Kavuruyor Yürekleri
Çiçek bozuğu bir yüzü andırıyor
Yağmurdan sonra camlar.
Tuhaf hüzünlü bir sessizlik
Örtmüş sanki! her şeyi.

Delip geçiyor
Toprağın suya doymuş kokusu.
Yitirdiğini zannettiği anıların bekçisi
Geliveriyor kolunun altında bohçayla
Gözlerinden yuvarlana yuvarlana
Kopup gidiyor berrak yaşlar.
İnce ince kıyıyor özlem

Geri dönülemeyecek
“Dün” de yaşanılanlar
Tüm sıcaklığıyla
Kavuruyor hâlâ yürekleri

Kayboldu Gözlerim
Resmini koydum karşıma,
Seyrettim uzun uzun.
Gülücüklerin,
Sanki bana uzanıyordu.
Aldım hepsini,
Öptüm birer birer,
Özümsedim beynimde.
O kadar tatlıydılar ki!
Sevdanın sıcaklığı,
Alıp götürdü…
Uykusuz geçen gecenin,
Sabahında oluşan,
Tüm ağrılarımı.
İçimde…
Dinmeyen bir özlemle,
Gözlerinin mavisinde,
Kayboldu gözlerim.

Kayıp Gidiyor Dakikalar
Her gün
Bir öncekinden daha beter
Derinleşiyor yokluğun
Kumbarada birikiyor kelimeler
Acıtıyor sesleri kulaklarımı
Oh olsun! Çekiyor gece
Yapıştırıyor azarı kızgın şimşekler

Bulutlarsa yufka yürekli
Bırakıyor serin damlalarını
Ateş gibi yanan başıma
Sanki!
Dağ oturmuş omuzlarıma
Atağa kalkmış hüzünler
Her bir hücreme
Eklemiş kendini Sonbahar
Doğmayı beklemekte tomurcuklar

Ah!
Kayıp gidiyor avuçlarımdan
Sancıdan kıvrım kıvrım dakikalar

Kır Çiçekleri
Seninle olacağım
Bensiz *******inde
Dokunamayacak tenine
Fırtınalı kış mevsimi
Bakışlarım usul usul
Okşayacak yüzünü
Masmavi bir sevdaya
Dalarken düşlerinde
Gülümseyeceksin

Kır çiçeklerinden
Bir demet bırakacağım
O an...
Tam karşında ki masaya

İç titreten...
Koyu renkli bir sabaha
Açınca gözlerini
Kafanı çarpacaksın telaştan
Bir bir...
Bakacaksın kapı arkalarına
Giderek...
Yavaşlayacak soluk alışların
Hüzün...
Şaha kalkacak yüreğinde
Dolup taşan özlemin
Büyütecek kır çiçeklerimi

Kırılmış Ayna Parçaları
Dumanı tütüyor burnumda ayrılığın
Acı, fışkırıyor gözlerimden
Tutmuyor elim ayağım
Bin bir parçaya bölünmüş ruhum

Karıştırır oldu
Kelimelerin anlamlarını beynim
Özlem... Özlem inliyor içimde
O kadar çok uzaktasın ki
Sert geçecek karakış belli
Dökecek Poyraz
Dallarımdaki yaprakları
Kar taneleri bembeyaz
Doluşacak yatağıma
Donduracak yüreğimi

Gün...
Kayboluyor koca dağın ardında
Ve gece...
Karabasan gibi çöküyor ruhuma
Kırılmış ayna parçaları
Batıyor ayaklarıma

Kıvılcım Kuşu
Sevinçler devşirdi yüzü
Apaydınlık.
Öptü, bulut yumuşaklığında
Yanardağ çiçekleri açtı
Her saniyesinde.

Kalbine doğru
Yükseldi bir şeyler.
Eridi ak pak karlar
Renk gibi...
Müzik gibi...
Ağrı gibi...
Sızdı benliğine

Mavi göğü parlatan
Binlerce...
Kıvılcım kuşu
Uçuştu gözlerinde

Kızgın Yağ Damlaları
Yoruluyor gece...
Taşırken yükleri sırtında
Ruhunun çekirdeğinde
Patlıyor atom bombası
Parçalanıyor...
Can suyu kanalları
Yağmurun ıslattığı toprağı
Kurutuyor hışımla rüzgâr

Özü emilmiş meyve gibi
Ruhu şimdi
Taşıyor acı bedeninden
Kararıyor bilincinin derinlikleri
Karmaşa içinde her yer
Sökülüyor kökleri beyninin
Sarıyor etrafını dev gölgeler
Yapma diye ağlıyor bir kadın
Umutsuzca kapı aralığından

Asmış çocuğu ayaklarından
Gözleri dönmüş...
Sese kapalı adam
Boyuyor her yeri kırmızıya

Sessiz sessiz ağlıyor
Tepetaklak olmuş çocuk
Parçalanıyor sesi
Katlanıp çoğalıyor
Sıçrıyor her yere
Kızgın yağ damlaları gibi

Öfkesi Kimeydi
Kutu içine girmiş fare,
Anlayınca yakalanacağını,
Sarıverince can kaygısı,
Olmayınca kaçış yolu,
Ölümden kaçmak isterken,
Nasılda zıplıyordu durmadan.
Boşunaydı çabaları...
Ölecekti nasıl olsa.
Bütün nefret ettiklerinden,
İntikam alırcasına,
Darbeleri indiriyordu insan.
Nihayet!
Kıpırdamıyordu artık fare.
Bir süre seyretti ölüyü,
Sonra…
Hırsla tuttu maşayla,
Bütün gücüyle kıstırdı.
Ezmenin…
Sadizm’ine vararak.
Fırlatıp attı leşi.
Öfkesi kimeydi.
Fareye mi

Ölsem Bile Umurumda Değil
Aşk sensin.
Sen yüreğimsin.
Sen sevdamın,
En parlak en güzel rengisin.
Hem gözlerimi kamaştıran,
Hem dinlendiren.
Umutlarım, hayallerimsin.
Bu günümde yarınımda sensin.
Sensiz olamıyor ruhum,
İçime sıkıntılar doluyor.
Özgür bırakıyorum,
Bu yüzden ruhumu.
Ve ruhumun gideceği tek yer,
Senin yanın can, senin yanın.
Sana uçup, seni seviyor,
Kucaklıyor seni ruhum,
Ben yanında değilken.
Bacaklarım…
Yürümesini beceremiyor,
Senin yürümediğin yollarda,
Birbirine dolaşıp duruyor.
Ellerim…
Tutmak için hep ellerini arıyor.
Dokunamıyor hiçbir şeye,
Ellerini bulamayınca.
Ayırt edemiyor gözlerim,
Gördüklerini sensizken.
Gözlerin gelip dikiliyor karşıma,
Senin dışında,
Her şey sisler içinde kalıyor.
Başım dönmeye başlıyor o an.
Tutunacak bir şey arıyorum.
Bulamıyorum.
Sana her dokunuşumsa…
Yeniden doğuş gibi geliyor,
Bütün hücrelerim yenileniyor seninle.
Öyle güzelsin ki…
Öyle iyi geliyorsun ki bana.
İçim ferahlıyor,
Capcanlı oluyorum.
Bir yaz sıcaklığıyla,
Öpüyorum dudaklarından.
İçimden ta içimden seviyorum seni.
Vallahi bir tanem,
Ölsem bile umurumda değil,
Seviyorsun ya beni.
Aşk sensin.
Sen yüreğimsin.

Öpüyorum Seni
Sana kadeh kaldırıyorum
Karşımda oturuyormuşsun gibi.
Gülüyorsun kocaman
Yeşili daha bir parlamış
Işıklar saçıyor gözlerin
Öyle canlısın ki!
Uzatsam elimi...
Dokunabileceğim sanki!
Değiverecek
Dudaklarım dudaklarına
Kapıyorum gözlerimi
Her zerresi bedenimin
Duyumsuyor seni
Öpüyorum, öpüyorum sıcacık
O bal dudaklarından