Türk çocukları, Türk çocukları,
Gözler ileri, başlar yukarı.
Yarınki hayat yurt ufukları
Her şey sizindir Türk çocukları.

Çocuklar aziz vatan malıdır,
Ulu ağacın birer dalıdır,
Yardım görmeli, bakılmalıdır,
Özü ateşli Türk çocukları.

Niye ağaçlar konuşmaz
Hayvanlar konuşur da
Niye ormanlar seslenmez birbirine
Söyleyecek şeyleri olur da

Niye çiçekler direnmez
Niye denizler mavi değil sarı
Niye gemilerin eğri çıkar dumanı

Böyle çıtır çıtır
Çıtırdamazdı ocaklar
Sen olmasan.

Mırıl mırıl
Ninni bilmezdi dudaklar
Sen olmasan.

Sıhhatine önem verip,
Sağlam çocuk büyütmeli.
Temiz, güzel duyguları,
Her çocuğa öğretmeli.
Bilmeliyiz, çocuklardır,
Yarının büyükleri,
Onlar bir gün yönetecek,
Dünyadaki devletleri.

Annesi gül koklasa,ağzı gül kokan çocuk;
Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk…

Çocukta,uçurtmayla göğe çıkmaya gayret;
Karıncaya göz atsa ‘niçin,nasıl?’ ve hayret…

Fatihlik nimetinden yüzü bir nurlu mühür;
Biz akıl tutsağıyız,çocuktur ki asıl hür.

Oynayın çocuklar tutun el ele
Sevinç neşe ile dolanın gezin,
Bu eşsiz vatanı bezeyin güle
Şanlı bayrağımız göğe yükselsin,
Atatürk yoludur yolunuz sizin.

İşte şuradaki çocuk,
Almış güneşi evine götürüyor.
Avuç avuç ceplerinde yıldızlar,
Her biri ay kadar…

Bir kuştu,
Allı allı bir kuş.
Her tüyüne bir çiçek bağladılar
Uçmadı o.

Bir kuştu,
Mavili mavili bir kuş.
Her tüyüne bir boncuk bağladılar
Uçmadı o.

Çiçek olur açılır,
Koku olur saçılır,
Ondan vaz mı geçilir?

Çocuk evin şenliği,
Yurdun egemenliği.

Kuş olur dalımızda,
Tat olur balımızda

Bir güneşiz yarınlara,
Sevgi yazdık alınlara,
Açılmışız ufuklara,
Amacımız hep ileri,
Esmer, sarı, beyaz, zenci,
Biz yarının büyükleri.