Çıkmaz

Çıkmaz düşünce önüme
Dolanır duygularım kedere
Mantığım kaçtıkça
Keder biner tepeme
İndirir inin içine
İndirdikçe
Hüzün yağar bedenime

Ümit Fatma Uçar

Çıkmaza

Çıkmaz nerede
Ben orada mıyım
Her şey çıkmazda
Ben ortada mıyım

Duygularım kelepçede
Kendime ihanetin
Hücresindeyim
Çıkmazın yasası ben miyim

Ümit Fatma Uçar

Çırpındım

Yürüyorum sahilde
Denizin kokusu
çöreklendi üzerime
Oturdum tepesine
Sallandım epeyce içinde
Süzüle süzüle indim
İncilerim koptu içine
Bir martı indi önüme
Baktı baktı yüzüme
Takıldım peşine
Sekiyorurduk birlikte
Çırpındı deniz
Uçtu martı
Yetişemedim hızına
Çırpındım denizle birlikte
Her şey duruldu
Unutuldum kaldım pet şişe ile.

Ümit Fatma Uçar

Çiçeklerim

Sardunyam,lalem,cam güzelim
Herbiri ayrı güzel daha niceleri
Pembe açan kaktüs çiçeğim,
Ne güzel bakardın bana.
Begonyam.nergisim
Sizi ne çok sevmişim.
Menekşelerim ya siz
Bana çocukluğumun yadigarları
Diyar diyar kokanlarım
Karanfillerim güzellerim
Kokunuz hala üzerimde
Renkleriniz yüreğimde
Küpelim mahçup güzelim
Bana hep gizemle bakardın.
Nar çiçeğim
Yüreğimi isyan çiçeği
Sıcak ve güleç çiçeğim
Sarmaşığım, deliliğine aşığım
Coştukça coşardın
Hep ışığa koşardın
Karanlıklara küs çiçeğim
Para çiçeğim bahtı kara çiçeğim
Aza kanaat meleğim
Hanım eli renklerin güzeli
Hiç sitem etmezdin
Karanlığın kör gözleri
Kıskandı nazar eğledi sizleri.

Ümit Fatma Uçar

Çoban

İlete düşer padişah
Telallar dolaşır dağ taş
İyileşecek bulunursa
Mesudun giydiği
Terine bulaş fanila
Bir çoban gezer seherde
Esinle türkülerde
Sırtında yaz
Yüzünde dağlardan bahar
Sevinir telallar
Koşarlar avaz avaz
Çoban döner şaşar,
Çaprazdan kaçar
Hey ak koyuna türkü çığıran
Sarayımda yaşanırken matem
Dağlara taşlara coşan
Mesut musun dur az
Mekanım yaylalar dağlar
Eser coşar taşarım
Mesut yaşarım
Günümden gün kaçar
Kim niye sorar
İletten kurtulmaya
Mesudun padişahıma
Fanilasi farz
Mesudum
Tüm gördüğün benimdir
Vadiler sular otlar çiçekler
Koyunlar kuzular
Eserim coşarım,severim
Pek güzel yaşarım
Kusura kalmayın
Aradığınızdan mahrumum
Eyvah
Boşuna arşınladık dağ taş
Bulduk bir mesut
Onun da fanilası yokmuş

Ümit Fatma Uçar

Çocuklar- Bahar

Baharın çiçekleri çocuklar
Giyinmişler renk renk
Bir arada yeşil çayırlarda
Coşarlar ırmaklarla
Akar giderler çayırlara
Çağıl,çağıl
Yeşil papuç giyinmiş her çocuk
Saçlarında gök kuşağı
Güneş şevk vermiş
Bahar can katmış
Kelebekler çok özlemiş
Ne kadar da yakışmış
Çocuklar,bahar,çiçekler
Özledim çocuklarla pikniği

Ümit Fatma Uçar

Çocuklar

Çocuklar doldu içime
Cıvıl cıvıl bahçelerde
Oyunlar içinde
Uzandım okşamaya
Gençler dikildi gözlerime
Metropol sokaklarında
Tuzaklar arasında
Ağlıyorlardı
Çağırdılar yetişemedim
Kayboldular karanlığın ucunda

Ümit Fatma Uçar

Çocuklara

Gül döşeli desenlerim
Bahar gözlü çimenlerim
Sizi gözledikçe ışıldar gözlerim
Yer,yer titreşir özlemlerim
Her göründüğümde
Neşeniz coşar şarkılarımda
Unutmayın asla
Öpücükler gönderin dünyaya
Selam saldım kuşlara
Onlar sizi getirir bana

Ümit Fatma Uçar

Çocuklara Sevgi

Sevgi
Uzat minik ellerini
Öpeyim bir kere
Bak gözlerimin içine
Sevgi görürsün içinde

Sevgi
Sabah gülümsersen,
Annene,babana
Bakarsan çiçeğe
Güler sana
Kuşlara bak pencereden
Gülümse onlara
Bu sevgidir işte

Ümit Fatma Uçar

Çocuklara Meyve

Elma
Elma salanır gelir
Elime dolanır gelir
Ben seni yemezsem
Ağzım sulanır
Gözlerim sende kalır

Kayısı
Yeşilken zor görürsün
Yapraklar saklar beni
Olgunlaşınca sararırım
Çok nefistir tadım

Karpuz
Yuvarlaktır şeklim
Kocamandır büyüklerim
Kırmızıdır içim
Karadır çekirdeklerim
Tadım baldır benim

Muz
Yeşildim sarardım
Ağacın tepesinden alındım
Karartmadan soy beni
Lopur lopur ye beni

Ümit Fatma Uçar