Gülen uçurtma

Herkes başını kaldırıp gökyüzüne,
Uçurtma,insanlara bakıyordu.
Gülen uçurtma.
Nazlı nazlı salınıp,
Kuyruğunu bir kedi sevimliliğiyle sallayıp,
İnsanlara göz kırpıp gülüyor.

Uçurtmanın ipi,çocuğun elinde,
Ve keyfi yerinde.
Uçurtma bulutlara tutunmuş,
Dans ediyor.
Kuşlar kıskanıyorlar,
Rüzgar arkadaş arıyor yanına,
Ve hep birlikte uçuyorlar.

İnsanların telaşlarını,
Çarpık yapılaşmayı,
Orman talanlarını,
Kuş bakışı gözlemliyor
Çocuk kederleniyor birden,
İp makaranın sonunda,
Zorlayıp duruyor uçurtma,
Daha yukarı çıkmak istiyor.
Çocuk uçurtmanın ipini kesiyor,
Yükseliyor göklere.

Geçen uçaklara el sallıyor,
Ve dakikalar içinde,
Gözden kayboluyor uçurtma.
Çocuk,
Özgürlüğünü verdiği için sevinçli,
Ama gözlerinden iki damla yaş
Dökülüyor, yanaklarını sıyırarak.
Babası başını okşayıp,
Tutuyor elinden çocuğun,
Tekrar gökyüzüne bakıp,
El sallıyor dakikalarca,
Ve evin yolunu tutuyorlar.

24.07.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneş gibi

Benim aşkım, narçiçeği renginde,
Kucaklarım sıkı,sıkı inceden.
Ulu çınarın gözükmeyen çiçekleri gibi
Açar gizliden gizliye.

Benim sevgim, selvi gibi boynu bükük
Kırılır dallarım rüzgarda,poyrazda
Delikanlının köylü güzeline olan aşkı gibi
Sever gizliden gizliye.

Benim kalbim,sevecendir,bazen de küseğen
Saksıdaki zambaktır, bazen olur fesleğen,
Tatlı bir söz söylenmediği zaman,
Küser gizliden gizliye.

Benim gönlüm,güldür güleçtir,
Bir ayçiçeğinin başağıdır,
Karanlığı bitiren, ufuktaki bir güneş gibi
Güler gizliden gizliye.

16.05.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneş küstü

Artık,Güneş’te küstü bana
Doğmuyor artık
Hücremin duvarlarına
Isıtmıyor yürekleri.

Yosun kokuyor
Yaslandığım duvarlar
Ki hücremin tabanındaki
Sudan besleniyorlar.

Güneş küstü bana
Artık hücremin duvarlarını ısıtmıyor
Ara sıra,
Hücreme misafirliğe gelen
Yiyeceklerimi bölüştüğümüz
Fareleri de ısıtmıyor.

Ve el yordamıyla yakaladığım
Hamam böceklerini de ısıtmıyor
Hücremin kalın
Taş duvarlarını ısıtmıyor
Doğmuyor güneş doğmuyor.

30.08.2005


(‘ŞİİR HARMANI’ ından

Mazlum Zengin

Güneş yolcuları

Çekilin yolumdan çekilin
Güneşe gideceğim
Açın yolumu açın
Güneşe bayrak dikeceğim.

Açılın sisler,puslar,dumanlar
Kaçılın,
Dolular, yağmurlar,boranlar
Güneşe çiçekler dikeceğim.

Ey barikattakiler,pusudakiler
Benim yolum güneşe
Çekilin yolumdan çekilin
Güneşe tohumlar ekeceğim.

25.08.2000

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneşe bayrak

Çekilin yolumdan çekilin
Güneşe gideceğim
Açın yolumu açın
Güneşe bayrak dikeceğim.

Açılın sisler,puslar,dumanlar
Kaçılın,
Dolular, yağmurlar,boranlar
Güneşe çiçekler dikeceğim.

Ey barikattakiler,pusudakiler
Benim yolum güneşe
Çekilin yolumdan çekilin
Güneşe tohumlar ekeceğim.

25.08.2000

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneşe giden yol

Güneşe giden yol sıcak mı sıcak
Selam olsun dostlara kucak kucak
Çek körükçü körüğü harlansın ateş
İçimdeki volkan patladı patlayacak.

Körükçü çek körüğü ateş harlansın
Demir tavında dövülür ham olmasın
Top, tüfek, silah yapma sakın ha
Ki,savaşlar olmasın canlar solmasın.

01.05.2004

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneşi kucaklamak

Gecenin karanlığında dar bir sokakta,
Tek başıma evin yolundayım.
Ve-ve biliyorum
Bir kahpenin nişangâhındayım.

Senin için yürüyorum,karanlıktan,
Şafakta doğacak güne doğru.
Güneşi görmek için,
Pusudan da sıyrılırım nişangâhtan da.

Yolumu değiştiriyorum her gece,
Pusudan, kahpenin kurşunundan,
Sana koşuyorum gecenin karanlığında,
Güneşi kucaklamak için.

02.03.1979

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneşimsin

Sen benim zemheride güneşim
Ağustos’ta,koyu gölgeli bir çınar
Maslağından su içtiğim pınar
Gönlümdeki sevgilisin.

Sen benim mavzerimde nişangah
Şarjörümde mermisin.
Düşmana korku salan yüreğim
Kabuslarımda sığındığım Rabbimsin.

03.03. 2004

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

Güneşin gülen yüzü

Güneşin hüzünlü yüzünü gördüm
Bir gece vakti zemheride
Sohbetteydi çocuklarla,
Binlerce kadın ve ecelsizlerle
Kiminin göğsünde karanfiler
Kiminin yüreklerinde kirli eller vardı

Güneşin ağlayan yüzünü gördüm
Eylül sabahında bir seher vaktinde
Ağlıyorlardı hep birlikte savaş makineleriyle
Ve ağlıyorlardı zalimlere, gülen yüreksizlere
Namlular sıcak, sıcacıktı
Toprağa düşen tertemiz karanfiller vardı

Güneşin somurtan yüzünü gördüm
Toprakları satılan bir ülke sabahında
Yüreklerde kirli eller, hançerler
Temelini kazan karanlıklar, Cumhuriyet’in
Özgürlük, Hürriyet için dökülen kanlar
Ayağında çarıkla ve gebe mermi taşıyanlar vardı

Ve Güneş’in gülen yüzünü gördüm
El ele tutuşmuştu Dünya insanlarıyla
Sınır, silah, savaş ve sömürüsü olmayan
Güller açmış gülen yüzlerde, gözyaşı yok
Unutmuşlar gözyaşını, acıyı, elemi ve kederi
Orada Barış vardı, kardeşlik ve ellerinde güller vardı

20.08.2006

Mazlum Zengin

Güngören’deki gün görmeyenler

Karalar
Karanlığı seçtiler o gün
Kadın,
Erkek,
Çocuk,
Bebek,
İnsanlığı biçtiler o gün.

Hainler
Akşamı seçtiler o gün
Masum,
Suçsuz,
Günahsız,
Canları,
Ezerek geçtiler o gün.

Kalleşler
Geceyi seçtiler o gün
Ana,
Baba,
Bacı,
Kardeşe,
Zehirlerini saçtılar o gün.

Karanlıklar
Kara günü seçtiler o gün
Sevgi,
Saygı,
Barış,
Kardeşlik,
Güllerini biçtiler o gün.

Terör
Kalabalığı seçti o gün
Birey,
Toplum,
Halklar,
Ülkem,
Gözünde hiç,tiler o gün.

26 07 2008

Mazlum Zengin

Mazlum Zengin