|
ÜRYANım DOĞUŞtan
üryan doğmuşum ben doğarken üryanlık benim doğuşumda var ne zaman paçavra giymeye kalksam giydiklerim bedenime oluyor dar çıkarmam üstümden,giymedim ki adımı da çıkardılar üryanın teki döneceğim yer doğmadan önceki üryanlık benim doğuşumda var üryan bedene kefen biçseler de mezarımda tek bırakıp gitseler de ardımdan duaları eksik etseler de üryanlık mezara yatışımda var ölünce dostlarım arasalar da ne zaman geldi-göçtü sorsalar da kaybolan mezarımı bulsalar da üryanlık gün gibi batışımda var Abdullah Özen |
Vay HalimİZE
dünya'da eğlencenin daimi olduk yaşarken cehenneme üye mi olduk? şeytan denen varkığın yemi mi olduk? gider isek bilinmeze vay halimize oranın dumanı çıkmaz ateşi varmış kıldan ince kılıçtan keskin yolu varmış günah-sevap tartacak mizanı varmış sahip olmazsak dilimize,vay halimize orada yılan çiyanla nasıl baş ederiz bunca günahlar işledik,hakka ne deriz binlerce tövbe etsek de yine işleriz cömert değilsek elimize vay halimize der; komşusu aç yatan bize gelmesin bir elin verdiğini bir elin bilmesin tövbe etmeyince kul,hak der ölmesin akrep girdiyse cebimize,vay halimize Abdullah Özen |
Vurdum Duymaz
benim söz dinlemez gönlüm aşkına yandı gamsızın çıkıp gelse çehiz bohça neler vermezdim ansızın sevdalanıp da bağlanırsa sanki canı çıkacak cansızın şeytan vur sırtına kaçır diyor kanı donacak kansızın gönül ferman dinlemiyor tutuldu,sevda bilmez densize aşkım koptu yular tanımaz koşar,canlı canaze bedensize Abdullah Özen |
YANgın EKİbi
kalkma yerinden evlat yangın ekibine sulanma aldanma cazip görünüşe sakın edrafında dolanma her birisi cillop gibidir çok da tatlı konuşurlar yangın düşürürler kalbine yanarsın,kayıplara karışırlar yangın ekibi güzel görünür altında ne olduğunu bilmezsin merak da edersin arkasını hep hayatta bir daha gülmezsin kendileri sülün gibidirler biraz da şirin görünür ardına takılanlar var ya sürüm-sürüm sürünür yıllar önce ben de takıldım bak hayatım çekilmez oldu o gündür,bu gündür evlat ekipden biri anan oldu Abdullah Özen |
YaZ BeNi
tutacak el bulamaz da kalırsan el'siz hatırada,hayallerde olursan ben'siz ne içkisiz oluyor be zuhal,ne de sen'siz derdin ya hep bana,içkilerde bul beni içiyorum ama yalnızlığımı azdırıyor umutlarım kırıldı,mezarını kazdırıyor sitem,hüzün,hüsranlığımı yazdırıyor derdin ya bana,yalnızlıkta bul beni yalnızlıkta aradım umudum yıkıldı kadehlere sordum boğazıma tıkıldı hicran,hüzün dolaştım canım sıkıldı derdin ya,yoksam mezar kaz göm beni muhteşem bir mezar yaptım kalbimde derinlere gömdüm seni,sitemler dilimde bir lahit,bir de eski sevda kaldı elimde derdin ya bana,taşına sevdiğini yaz beni Abdullah Özen |
YEMem DEme
sahaya uzunca dizildiler ürünü,ülkemi gezindiler şeker-şerbet ezildiler koç'un önüne verildiler ateş püskürür ağzından paralar basılır gazından kuş mu beklenir kaz'ından name dinleriz koç'un sazından ölümü yoktu dirilecek arazi mi yoktu girilecek ot mu yoktu serilecek koç'un önüne verilecek ihanettir güzel ülkeme halk olarak dersek neme ülkem muhtaç iken yeme koç'um sakın yemem deme Abdullah Özen |
Yine Yazarım
bir telafon verdin açılmak bilmez bilmem adresini ayağına gelinmez yaptığın keleğin derecesi sevilmez şiirlerimin en güzelini yine yazarım biliyorsun ilk şiirimi sana yazmıştım güzel okumuyorsun diye kızmıştım nilgün dedin,aysun adını silmiştim kırmızıya yazmıştım,yine yazarım bana keleğin büyüğünü yapsanda onca şiirlerimin üstüne yatsanda beni ciğerden,gönülden yaksanda kalem benim elimde yine yazarım ilk kitabım olacaktı,ilk umudum umudum kırıldı,resmen kurudum aysun,nilgün aramaktan yoruldum her tükeniş başlangıçtır,yine yazarım Abdullah Özen |
ZUHAl YILDIZım
sen bana gel deseydin eğer dağları düm düz eder aşardım sensiz bir damla su isem çöl'de seninle,okyanus olur taşardım seni arz'ın merkezinde deseler son gücüme kadar kazardım uzak da olsa; zuhal adını yıldızlarla,göklere yazardım dünya alem görsünler diye dağlara heykelini yapardım ondan başa ilah'e yok deseler haktan sonra sana tapardım zuhal'in kırk molekülde deseler kırk molekülü kırk kez bölerdim sevdiğin türkü'lerde deselerdi son nefesimde adını söylerdim sen nötron olsaydın,ben proton sana ulaşamayınca çatlardım ayıran olsaydı seni benden atom bombası olur patlardım Abdullah Özen |
YÜZ Bin KERe AHlar
ah be ah'lar,yüz bin kere ah'lar düşmez artık dilimden,bitmez vahlar otur yeter ki,açılır gönlümde taht'lar o bir kuğu,o bir ceylan yavrusu sanki eritti beni,ruhumu okşarca sevmeleri hele de o,aşkım,bir tanem demeleri aklımı uçurdu küme-küme memeleri onlar bir ampul,onlar füze sanki hele koklanası teni,elma çiçeği dudaklar bal-şeker,şerbet içeceği bacaklar mükemmel,saten biçeceği onlar bir ahenk,onlar sütun sanki kur dar ağacını da as beni boynunda bas bağrına da çıksın canım koynunda sar bedenimi hayat bitsin kolunda onlar bir şefkat,onlar huzur sanki Abdullah Özen |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 09:55 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.