Koşuk
Geldiler…
………
Biri,
Yaşadı kana, kana.
Biri,
Usandı, kıydı cana.
Biri,
Hep güldü.
Biri,
Hep ağladı.
Biri,
Sövdü, saydı.
Biri,
Sessiz kaldı.
Biri,
Çalıştı, çabaladı.
Biri,
Çaldı, çırptı.
Biri,
Saydı paraları.
Biri,
Hiç görmedi.
Biri,
Nutuklar attı.
Biri,
Alkışladı.
Biri,
Hep ezdi.
Biri,
Boyun büktü.
Biri,
Taş vurdu, dostuna.
Biri,
Gül attı.
Biri,
‘Memleketim’ dedi.
Biri,
Sürgünde öldü.
Biri,
‘Halkım’ dedi.
Biri,
Darağacına gitti.
Biri,
‘Hak’ dedi.
Biri,
Deri yüzdü.
Biri,
‘Kandan kına yakılmaz’ dedi.
Biri,
Yaktı.
Biri,
Kurşun attı.
Biri,
‘Kurşun adres sormaz’ dedi.
Sormadı…
Biri,
Sevdi, sevildi.
Biri,
Hiç bilmedi.
Biri,
Islanmadı yağmurdan.
Biri,
Sırılsıklam.
Biri,
Köşkte, sarayda.
Biri,
Ayazda, banklarda.
Biri,
Beğenmedi.
Biri,
Bulamadı.
Biri,
Sefa ile.
Biri,
Cefa ile.
….
Gittiler…

Kronik
Yağmur damlasında sevda
Gün batımında aşk
Mehtabın şavkı yansımış,
Denize gece
Ben,
Işıldayan dalgaların yangınlarında,
Yalnız.
Şarkılar tutturuyorum,
Kendimce, arada gazel...
Yağmur damlasında güfte,
Gün batımında beste,
Mehtap?
Kayıp,
Bulutların arkasında
Ben,
Yalnız,
Şarkılarım sahipsiz
Duyan yok,
Dinleyen de...

Kucak Kucak
Ne diyeyim dostlar size?
Sevgilerim kucak, kucak.
Sabah akşam gelin bize,
Şükran size kucak, kucak.

Bahar, bahçe getirdiniz,
Bana vuslat tattırdınız,
Bu deliyi dost bildiniz,
Güller size kucak, kucak.

Engin sizi hep sevecek,
Gülmese de güldürecek,
Yaşamayı sevdirecek,
Saygılarım kucak, kucak.

Kulak Ver
Nerden aldın bu nefreti, bu kini
Bırak, dostluk ile tanışsın gönlün
Çekemezsin bu dünyanın yükünü
Bırak, sevgi ile tanışsın gönlün

Kötülükten kim ne bulmuş, sorarım
Yüz dönmeyle kime olur yararın
Bilsen, ne ilaçtır bir tek kelamın
Bırak, sevgi ile tanışsın gönlün

Bakıp gördüklerin güzellik olsun
Daim gül yüzlerin gülücük dolsun
Bilir isen, Engin sana dost kalsın
Bırak sevgi ile yaşasın gönlün

07.06.2003 Levent

Kulun Oldum

Cahil idim, bilge oldum
Güneşine gölge oldum
Sorma, hırçın dalga oldum
Özlerini göreli, yar

Bir göl idim, umman oldum
Aşıklara ferman oldum
Sorma, gayri duman oldum
Gözlerini göreli, yar

Engin idim, mecnun oldum
Dillerine meftun oldum
Sorma, bil ki kulun oldum
Yüzlerini göreli, yar.

Kurtulamam
Sevda buldum gözlerinde
Muhabbet var sözlerinde
Güzellikler özlerinde
Yakılmışım, kurtulamam.

Aşkın bir su yüreğime
Sevgin bir can bedenime
Yar saçının tellerine
Takılmışım, kurtulamam.

Dertlerin hep bana gelsin
Ömründe hep kolay gelsin
Engin için bir tanesin
Tutulmuşum, kurtulamam.

Küslük
Dağlar niye dumanlı?
Neden dorukları karlı?
Yollar geçit vermiyor.
Güller niye dikenli?
Ellerim kanıyor.
Dostlar niye vefasız?
Yüreğim yanıyor.
Aşk niye cefalı?
Sevgiler niye karşılıksız?
İçim kabarıyor, ürperiyorum.
Caydım bu yolculuktan,
iniyorum trenden,
son trene bineceğim.
Gidiyorum.
Sonsuzluğa gideceğim,
ışıl, ışıl gülümseyen gözlerimle…

Küstürdü Bana
Fırtınalar sessiz, küskün deryadan
Bulutlar susuz, şaşkın halinden
Gündüzler ışıksız, bıkkın geceden
Gidişin dünyayı küstürdü bana

Yolcular umutsuz, küskün yolundan
Hancılar selamsız, şaşkın halinden
Yolları sorarsan, bıkkın yolcudan
Yokluğun alemi küstürdü bana

İşte bu hikaye benim canımdan
Sensiz, sessiz, şaşkın halimden
Tellerim umutsuz, küs mızrabından
Gidişin türkümü küstürdü bana

Kutsal Emanetler
İlk annem,
gözlerimi açınca tanıdığım ilk kadın.
Süt veren, büyüten, üzerime titreyen,
temizleyen, hastalanınca hasta olup
gülünce gülen.
Benim için ağlayan.

Sonra ablam,
ilk adımlarımda düşmeyeyim diye elimden tutan

Sonra ninem,
masallarını dizlerinde gözlerinin içine bakarak
dinlediğim cefakar ninem.

Sonra,
öğretmenim, öğretmenlerim
ellerinden öpüyorum.

Sonra,
güzel, çirkin genç, yaşlı
köylü, şehirli tarlada, fabrikada
kimi zaman düşlerimde gördüğüm,
aşık olduğum, aşkımdan habersiz
bana şiirler yazdıran ve çekip giden
arkalarından baka kaldığım
ve sonra unutuverdiğim
bir dolu kadın…

Ve sonra,
ilk ve son sevgilim
gerçek aşkım ve aşkımdan haberdar
tek kadın.
Eşim, can yoldaşım…

Ve kızım, papatyam
gerçek aşkımın nadide çiçeği…
(Oğlumun hakkı saklıdır)

İşte dostlarım,
sizlerle paylaştığım bu güzellikler,
yaşam boyu vazgeçemeyeceğim,
saygı duyup, seveceğim
kutsal emanetlerim…

Mahsuni
Bir can’ım var idi, nasıl anlatam,
Bilirim doğmuştur, Afşin Maraş’tan
Sazı gümüş ise, sözü altından
Ne güzel dost idi, nasıl anlatam

Canını, ömrünü meydana atan
Dağlarda garibin yanında yatan
Sonunda Deli’yi yetim bırakan
Ne güzel dost idi, nasıl anlatam

Sazıydı, sözüydü bizi yaşatan
Engin yüreğiydi ışığı saçan
Nerdesin ey cahil, taşları atan
Güllere değerdi, nasıl anlatam

Sesleniyor şimdi Hacıbektaş’tan
Pirine kavuştu, keremdir Hak’tan
İndiremez onu cahil, bu tahttan
Mahsuni dost idi, nasıl anlatam…