|
Başlık: 10.3.2008
eğer ayaklanmazsanız aç kalacaksınız, ama biz çok da dert etmiyoruz açlığımızı zaten tuhaf bir kokumuz var artık insandan başka birşey inan…, inanmak zor yağmur yağsın diye bulutlara tükürenlere sonra kendi yüzüne düşeni yağmur sanmak… kimsenin yapacağı iş değil biliyorsun, bilmeyi çoktan unuttum ben güneşin yönünü bile seçemiyorum artık gündüzleri bile aç kalmayı hak etmişim çoktan; sıyrılamadım ölü yalnızlığımdan Savaş Aslan |
Başlık: 10.4.2004
ben kırılınca deprem olurum acımam içimin kalelerine her birini tek tek yıkar her bir yana yeniden kurulurum Savaş Aslan |
Başlık: 10.6.2004
hani şiir olsun diye şöyle birkaç duygu… birkaç satır… birkaç hece… ama yok bilirsin ticareti sevmem ben! anlatır mutluluğumuzu Roj Baş! demem Savaş Aslan |
Başlık: 10.6.2007
hep bir duvara çarpar elimin gülü sonra kırmızı bir renk kalır geride Savaş Aslan |
Başlık: 11.4.2002
işte kıpırdanıyor bin asırlık ağrılarının acısıyla yüzyıl, koca gövdesini esneterek zamanın içinde, insanlar parçalayarak dişleriyle mağaralarının tavanlarını kanatlanıp ayrılıyorlar karanlıktan ağız dolusu küfürle Savaş Aslan |
Başlık: 11.6.2004/Güneşimse Hep Sen..
kabukları soyulmuş meyveler gibi gördüm ansızın etrafımı hava vardı su vardı yağmurun kokusu vardı, oysa ben yağmuru hiç görmezdim büyüdükçe yağardı, bir şey olurdu hisseder de anlamazdım büyüdükçe, şimdi ıslanıyor ve biliyorum kabukları soyulmuş meyveler gibi yaşamayı yeniden tanıyorum Savaş Aslan |
Başlık: 11.8.2005
yaşamaktan başka güzel olan insanın kendisi birazda ayakları-elleri düşünmesi nokta kadar bir şeyi nefesini alışı kalbini verişi... sevişi yaşamaktan başka güzel olan hani güzel olan ne varsa insanın kendisi birazda Savaş Aslan |
Başlık: 12.1.1995/Seyirci
her şeyin bitişini seyretmek yığınlarca isteğin yığınlarca özlemin çekip gidişini… bu bir varoluş mu? yoksa yaşanan hiçbir şey yok mu? anlayabilmek imkansız gibi belki binlerce insan binlerce yürek gerek çözmek için oysa ben tekim gerçeği anladığım an yok olup giderim o yüzden herkes gibi ayaklarım ellerim o yüzden seyirciyim Savaş Aslan |
Başlık: 12.5.1994
sorumsuzca dokunmak yalnızlığa gerçeğe dek dokunmak, sisli gözlerde sevgiliye gözyaşları… bin kez gülene bir kez ağlayana dek ağlamak, ve güneşlerle bakışmak *******i; yeniden doğarcasına keşfedilen mutluluk başka bir dünyanın ayak sesleri duyulan kusursuz güne uyanmak bir sabah vakti ve sonra sevgilinin dudaklarında yaşamak hayatı; hava kadar hafif kaya kadar ağır yaşamak Savaş Aslan |
Başlık: 12.6.1996/Kopuş
unutma ismimi ayrılıklar çirkindir bu şehirde betonlara takılır saçların anlatamaz susarsın adımsız, oysa şafaklarda tanımalı kendini aynalardan bir kurşun kadar uzak, yaşamın bayrağını dikip de yüreğine o en siyah gecede gülümsemek sevgiline çocukluğunca... yoksa kim çürütür ki köklerini bu kara tarihin; bak yine kudurdu zaman çekildi güneş, bak yine ölümlerle geliyor zafer günleri mezarlıklarda kürsüler diktatör sesleri, biz doğurganlarıyız umudun sevda fısıldanmaz en kırmızı gülünü eker gibi geleceğin yoklukların bağrına bağıra bağıra yaşanır suskulara inat arınıp kopacaksan gölgeden unutma ismimi ayrılıklar çirkindir bu şehirde sen unutma Savaş Aslan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 09:06 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.