Tanrıça

Ölümleri çoğaltan
bi bakış edasındadır
gözleri
ezbere göğüslerin tadındadır
yılgın sevişleri
ucunu koparıp
yaktığı tütündedir
artık nefesi


Burak Geler

Tat & kamçı

Esintinin sıcak esneyişi
uykunun tatlı damlacıkları
yıllardır uykuya aç kişi
sırtında gece izi kamçıları


Burak Geler

Ten & Nefes

Teni tenimdeyken yüreğimle solurdum
nefesi sıcak nefesi içimi buğulandıran
yıldızlar yağıyordu yanağının kıvrımından
gümüş dallar yüreğime şelpe vuran


Burak Geler

Tutum

Aliterasyon
seci
uyak
sen....
bağlanmışlığınla
köle
örüngülü ahmak


Burak Geler

Tükeniş

Ekşi bi güneşle soyunurdun
bana ay derdin
şafak ağır ve ağrı içimizde
bağrın tütsü kokardı
benimse tütün
birbirimizi okurduk
takıldığımız türküleri dinlerdim
yetmiş iki kere
yetmiş iki tatta
yetmiş iki vücut
önce parmaklarımı kestiler
sonra ayaklarımı
sonra dudaklarını kalbimin
gittin yok olduk


Burak Geler

Urgan

Acını aşkını soğutuyorum
kalbi buzlu.....
sıcak kadınların koynunda
bilmiyorum....
baruta ateşlemi yürüyorum
hazla yasın urganı boynumda
kadınların tutuşkanlığıyla


Burak Geler

Ürperti

Perdenin ardı perde midir?
yoksa; umulmaz bi şekilde
orda mıdır?
sarışın güneşin...


Burak Geler

Vandalizm

İzmaritlerim
buruşuk kağıtlarım
ölümlerini tenimde
bulan zaman
karşı koyamadığım
karşı koyamadığım
güğül yalnızlık
derin aman


Burak Geler

Vaz

Yağması mahşer olur kalbimin bulutunun
biriktirdiğim ölümleri biçiyorum
gelenlerin yüreğime bi kurgan oyup gittiği kadınlardan
içimin ormanlarını kan meyveleriyle doldurdum
huyum savaş, arştır boyum
ayrılık ardı aşkların acısıyım
öpme yanaklarımı
acının tuzudur tadım
benzetmelerin kısır kuyusu
ölümün doğum tadındaki lezzetinde
teninin üzerinden topla kabuklarını yıldızların
öpme içime değmesin dudakların
gelme geldiğinde kendimi yitiriyorum
oluşun değersiz gidişinde parlıyorsun
ölüme kin tutmuş taşlar içimin taşları
ayaz kurbağalarının sesiyim gecede ve yalnız
gözlerimin mazisi yosun
sadece kokusu kalsın ellerinizin dudaklarımda
sağır bakış kör duyuşum
heybetli bir ad gibi vurgulu ve baskın gülüşlerle
şiirelere ağladım,sustum
her şafağa bir ceset gömdüm
kavkının içindeki mucizeyim
suyum artık kendime akmaktayım
San Remo'da bir kız üşür gözlerimde
aşka atardı yüreğim
kızıl yanakların utangaç tomurcuğuydum
ama artık suskun
kırılmıştı okyanusun ortasında küreğim
öpme yanaklarımı
çizmesin teninin kokusu içimi
gelme geldiğinde kendimi yitiriyorum
oluşun değersiz gidişinde parlıyorsun
öpme gerdanından akan bal değmesin dilime
ruhumda eriyen gece karası sesin
çiçekler kesiyor ellerimi
gelme çünkü ben vazgeçtim


Burak Geler

Var mı?

Var mı
o eski fotoğrafların
lüzumlu bi kitap arasında
kalması kadar kötü bi şey?

var mı
o anın bakışlarındaki
donuk gözlerin
iç çizici acısı kadar
acı bi şey


Burak Geler