Uçsuz bucaksız
demirlendiğin bulutlardan
sonsuz
sonuçsuz
hatırlandığın anlardan
sessiz sedasız
vedalaştığın zamandan
bugüne asırlar mı geçti
yoksa akıllar mı?
Döndüğün kürkçü dükkanından
ayrılamadın mı bir daha
Muson yağmurunda denizlerde
tutuklanmadın mı?

Sen kimlerden aldım bulut rengi tenini
Nereden geliyor bu eşsiz çiçek kokun
Beni benden çıkartmaya çalışıyorsun
biliyorum

Ama
sessiz sedasız
vedalaştığın zamandan bugüne
açılan bir çift göz parıldıyor
sessiz sedasız.

Kar beyaz dağlardan soğuk
derin
saygısız
bir intikam var aklımda
bekliyorum.


04.12.2000
Erzincan

Beyaz
isimsiz bir rica
garip aslında resmedilmesi
ikincil pürtelaşların
hicvedilmesi o dar ağaca

okyanus
rahat ve huzurlu
akşamcılara nara
ver elini gece
ver elini anakara

Gözler yalan söyledi
bilinmez belki ilk kez
ruhu bedenden ayırdı
görülmemiş iltica
isimsiz ve beyaz giysisiyle
ufukta koyboldu
o tövbekar rica

İstanbul
şimdi yalnız
benim gibi

üstümden bulutlar geçiyor
unutuluyorum
kız kulesi aynadaki aksim
Hero da söndürdü son feneri bak
Ah Leandros!
nerede efsanelerim?

İstanbul
şimdi soğuk
benim gibi

rayları buz tutmuş
kara trenlerin
donuyor uzun yol *******im
sana dair ne varsa
İstanbul'da
başlangıcı senin
sonu benim.

Uyku büyüsünü ekliyor şiirlerime
ben sana aşkımı asıyorum duvarlara
karşılıksız çıkıyor
polis yakalıyor
aşkın ideolojisini sorguluyor falakalar
aşktan dönülmez

Ufuk çizgisi söyleniyor
toparlanıyor gökkubbe
uyku ağırlaşıyor
Sen en komünist şiirisin
kapitalist dünyamın
yüreğim bildiriler hazırlıyor
yasaklı çıkıyor
polis yakalıyor
yüreğimin asıldığı yer'in ideolojisini sorguluyor filistin askıları

iki kanatımız var
yükselirken asılmışız
ayrı bırakılmışız
aşktan dönülmez artık kapanmış kapılarımız
şimdi bir de
acı var.

Saçların gecedir
bir İzmir gecesidir her salınışın
Deniz Karşıyaka'da iskeleyi okşarken
ellerimiz birleşir
Sıcaklığımızdan yanar koca şehir

Dudakların titrer
Gözlerin kısılır her gece ayrılırken
beni sevdiğini anlarım gözbebeklerinden
ve
sana kendimi adamak için engelsiz kalırım
her engel
senin ellerinde parçalanır birer birer

Benden kopman
Munzur'un zirvesinde yapayalnız kalmak
senden kopmam
bir daha hiç sevememem demek
Bu yüzdendir korkum, endişem
Bu yüzdendir her yalnızlıkta senden aşk dilenmem

Yokluğundan beri damarlarımda gezer acı
yokluğun yeni bir yüzyılın başlangıcı
acı yüzyılı
hüzün mevsimi

Anlamı değişiyor yaşamın bak
Anlamı senmişsin meğer
anlaşılmaz dünlerimin
Seni bulunca anladığım
seni tadınca anladığım
Mutluluğun tarifi senmişsin meğer
Sonsuz mutluluğumun.

13.11.2000
Erzincan

İzini sürdüm
fransızca
aradım ellerini

yokluğun
paris metrosunda
kaybolmuş bir çocuğun
gözbebeklerinde
sönen ışık
gibi

izini sürdüm
aradım kaçak ellerini
yüzümü görsen
delirirdin
fransız hapishanelerinde
benimle paylaşırdın
deliliğini

Erik ağacına ilk çıktığımda
çocuk lisanıyla
eriğe daldığımda
benim olmayanı tatmıştım
hırsız yüreğimin şanıyla

hırsızlar kol geziyor
yüreğim o erik ağacı kadar korumasız
ve esir arka bahçelere
dallarım kırılıyor
imkansız ah imkansız
dayanmıyor köklerim yalnız *******e

erik ağacına ilk çıktığımda
benim olmayanı tatmıştım
o günden beri
iç içe geçmiş halkalar taşıdım
aradım
tırmandım
düştüm
yaralandım
benim olan
köklerime güç
dallarıma sürgün olan
hiçbir yürek tatmadım

Kan akıyor
nihayet
ve esir gül
güneşin üzerinde lanet

gidersem üzülecekmiş limanlar
kalırsam esaret
dönecek mi isimsiz kapılara
özgürlük denen
o eşsiz nimet

ay şekilleniyor
kanım ılık ve mavi
(deniz, ay ve gece mi sebep?)
vurulan kim söyle
emrimde suskun
ve soğuk doğan güneş
var olan kim

taş yüreğimden
kan akıyor
nihayet

Bir savaştı yaşanan
yasak arzuların çatışması
kuralları delicesine bir gençlikle reddeden çingene ruhların dünyası boğazında ihtiyar güçlerin kirli parmaklarını hissetmeye alışmıştı.

Biz bu oyunda iki piyonduk sadece

Ben ruhumun uşağı
Sen kirli parmakların oyuncağı

Ve bizi karşı karşıya getiren her piyon atağında
yükseliyordu kara şahın kirli kahkahaları

Bir savaştı yaşanan
hakların iyi ve kötü arasındaki dansı
ve her seferinde
tetikteki gözlerin parmaklara hükmedişiyle
kaybolan masumiyet

her seferinde
boş odalara açılan kapılardan geçen ruhların rüyalara uğrayışı
paranoya
yıpranan bedenler
çılgınlık
İntihar

Karışıyor kanın gölgesine
Perde arkasında yükselen kahkahalar.

Rüzgarla gelen sendin
kapıyı çaldın küçük ellerinle
yavaş yavaş
Hemen içeriye aldım seni
Üşümüştün
susamıştın
yüzünde sonsuz gizemler taşıyordun
soğuktan titreyen dudakların açılıp kapandıkça
içim gidiyordu
Gözümün önünde hıçkıra hıçkıra ağladın
Damlalar ellerimdeydi
dudakların dudaklarımda
Anlamıştım seni
Aynadaki aksim gibiydin
Gerçek sevgiye, aynada göreceğin mutlu yüze muhtaçtın

Rüzgarla gelen sendin
Gökyüzü masmaviydi
Bilinmeyen özleminin rüzgarları uçurmuştu bacaklarını kapıma dek
Seni saracak bir vücut
üstünde ağlayabileceğin bir omuz
gerçek bir sevgiliydi özlemin

Bu yüzden üşüyordun
Sana sımsıkı sarıldım
Daha sıkı
Tüm vücudunu hissettiğim an bıraktım seni
gecenin karanlığında sonsuzluğa yuvarlandık
Sen ve ben
yapayalnız
herkesle
Gökyüzünde iki ay vardı bizim için
on yıldız
tören vardı bulutlarda

Açıldı tüm kapılar
Kapılar dalgakıran, rüzgarkesen
Kapılar ardında sen, ben
Sen ve ben
Aşk ve gece
Ben ve sen
Sevişmeler rüzgarkesen


10.05.1997