Zamanı Sevindirdik

Zamanlara böldüm seni
Bir anın adı saçların oldu
O an rüzgarı sevindirdik
Bir anın adı gözlerin
Ağladık gidişine
Dalgın bakışlarla
Dönüşünü düşledik
Mesela ikindi vakti dudakların
Güneşi indirdi denize öperek
Kıpkızıl oldu, tutuştu mavilik
Bilemezsin nasıl delirdik
Sonra ellerin gecem oldu
Bir anne şefkatiyle severek
Uykuya verdi beni
O an huzuru keşfettik
Ve rüyamda birleştirdim bütün anları
Dalgalandı saçları
Gözleri bende
Dudaklarını soma
Elleri ellerimle karışmış
Birlikte seni sevdik
Bilsen zamanı nasıl sevindirdik

Zor İş Kurtulmak Şekilden

Sen, yargılarıyla şair ağlatan kör dil,
Kutsal kaideli şiire ersen de kitaptan,
Sağır gözlerini kim kurtaracak dardan?
Ne bağrında yankısını aradığın ses uyumundan,
Ne hece sarhoşluğundan,
Adaletsizliğine kılıf aradığın sorgularından;
Yıldızlarını ateşe verip,
Aydınlanman için indi şiir, gök tahtından.

Bu senin bir türlü başa çıkamadığın gerçeklik,
Altında ay evlerini ezen greyder gibi ağır,
Üstünde kanun hükmünde kararnameler;
Bir de ışıl ışıl kutlama *******inde,
Soyunduğun dilsiz fukaralık.
Zor iş anlayacağın kurtarmak seni,
Zaman olunca verebileceği tek anlam,
Kim bağışlar ki, sen bağışlayasın şekli.