece çaresiz Derler ya,dünyada, gönül yoktur yarasız Her günüm dert çile keder, çaresizim çaresiz Ben var mıyım, yok muyum,benliğime sorarım. Etimi tırnağımdan,iliğimi kemiğimden Yaşamı benliğimden,iyiliği gönlümden Ayırdılar,ayırdılar beni umutlarımdan Ben umut çatısını, acep nasıl kurarım. Kalmadı artık şevkim,yitik oldu zevklerim Yok kimseye zararım, ben,benliğimi yerim Hayallerim bir savaş,bir yangındır düşlerim Mantık çerçevesinde birleşmiyor kararım. Eriyen kar gibiyim eririm günden güne Gülerek geçmemişim,asla bu günden düne Kader girdap misali,çevremde döne, döne Tüm yaşama gücümü,yedi bitirdi benim. Böylesi yaşamaya, kalmadı tahammülüm Hazan eser bahçemde,gonca vermiyor gülüm Çile katar katardır, yığın yığındır zulüm Çekmiyor bunca yükü, bir canım,birde tenim. Şair Yusuf Değirmenci |
Benliğin yaşarken öldümü
Başına kar yağmış, dağlar gibisin Hazanla kurumuş, bağlar gibisin Yaşantın boyunca,ağlar gibisin Söyle kader, mutluluğu gömdü mü? Gülü kopartılmış bahçe gibisin Geçmez hale gelmiş akçe gibisin Anlamsız cümlede hece gibisin Söyle umut ışıkların söndü mü? Güneşten kurumuş bozkırlar gibi Dibi delik susuz bakırlar gibi Köşe başlarında fakırlar gibi Söyle hiç elini dolduran oldu mu? Hazan bahçesinde bülbül müsün sen Feleğe verilen ödül müsün sen Şakımak bilmeyen lal dil misin sen Söyle tek bir mutlu günün oldu mu? Kalem yazmıyorsa,çiğne kır onu Vebali kimdeyse ona sor onu Sende benim gibi hayra yor onu Söyle benliğin yaşarken öldü mü? Yusuf değirmenci emekli em. müdürü Şair Yusuf Değirmenci |
Beterim
Ben kendimi size anlatamam ki Anlatımdan aciz dilden beterim Herkes arzulara gider üstünde Ben, bu sırtı yoluk yoldan,beterim Kinse sormaz beni, handan, hancıdan Usandım hasretten, bıktım sancıdan Yanan bir ocaktan,tüten bacadan Ateşin koyduğu külden,beterim Kalbimde ki tutku bir yara gibi Yalnızlık yüzümde bir kara gibi Eskiyip atılmış paçavra gibi Çöplüğe mal olmuş şaldan,beterim Nefretle anılsam kula kul diye Beddua edenim yoktur öl diye Bir şair diyor ya,beter ol diye Ben o beddualı kuldan beterim 27-7-1972 Yusuf değirmenci emekli em.müdürü Şair Yusuf Değirmenci |
Beynin sözcüsüdür ağızda diller
Beynin sözcüsüdür ağızda diller Neler yaratıyor yapıcı eller Ömrün şimendiferidir hayaller Hayalin treni yükü almıyor Örnektir mezara yol alan tabut Bana diyorlar ki, her şeyi unut Ağacın gölgesi gibidir umut Kumlara yazılmış okunamıyor En büyük cahillik bilirim sanmak Ne işe yarar ki,yakınmak, yanmak Yaşamın amacı almak, kazanmak Pazarlıklar namusluca olmuyor İnsan hayat starında yarışır Vefalı bir tırnak döner baş kaşır Başı da her yere ayaklar taşır Başsa ayaklara değer vermiyor Sineleri deler atılan taşlar Nankör emel yine yıkıma başlar Ne anlatmaz anlayana bakışlar Bakışlar her şeyi söyleyemiyor Mağdur’i görüyor çarpık hep işler Dert tenceresinde kaynarken aşlar İnsan emeğini kemiren dişler Bilendikçe bileniyor doymuyor Şair Yusuf Değirmenci |
Bırak doktor
Hayata bağlanmış ne hastalar var İşte onlar senden bir medet umar Öldürme zamanı,onları kurtar Bırak doktor, bırak, yaşayamam ben Bunca ağır yükü, taşıyamam ben Benim için yoktur hayatın tadı Umudum, bir mumdu söndü, karardı Sanmayın hayatta emelim vardı Bırak doktor,bırak, yaşayamam ben Bunca ağır yükü, taşıyamam ben Feryadım, goncaya bülbül ötüşü Varlığım, dünyada ama görüşü Yalvarırım, doktor, bırak bu işi Bırak doktor, bırak, yaşayamam ben Bunca ağır yükü tanıyamam ben Ahım,bir sağırlık içinde inler Devrilsin yapraklar,tez geçsin günler Tanrım, size versin uzun ömürler Bırak doktor,bırak,yaşayamam ben Dünyayı sırtında yaşayamam ben 15-6-1972 Yusuf değirmenci eemekli em müd Şair Yusuf Değirmenci |
Bırakın
İnsana,insanca yaşamak gerek Bırakın insana kuyu kazmayı İnsandan,insana bir sevgi gerek Bırakında,kin, ihtiras silinsin İnsanın sevgisi anlaşılmalı Var ise bir engel savaşılmalı Nimetler kardeşçe paylaşılmalı Bırakın emeğin hakkı verilsin İhtiraslar sizi etmesin tutsak Kenet,kenet olsak,el ele tutsak Huzurlu iş yapsak,huzurlu yatsak Bırakın huzur her eve girsin İnsan insanlıktan kalmasa uzak Gönül istiyor ki, beraber gezsek Güçlüler güçsüze, kurmasa tuzak Bırakın adalet dengede kalsın Birlik olunsa da çözüm bulunsa Yapılan hatadan ibret alınsa Haksızdan, haklının hakkı sorulsa Bırakın haklılar hakkını alsın Kadere etkili olan çevremiz Kendi becerimiz yada bilgimiz Neresi olursa olsun yerimiz Bırakın yaşama kulaç atılsın Şair Yusuf Değirmenci |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:10 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.