|
Çapa
bir çapa ayağıma takılan hasretlik çökerken ayazın içinden kopup gelen sürüklenen,hemsiz bir oda boyu yalnızlığım etrafım boş,ağaçsız yalınlığına aldırmıyorum hafıza kaybımın şirin gözükmüyor gözüme taktığım binbir çile örgüsüz,hayta,sökülmüş sıkştırılmaya gelmeyen bir çapa yerinden sökemediğim ince işçiliği çok iyi kazımaz beni ve rötarımı zamanında varır mevzisine Baykal Kaanalp |
Çaresiz
aynı buzdağının eteklerinde otlamalı mıyım sebepsiz görünen yanılsamlarıma uyarı almadan gereksiz yeşil ışık yaktığında deniz fenerim çaresiz şüphelenmeli miyim kızıllığından bütün ışıklar haresiz Baykal Kaanalp |
çaRşı
Bir çarşı İçinde Usta savaşçılar Yaşama karşı Çıkar Ellerinden En güzel oklar Sanki şikar Mutlu Yüzler Dokurlar ipeğe Hep umutlu Üstü kapalı Anlatılan Sözler dolanır Fişler çapalı Gökyüzü Yok Görebildiğim kadar Çok sıcak közü Gözüm Aradığını Bulurda almaz Tik taklar çözüm Baykal Kaanalp |
Çekme kendini naza
seviyorum seni ben biliyorsun bunu sen inan bana gerçekten biliyorsun bunu sen at artık şu imzanı çekme kendini naza üzme beni yazanı çekme kendini naza sana ben gücenemem başkasını sevemem sensizlikten ölemem başkasını sevemem at artık şu imzanı çekme kendini naza üzme beni yazanı çekme kendini naza ben aklıma şaşarım bu kalp benim taşırım yalnızca ben yaşarım bu kalp benim taşırım at artık şu imzanı çekme kendini naza üzme beni yazanı çekme kendini naza Baykal Kaanalp |
Çember
sihirli dar bir çember içinde hareketlerimiz sınırlı,uçuk kaçık sınırsız,yaşanılası değil parçabaşı bir alım satışlar hareketsiz koyduğumuz hiç bir şey yok ortaya,dökebileceğimiz bir baht almış başını gidemiyor,yollar tenha buluşma noktası yok kalpler zalim,şahıslar vahim Baykal Kaanalp |
çıKış tüneli
çıkış tüneli gibi görünür hayatın son ucu yeşil bir bayrak sallanır geç,damalıya az var hızlı değil ha yollar sakin bile olsa sen yavaş ve dikkatli Baykal Kaanalp |
Çırak
tamam dedi çocuk ustasına gönül koymadan 'başını eğmeden' çok seviyordu 'canı gibi' bir dediğini iki etmezdi ustasının sevmezdi bir şeyin iki defa tekrar edilmesini istemezdi ardından konuşulmasını istemezdi komşuluğunu yaramazlıkların yaramaz bir çocuk sayılmazdı biraz tembeldi o kadar sabah geldiğinde etrafı silip süpürür makinaları yağlardı sonra tembellik etmek hoşuna gidiyordu makina kokuları onu mest ediyordu tamam dedi çocuk ustasına gönül koymadan 'karşı gelmeden' Baykal Kaanalp |
Çocuklar Hiç Bilmezler
atladı bir çocuk apartmanın sekizinci katından boşluğa (sebepsiz) niye atladığını hiç bilmeden sonucunu önemsemeden çocuklar hiç bilmezler katlanmayı dayanmayı ulaşamamayı istediklerine istemediklerine Baykal Kaanalp |
Çok İsterdim
umarım demeyi çok isterdim sonsuz alkışlar arasında kalabilmeyi kaldırabilmeyi bütün övünçlerin ağırlığını sırtımda taşıyabileceğim kadar ama yok bende o güç beğenilmek bana göre değil yarıda kalırsa diye hiç başlamıyorum sonunu beklemekten yıldığım yorgunluğuma belki de katlanamadığım sadece sona erecek olması başlanılan her şeyin Baykal Kaanalp |
Çürük Armut
devlet, sorun çıkaran bir kız çocuğu gibisin nazın hiç bitmiyor neden böyle yapıyorsun anneciğim eşek kadar kız oldun hala haydutluk peşindesin cebimden para aşırıyorsun hiç utanmıyor musun? sana yeterince harçlık vermiyor muyuz? bu gidişle babana söyleyeceğim tek tek yaptığın kurnazlıkları hani olurda ihtiyaç hissdersin bi diyeceğim olmaz ama sen öylemi ya yediğin önünde yemediğin ardında hadi yalan de neyin eksik? kızım 'ama anne ya ben istiyor muyum? sanki bu hayatı böylece bomboş yaşamayı her şey var hiç bir şey yok yemeğime bi tuz bile atamıyorum kendi başıma sende böyle mi? yaşadın,çocukluğuğnu odun taşımadan fırına baban yokken kendi pişirdiğin ekmekleri kendin satmadın mı? arkadaşlarına pasta niyetine kime çekmişim acaba? armut dibine düşer tabi çürük olsa bile Baykal Kaanalp |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 06:57 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.