Düşmeyecek Son Yaprak

- Erlaçin' e



İstanbul-Ankara hattı
ses ver ses al

uykusuz yatak dağınık duygular
rüya ver hayal al

say ki
yaşayan toprak
verimli ve kurak
yağmur ver yaşam al

yalnız haziranda hüznün çiçekleri
daha tavında şekil verilecek aylar-yıllar
öpmeni düşünmek ki
daha bir yığın haziran

her bahar yeniden aşk
çift onlar
çıkar aradan
miskin terli yazı
bir yaz ver aşkbaharlar al

uzat ellerini tut mavilim

bil ki
her yıl ellerimde
hazanda
düşecek son yaprak var....







_______________________beklemeli adı
_____________________________yeşil-mavi sevda nice yıllara

Şule Aydemir

DüşTü

.
_______________-ah benim kelebek gön(ül) lüm


... …

düş …
düşün-düğüm …
düş-ün …
düş-ün-e düştüğüm …
düş
... …






*kalemi gönülden mürekkepli kadının günlüğünden
Murat Avcı (Mavcozan) ' a ıthafen....
30-31.07.2005 İst.

Şule Aydemir

Düşündün mü

hiç düşündün mü/tam yaklaşmışken uzaklaşmayı
hiç fark ettin mi/koşuyorum derken yürümeyi bilmediğini
hiç anladın mı/dolu yaşıyorum derken hiçlere kurban verdiğini
hiç gördün mü/duyguların paslandığını ya da yer değiştirdiğini
hiç yaşadın mı/her şeyin çok şey olduğunu ve hiçbir şey olmadığını
hiç düşündün mü/ değişirken dün söylediklerinin yalan kaldığını

söylesene sen bildin mi/aslında sen olmadan sen diye yaşadığını
ona buna yaşamını bağışladığını

başkalarının hayatlarını yaşayacak kadar zengin
bir tek kendini bilmeyen/ey cahil

Şule Aydemir

Düşünme!

akıllar var
düşündüğünde
kalır karanlık
düşünceler
en evvel
hem cumbalı
hem aydınlık

ağlarken gülene
________hüzün ellerimden


*kalemi gönülden mürekkepli kadının günlüğünden

14.04.2005 İst.

Şule Aydemir

Ebe!

önüm yalan

arkam yalan

sağım yalan

solum yalan

gördüğümdür ebe

tam da yakaladım birini
el verdim baktım
KİM
heyhat ne acı ki
YALANCI!

sakin sessizlik tehlikeli
şeytan detaylarda kilitli

Şule Aydemir

Edepsiz(i) m Sevinç

gül bahçesindeyim
bülbüller büzülür
kafalar harman

annem sever çünkü beni
kimseyi kendime yakıştıramam

baktığım onbinlerce delik
bekleyenimdir bir minik

aç koynunun turuncusunu
unutmam
unutamam
sonucu
sendin
giren
çıkan






____Sevinçe istinaden sevginin doğuşuna ithafen

Şule Aydemir

Eflatun Med-Cezir

O’ na
sevgim eflatundu benim
ne değişik ne hoştu

görmemişti
güneşi ama
tutmamıştı küf
ne değişik ne hoştu

med-cezirleri çoktu
ya boğulurdum
ya kururdum kara kuru
eflatunda
ne değişik ne hoştu

gözleri eflatundu
elleri eflatun
kokulu yüreği öyle
öyle ki sevgisi bile

eflatun da
ne değişik ne hoştu
beyaz değil miydi oysa
eflatun sahi
med-cezir ya hani

‘kimdi sahi’

Şule Aydemir

Eki –...lı gitti / geldi –...sız

ayağa kalktı yol verdiler
oturacaktı yer verdiler
inanılmaz hizmetler gördü
açtı gözünü doyurdu
muhteşem damak tadında haz
bir yol dedi kapılar aralandı
baş köşelerde ağırlandı
adsız idi ilgi muamma
eki –...lı gitti
geldi –...sız
dolandırıldı
ismini kötü iken öğrendi
birde mutlu ki
hırpani deli
para adı
son haline
incecik sızı sız
kelime ifadesi
PARAsız

Şule Aydemir

Elhasıl

yoruldum
aşka sarılmış yoruldum
yaşamaya
yaşanmaya
yoruldum

hep ıkınmalarla geliyor
bana sevda
gül gül(süz) dikenleriyle

kırılmalar
tekdüzelikler
ağlamalar
yapay gülmeleriyle
heceliyor yaşam
yoruldum
çok yoruldum

daha
çiçek açsa ağaç
meyvesi düşünülüyor
hesapsız oysa
neden(siz)
yağıyor yağmur

varoluşta doğa
yorulmamış
asırlar dedikleri de
yalan

ne çok olur-olmaz
kural koymuş
şu insan

elhasıl
yaşayamadan
ben
yaşamayan
insanlığa
yoruldum



*kalemi gönülden mürekkepli kadının günlüğünden

06.05.2005 İst.

Şule Aydemir

Eller

ah!
o yaşayamamak
hafifliğinde ağırdır

eller soğuk
eller buz

eller ısınmak ister
ölürken yaşmanın sıcaklığında
sevgi çanagında
kan dahi olsa umutsuz



Ayla'ya ithafen

Şule Aydemir