Sahne ışıkları
Dipsiz kuyudaki
Su gibisin.
Uzak
Karanlık,
Korkulu

Uzun bir yol
Dipsiz kuyunun dibi
Senli başlangıçlar
Senli bitişler

Işıksız su gibisin
Bende
Karanlık
Korkulu
Endişeli

Keşke gitmeseydin
Aydınlanacaktı
Dipsiz kuyunun dibi
Sahne ışıkları gibi


Ahmet Salih Bak

Sana Dair
Damlalar süzülürken
Camdan
Gelişlere inat
Ocak soğuğunda
Yine özlemler
Sensizlikler
Gelişlere umutlar
Değişen bir şey yok
Geçen zamana karşı
Yine seni düşlüyorum
Yapayalnız
Sensizliklere
Lanetler yağdırıyorum
Kayıp giden
Damlalara bakarken
Buğulu gözlerle
Çaresizliğimle
İstanbul'da


Ahmet Salih Bak

Sana Değer
Yıldızları serdim
Yollarına
Aydınlıklardan
Koşarak gel bana
Gökyüzü
Yıldızsız kalmış
Bana ne
Sevgilim gelecek bana
Koşarak
Tüm bedelleri
Öderim
Yaşanılası ne varsa
Yaşamak
Ömrümün sonbaharında
Doludizgin
Zamansız
Sınırsız


Ahmet Salih Bak

Sana İhtiyacım Var
Sendin beni hayata bağlayan
Ulaşamadım kırlangıç bakışlarına
Neden neden sensizim bilmiyorum
Aynı tavada hamsi olmak vardı şimdi
Yalnızlıklardayken gün


Ahmet Salih Bak

Sanırım
Yoğun bakımdaydım
Sevdandan
Seni aradım
Gözlerim kapıdaydı
Gelmedin
Yoğundun
Sanırım


Ahmet Salih Bak

Sen
Sana olan aşkımı
Söylenmemiş sözlerle
Süslemek istedim
Düşündüm
Düşündüm
Düşündüm ki
Evrende
Aşk için
Bütün sözler söylenmiş
Söylenmemiş söz
Senmişsin meğer


Ahmet Salih Bak

Sen Bende Kal Ne Olur
Sen bendeyken
Bendim ben
Beni sen yarattın
Bendeki seni
Alacaksan
Giderken
Bırak bende kalsın
Bendeki sen


Ahmet Salih Bak

Sen Uyurken Ben
Evinin önünden geçtim dün
Seni hakettim sandım
Sen uyuyordun
Belki de
Benim seni
Hak ettiğimi
Sandığım
Saatlerde

Kapını çalmak vardı
Diye düşündüm
Gecenin bir yarısı
Hakkım var sandım
Seni uyandırmaya
Senin uyuduğun
Saatlerde


Ahmet Salih Bak

Sendeyim
Kurşun gibi
Bir iz bıraktın
Bende
Silahtan çıkan

Gecenin içinde
Kaybolan ışığımsın
Hızlı parlak

Bir iz
Gecede
Kurşun gibi


Ahmet Salih Bak

Sendeyken Ben
Seni sevdiğim kadar
Kendimi sevseydim eğer
Sen benim olurdun

Bendeki sen
Bensiz olmazdı
Sendeyken ben


Ahmet Salih Bak