Güneş Fezamın Merkezi

Güneş fezamın ezelî merkezi.
Arzum hep O’na çağırmak herkesi.

Eritir, yalın bir alazdır güneş.
O’na düşenler hep kalırlar düşeş.

Akkor olunca demir de dövülür.
Şekillenir bir isimle övülür.

Eritir, yakar, arıtır hep ateş.
Tutuşalım biz de olalım kardeş.

O’nsuz yapamam, O'nadır hislerim.
Her zaman O’nu haykırmak isterim.

Ne dersem O’ndan derim her heceyi.
Rüya görmem ki, n’apayım geceyi?


5 Nisan 2004 Pazartesi, Danimarka-Køge 20.02 *5+6

Necmi Ünsal

Güneş Doruktaydı

Derinden çekilen bir ah dağlar yıkar.
Gözyaşları da kalbi arıtır, yıkar.

Bir çift mazlum duası zalime kurşun.
Garipsen işgüzarca satılır turşun.

Körelmiş bakış eder hayatı esir.
Ömrü böler de eder kalanı kesir.

Bazen de bir cümleye sığar kitaplar.
Kulakta yer bulamaz güzel hitaplar.

Anlayana elbette sivrisinek saz.
Üşüyünce uyanır yolunmuş her kaz.

Tevazu bakışları çok yumuşatır.
Tespit doğru olursa ömrü kuşatır.

Hep cahiller çoğalttı, ilim noktaydı.
Hokkabaz vurdu, güneş hep doruktaydı.

Ümitvar gelecekle çok bilenelim.
Yüce kapıda affı çok dilenelim.


22 Mayıs 2004 Cumartesi, Danimarka-Koge 22.54
7+5

Necmi Ünsal

Ha Urganda, Ha Yorganda

Ben Uhud’un tozuna bulanmış yorgun bir atım.
Kurumadı asırlardır hâlâ, akıyor terim.
Sevgilerle büyüttüm kalbimi, aşkla donattım.
Ha urganda olmuş ha yorganda, ölüm zaferim.

Yarım kalan hitamsız sevdalar benim kandilim.
Göz yaşıyım ben hüzün nehrinde tüm yetimlerin.
Boynu bükük öksüzün elinde ıslak mendilim.
Zebunuyum muştuya bulanmış sır betimlerin.

10 Mayıs 2004 Pazartesi, Danimarka-Køge 23.26
4+6+5

Necmi Ünsal

Hatır Saymak Dostluğa Yatırım

Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı varmış.
Hatır saymayana bu bir utanç, bir armış.
Hep ölçülü olmak seviyeden kararmış.
Ölçüsüz sevgi ve buğuz akla zararmış.

Kahveyi içelim bende, olsun hatırım.
Hatır saymak dosta, dostluklara yatırım.
Senden dostluk kalır, benden şiir satırım.
Senin kahveni ben çağlara anlatırım.


13 Temmuz 2004 Salı, Danimarka-Koge 01.48 *6+7

Necmi Ünsal

Hayat Sırla Dolu, Hızır Ondan Çeşit

Kul sıkışmayınca yetişmezmiş Hızır.
Kul darda kalınca, olur hemen hazır.

Arama Hızır’ı sakın sağda solda!
Yanında hep Hızır, yürüdüğün yolda.

Her geceni Kadir, her canı Hızır bil.
Tüm varlığını et mazlumlara sebil.

Kalbini temiz tut, nefsi küçümseme.
Nasıl olsa ona yeter gücüm deme.

Gülümse hayata, kalbin ağlasa da.
Bütün dert ve keder teni dağlasa da.

Hep yardımına koş, dara düşünce kul.
Can kardeş ol ona, git yanına sokul.

Derdine çare bul, kasvetini gider.
Bütün yaptıkların yarın senle gider.

Hep yetişir kara günlerinde Hızır.
Gelen Allah’tandır, bu rahmetten bir sır.

Hızır’ın gelmesi O’ndan rüzgar bize.
Rüzgarsız bir hayat duvar, bir ar bize.

Hayat sırla dolu, Hızır ondan çeşit.
Rab olmaz der, bilen bilmeyenle eşit.


15 Temmuz 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 22.29 *6+6

Necmi Ünsal

Hayatın Veresiyesi Yok

Boyasına güvenirse, hiç güneşten korkmaz halı.
Paslı kalpler gacırtıya açık, nağmeye kapalı.

Kıskanmıştır gülleri her zaman, zaten karaçalı.
Gölgesi de eğri olur, eğriyse gövdesi dalı.

Hayatın veresiyesi yok, hep peşin satar malı.
Alasıyası var, dolu dolu; peşin yaşamalı.

Peşin yaşamak kârlı iş, doluluk boş olmamalı.
Ölüm ebede son geçiş, isyan ömre dolmamalı.

Deryalar buz tutmuş, sevgi gemisiyle açılmalı.
Yaralı gönüllere tuz basıp, sevinçler saçılmalı.


13 Nisan 2004 Salı, Danimarka-Køge 23.41
8+8

Necmi Ünsal

Haydi Gel Bakalım

Haydi gel bakalım!
Kol kola girelim.
Bir ateş yakalım.
Gönle köz verelim.

Gelsene, durma koş!
Sahilde gezelim.
Bu dünya inan boş.
Kuma kalp çizelim.

Haydi gel yanıma!
Ol benim ikizim.
Can gelsin kanıma.
Sensiz ben dilsizim.

Gönlünü bana ser!
Gir benim özüme!
Sevgiyle beraber
Fer gelsin gözüme.

Haydi gel, gül bana!
Halimde gül açsın.
Bu hayat çöl bana.
Çölümde gül açsın.


27 Temmuz 2004 Salı, Danimarka-Køge 20.58 *3+3

Necmi Ünsal

Heceler Okur Satır Satır Beni

Hüzne bürünürüm
Kederde kaybolduğumda.
Darbeler dört taraftan
Kuşatır beni.

Puslu ülkemde
Güçlü bir ışığa sahip olduğumda;
Kurşun heceler okur
Satır satır beni.

Sevdalar ülkesinde
Ana-baba bir kardeşiyim
Gözleri yaşlı,
Yüreği yaslı her yetimin.

Güller serperim
Geçtiğim, dolaştığım yerlere.
Tabanı yoktur
Çiçek dolu sepetimin.


Kendi kuyumda
Yusuf misali
Bir ses ararım
Dört bir taraftan.

Bitsin artık,
Bu kör kuyudaki
Çileli sürgünüm!
Ben de faydalanayım
Bu genel aftan!


1 Temmuz 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 20.58

Necmi Ünsal

Hem Kaçar Hem Davul Çalar

Çıkmış meydana, hem kaçar hem davul çalar.
Sıkışınca da dünyaya feryat salar.
Hem suçlu hem de güçlü, bir de yırtık perde.
Kaçarken uçkur çözmüş, bilmem hangi yerde.


20 Mart 2004 Cumartesi, Danimarka-Køge 17.42
5+4+4

Necmi Ünsal

Her Çiçek Yetişir Kendi Toprağında

Her çiçek yetişir kendi toprağında.
Vatanın suyunu taşır yaprağında.

Benim vatanımda yaşayan çiçeksin.
Vatandan beslenip hayat süreceksin.

Tohumunu alır rüzgar, verir dağa.
Kır çiçeği olup, renksin sola sağa.

Bazen bir teneke saksıda açarsın.
Gece yıldızlara rayiha saçarsın.

Sensin seherlerde gözyaşı şahidi.
Ser ver de sır verme, bozma hiç ahidi.

Güzelleşti dünya, seninle ahenkli.
Şiirlerde kokun, daha derin; renkli.

Aldın zarafeti, bu güzel vatandan.
Hiç hayır gelir mi vatanı satandan?

Vatan satılırken çiçek de satılır.
Çiçeği satan da dikene atılır.

Dikenin fıtratı yırtmak yüzü, eli.
Kendi düşenlere bilmem ne demeli! ?

Vatanım çiçekler beşiği, öz yurdu.
İlhamımız gülden idi, ayaz vurdu.


15 Haziran 2004 Salı, Danimarka-Koge 21.43
6+6

Necmi Ünsal