Farzedi/Yorum
takılı kalıyor duygular
bazen
hani uzanıp seyredersin ya semayı
sönmüş bir yıldızı ararsın

önemsiz birkaç kelime mırıldanırsın

ya da
diz çöker önünde
saltanat

dile gelir bir karga

şarkı söylerken bir rüzgar eser
alıp götürür uzaklara

nasıl bilmek istiyorsan
nasıl görmeyi diliyorsan

farzet
okunmuş bir şiir kitabı

sayfa uçlarından kıvrılmış
kararmış düşünceler

belki de
ısırılmış ve yarım bırakılmış
mayhoş elma

gülümsüyor sana
alımlı bir kanarya

bitmemiş orgazm histeriği gibi
şuh kahkahalar diliyor gönlüm

narin elleriyle okşanmayı

04.11.03.00
Kamil Çağlar

Garip Oyun!
bir ağaç gölgesi,
altında şakıyor gönüller.
kenetlenmiş vücutlarda,
birbirine akıyor ümitler!

cemre düşmüş toprağa,
ortalık ısınmış.
sokuldukça koynuna
sanki gövdeye sığınmış!

zaman saymıyor kendini,
akrep zincir vurmuş uzuna!
durmuş artık, dönmüyor dünya
haşarat şaşırmış, bu garip oyuna..

16.05.2006 17.00
Kamil Çağlar

Geceden kalan hayaller!
Bıkkın Pazar sabahlarında,
Geceden kalan hayallerle uyanıyorum!
Bazen yorgan ve yastıkla kavgalı,
Bazen de geç kalınmış kahvaltı tadında..

Sola dönüşlerde ağrıyan yanlarım,
Sağa dayanan yükümün kaldırılamamasına.
Kendini bilmez uyku dalışlarım,
Hatırlanamayan en son kaygılarıma..

Teknolojik zırıltı uyarıları,
Elin tersine denk gelen fırlatışlara..
Sonradan pişman olduğum yaşananları,
İteleyerek yapılan zoraki kalkışlara..

İsteksiz ve alıngan esnemelerde,
Biraz da gayretsiz sızlanmaları..
Son bir defa olsun istenenlerde,
Bitmeden yaşanan tatlı düşleri..

Yeterince özgürlük kavramımda,
Yaşadığım sorumsuz davranışlarımla..

Bıkkın Pazar sabahlarında,
Geceden kalan hayallerle uyanıyorum!
Sessiz mavinin acı rüyalarında,
Kan kırmızısı gözlerle yaşıyorum!

14.01.2007 13.00
Kamil Çağlar

Geriye Dönüş!
tükenen hayatıma
farklı öneriler de geliyordu
el, alem destekli tanımlar
yaşatmıyordu.

şehir züppelerine olan nefret
görmüş kurallarından kaynaklanıyordu
taziye kabul edenlerin
bir kenara çekilerek
beklemesi gibi
tek kişilik aile şirketi olarak
faaliyet gösteren.

düzenlenmiş gençlik partilerinde
sevecen oynaşmalar
ve mantıksız
kafa sallamalarıyla
dikkat çekmeden
sıvışan
müzmin sevgililer gibi
özlemle bekleniyordu
onun için
geriye dönüş.

teneffüs zilinin çalmasıyla
okul bahçesine fırlayan çocukların
kısacık zaman dilimine
sığdırdığı
acele kurulmuş oyunlar
devamını gelecek araya
bırakan
temiz hayal mahsulleri
yeni boyanmış pabuçların
kirlenmesine aldırmadan
kopacak düğmenin endişesini
taşımadan
özgürce.

sorumsuz, hesapsız, gamsız
müspet ilimler ışığında
mümkün olamayan kavramlar
örnek yaşam mücadelesi için
kaybedilen mücahede azmi
el, alem destekli tanımlamalarda

13.03.2006 11.00
Kamil Çağlar

Gidenler dönmez!
deldi geçti sözümü,
iki sevda kurşunu
deşti kahırdan.
saçıldı titrek bakışlarım,
kırık kanatlarım saçıldı.
yığıldı kum tepeleri
geldi ve geçti..

içmeden öldürdü;
daha açamadan muradını,
aldı ve gitti.
yeniden başlamayı,
yıkılmış düşleri
bıraktı ve gitti.

arkasından küfrederken
sustu..
duymayan kulaklarına fısıldanan
nefret namelerini
dinlemeden
kaçtı ve gitti.

saçıldı namert kabuslar
tan yeri ağırınca
sızlayarak saçıldı kollarıma.
savruldu gökyüzüne
sıcak sabahlarda kurulan
unuttuğu düşleri,
sildi ve gitti.

arkasında yığılan
bir dünya anıları ve
kalan sahte yemini,
almadan gitti.


21.04.2006 01.00
Kamil Çağlar

Git artık!
Git artık!
Ağlamasana.
Yoksa! Bende ağlayacağım.

Heybemi yükledim sırtına,
Gidiyorsun, yüzlerce acıyla..
Arkana bakmadan git!
Taşıdım yıllarca, düşe kalka!
Taşırım yine onları,tek başıma!

Git artık..
Gözlerim doldu bak!
Sana ağlıyorum..
Hem sana, hem bana.

Git! Bıraktığın ben değilim.
Ruhumu da al git.
Adım kalacak nasılsa.
Bir çift taşta!
Biri ayakta, biri başta.
Doğmuştu, yaşadı yıllarca
Kah acıyla, kah gamla!

Artık yaşamıyor bu dünyada
İzleri kaldı kara toprakta!

24.07.2001 16.00
Kamil Çağlar

Gökyüzündeki Papatya
İki duvar arasında dar pencere.
Tek kulplu, iki menteşeli buğulu.
Buz gibi küçücük odanın,
Gökyüzüne açılan elleri misali.
Kapısını çaldığında ansızın
Her şey bitmiş olmayacak belki de.
Yaşanacaklar vardır daha dünde.
Güneş kaç kere doğacak batıda.
Kim bilir; kaç kere batacak pencerede.
Ta uzaklarda rengarenk.
Beklenecek sevgiyle her zaman.
Işığı sevindirmese de papatyaları.
Soluk kalsa bile yaprakları.
Akıbetinin ne olduğunu bilmeden.
Yarının telaşı korkutsa da onu.
Bir sevecek, bir sevmeyecek.
Tek tek buluşacak aşkıyla.
Bir bir kaybedecek yeniden.
İhtiyacı olan mutluluktu aslında.
Oda bırakıp gidecek yağmurlarla..

23.03.2003 19.00
Kamil Çağlar

Gölge
sanki bir an,
gölgemin durduğunu fark ettim!
elim, kolum oynuyordu ama
gölgemde bir hareket yoktu.
ışık yanılsamalarını düşünsem de,
farklı bir boyutta olduğumu
göremedim.

ısrarla yaptığım çırpınışlar
bana mısın dedirtecek ahvaldeydi.
tamam! biliyordum sessizliğini.
ancak olmuyordu, nafileydi nafile!

beden sessiz, beden durgun,
yaşamıyordu artık umudum...

gidişinle bozulmuştu bu oyun.
gidişinle çakılmıştı, kırık gururum.
birisinin söndürmesini bekler gibi
dibime yansıyordu ışığı, erimiş mumun!

15.03.2005 13.00
Kamil Çağlar

Gönül bahçeme dökülen tohum.
zifiri karanlıklarda asılı kalan gri düşüm

“bin defa da çıksan karşıma
__________________sitem dolu bakışlarını görmeyi istemem”

bir gün bile yeter
____________kucaklamak için haleni..

“bin cefa bile taksan boynuma
_______________________dilemem Rabbim’den ah eden beddua”

sensin
_____karanlığa sürülen ömrümde
__________________________son bağış..

uzak diyarlardan selam veren
______________________bir zambak..

her nefes alışımda hasret dolu
______________________nane kokulu özleyiş

bir tebessüm ile doğan taze çiçek sensin
___________________gönül bahçeme dökülen biricik tohum..


hüzünlü dualarımda aman dileyen
________________________bitmeyen yalvarışım..

sen bensin..

12.11.2007 22.00
Kamil Çağlar

Gönül emreder!
gönül emreder,
yazar kalem
ahına bakmaz ellerin

emreder gönül
dinlemez nasihatı
karıncalanır parmaklar,
söylenir sevgiye
kağıt ağlar
dağlanmış kelimelere

akar yaşlar, sel olur duygular
çırpınır kalp
çarpışır gamla keder,
çarpışır sevdayla...

12.12.2004 14.00
Kamil Çağlar