Bugece Bir Başkaydı Sevgimiz

bugece bir başka baktın gözlerime,
fırtınaları, kasırgalara dönüştürdün
yüreğimde.
arzular bir başka coştu sevginle.
bir başkaydı bugece seninle.
bir şarkıydı yüreğin,
bir şiirdi bedenin.
dize dize okusam hiç bıkmaz ki yüreğim.
bugece bir başka dokundun ellerime,
ateşler çıktı avuçlarımdan sanki.
alev gibi yaktın,
bir mıknatıs gibi çektin beni,
kendine.
bir aşktı bana verdiğin,
bir sevgiydi yaşattığın.
bugece bir başka dokundun bedenime.
lâvlar arasında kaldı yüreğim.
yangınlar sardı dört bir yanı.
nasıl bir aşksa, hep yaktı
bugece beni.
aşiyan yolu gibi, uzadı gitti aşkımız,
sabahlara kadar köle olduk
birbirimize,
ikimiz.
bu gece bizimdi.
bugece bir başkaydı sevgimiz.

Bülbüller Şakıyor Sevgimizle

bir seni sevdim ölümüne.
bir sana aşıktım özlemimle.
umurumda değil di kanayan yüreğim.
kar gibi düştü sevgin üstüme
eridi... eritti... beni de.
gökyüzüne yazacağım ismini.
denizlere çizeceğim sevgimi.
martılar simgeleyecek aşkımla seni.
kırmızı mürekkep gibi, kanım aksa da
ben yine seninim.
içim titriyor sana baktığım da.
kıyamıyorum sevdiğim.
gözümden bile kıskandığım
meleğim.
gül dolu penceremiz de
bülbüller şakıyor sevgimizle.
hayaller içinde gidiyoruz biz
ama nereye.
ulaşılmayan bir yol du çıktığımız
belki de.
tutkularımızla yandığımız,
arzularımızla kavrulduğumuz,
birbirimize esir bedenlerimizle..
bu aşk, doyumsuzca hep biz de.
bir sarmaşık sardı ikimizi de
ayrılık yok bize, ömrümüzce.
sevgi dolu yüreklerimizle,
hep seveceğiz
delicesine.

Canım Anam Canım Babam

Yine gözümde yaşlar, ya içimdeki hüzün.
Bayramlarda, bir değişik atıyor kalbim.
Sizleri görememek hasretinizle yanmak,
Çok özledim anneciğim, babacığım çok..

Elerinizi öpmek mutluluk verirdi her bayram.
Mezarlarınızı ziyaret etmek acıtıyor içimi.
Hadi kalksanıza gelsenize öpsenize beni.
Neden bırakıp gittiniz neden yalnızım şimdi.

Çok zormuş anneciğim, çok zormuş babacığım.
Anne, baba kelimesi dudaklarımda kalıyor.
Bağırmak istiyorum... bağıramıyorum ki.
Özledim o iki kelimeyi çıkmıyor ağzımdan bir türlü.

Geçmişte nekadar mutluydum sizinleydim çünki.
Şimdi ise, özleminiz yedi bitirdi beni.
Hasretiniz bitmek bilmiyor yakıyor içimi.
Yandım anam, yandım babam neredesiniz şimdi.

Sizlere sarılmak doya doya öpmek istiyorum.
Gözlerimdeki yaşlar, artık dinsin diyorum.
Ama çok zor, bunu da biliyorum.
Canım anam canım babam sizleri seviyorum.

Canım Annem

her anneler gününde, içimi bir özlem kaplar.
senin yokluğunu, birkez daha hissederim.
sensizliğe alışamadım canım annem.
senin sevgin hâlâ içimde, derinliğinde.
ölene kadar devam edecek bütünlüğüyle.
senin yokluğuna birtürlü alışamadım.
hayalin, heran karşımda.
seni çok seviyorum canım annem.
ama sensizlikte daha da çok sevdim.
çünki, özlemin karıştı sevginle.
dahada çok bütünleşti hasretinle.
ençok acını,
anneler gününde hissederim.
düşüncelerimde canlanır hayalin.
neşeli ve gururlu tavrın.
şimdi ben de bir anneyim.
benim de anneler günüm kutlanıyor.
ama sen yoksun annem.
içim buruk, kalbim acı dolu.
anneler günün kutlu olsun.
canım annem.

Cennetim Sensin

Denizin maviliğinde yakaladım aşkı, buldum seni.
Baktım gözlerine, tutuklu oldum sanki.
Doğa harikaydı ben ise, seninle beraber.
Aşk başlamıştı yüreğimizde, sevmeye değer.

Bir kayanın üzerinde, gözlerim dalmıştı denize.
Elinde bir gül uzatıyordun yanıbaşımdaydın işte.
Güzel sevimli yüzün, işliyordu taa içime.
Önce yadırgamıştım seni, sonra sevdim.ölesiye.

Çakıltaşlarıyla, ismini yazdım kumların üzerine.
Kalbim de ise, yazılı çıkmayan mürekkeple.
Sevgin içimde, bitmeyen tükenmeyen isminle.
Silemezler kalbimden, benimsin çünkü herşeyinle.

Bir masaldı aşkımız sanki, sahilde el ele birlikte
Çıplak ayaklarımızla dolaşıyorduk tüm sevgimizle.
Sıcaklığın bedenime yayılıyordu arzularım çağlayan.
Cennetim sensin benim, sevgim sana sevgine.

Seviyoruruz birbirimizi, boyutu ise büyük içimizde.
Dünyaları verseler değişmem seni, hiç kimseye.
Gözlerim yolunda hep seni beklemekte.
Ateşin yaktı beni, küle dönersem kabahati sende.

Düğüm düğüm bağlandık sanki, iple birbirimize.
Çözemez hiçkimse, sevgi düğümünü hep bizimle.
Ayrılık uğramaz bize Rabbim istemezse.
Sen benimsin ben de senin bundan böyle.

Çeken Bilir Ayrılığın Acısını

şarkıların en hüzünlüsünü
seni sevdikten sonra dinledim.
eskiden bukadar üzmezdi,
şimdi ise, ağlatıyor beni.
yokluğun içimde bir sızı.
çeken bilir ayrılığın acısını,
hasretin yakıyor yüreğimi,
özlemin ise, her an takipte beni.
bazen sevgin öyle taşıyor ki ben den.
kadehler sıralanıyor arka arkaya..
onlara baktıkça sarhoş gibiyim.
geride kalan eşsiz aşkınla.
bir mecnun misali yollarda,
yürüyorum ben de kalan sevdanla,
ellerin geliyor gözlerimin önüne,
beni mahveden, deli eden.
ya dokunuşların,
her an benliğimde
eskiden bukadar üzmezdi şarkılar,
şimdi yüreğimde bir ok,
beynimde şimşek sanki,
ya ciğerlerimde mermi misali.
bu ayrılık çok kötü canım,
neden yakıyor hep içimi.
her gidişinde dönmez diyorum
kendimce.
kalıyorum arkanda,
boynu bükük yetim sevgimle
ama geri geliyorsun benimlesin işte.
istemem ayrılığı çekmesin hiçkimse,
yakışmıyor bu acı, tüm sevenlere..

Çılgınlıklar Diz Boyu

Aşık olmalıydım Rabbime yakın bir aşkla.
Sevmeliydim mecnun misali, sevdayla.
Tutkular coşmalıydı hep, her gördüğümde.
Elektrik çarpmış gibi titremeliydim sevgiyle.

Ölümüne bir sevdayla kalmalıydım başbaşa.
Gözyaşlarım hep akmalıydı düşündüğüm anda.
Sevgisi boğmalıydı beni, delicesine öldüresiye.
Bu aşk mahvetmeliydi Leyla'dan betercesine.

Şimşekler çakmalı gözlerimizde sevgiyle.
Vücutlarımız yüreklerimizle bir olmalı bence.
Arzularımız bitmemeli sabahlara kadar sürmeli.
Çılgınlıklar diz boyu, bizi aşka esir etmeli.

Hergün daha çok artmalı mutluluğumuz seninle.
Bir saniye bile duramıyalım görmediğimizde.
Aldatmalar, kıskançlıklar olmasın sevgimizde.
Tek taptığım erkek, biriciğim sen ol benimle

Çınar Ağacı

yıllara meydan okumuş, rüzgarlarla,
boğuşmuştun.
kara kışlara dayanmış, bir çınar ağacıydın.
asırlarca toprağa, kök salmıştın.
senin heybetin, verdiğin serinliğin,
dört mevsim seni seyreder,
seni izlerdim.
baharda kuru dalların tomurcuklanır,
yazın yemyeşil olurdu yaprakların.
sana baktığımda, bir huzur kaplardı içimi.
seni okadar severdim ki
bazen de konuşurdum seninle.
sanki cevap verirdin bana,
dallarını sallıyarak.
bana sırdaş ve arkadaştın.
taa ki... 99 depremine kadar.
sen olmasaydın,
şu an belki de ölmüş olacaktım.
yüce ruhunla o gün bile,
bana sahip çıkmıştın.
büyük gücünle araya girip,
binanın üzerimize çökmesini
engellemiştin.
ama senin hayatın, o gün bitmişti.
günlerce ağladım senin için,
hâlâ içimdesin
seni düşündüğümde ağlarım.
senin yerini boş bırakmadım.
yeni bir çınar ağacı yeniden diktim.
şimdi ona bakıyor büyümesini bekliyorum.
senin yerini nekadar tutar bilemiyorum.

Çiçeklerim Ve Sen

bir orkide gibi, kibar ve narinsin
karşımda.
sevgi dolu yüreğin,
hep çiçekleri hatırlatıyor bana.
çiçekleri sevdiğini biliyorum
her gün yolluyorum sana.
aşkımı yaşatıyorum onlar da
sana her ulaştığında.
bugün de menekşelerimi almışsın,
koymuşsun vazoya.
solmasın diye, büyük özlem göstermişsin
onlara.
hayat ne güzel, çiçekler ve sen, var ya.
birgün bir kucak dolusu çiçekle geleceğim
kapına.
büyük bir hasretle sarılacağım
içimde ki yangınla.
belki çiçekler yerlerde, ama sen benim kollarımda.
büyük bir özlemle öpeceğim, ama doyamıyacağım
sana.
ah aşkım, bir şiir okusan, dalsam hülyalara..
o güzel sesini dinlesem,
çıkmasam derinlerden birdaha.
içinde kaybolsam,
kalbinin baş köşesinde yer alsam.
çiçeklerim ve ben yalnızca, senin olsam.
tenlerimiz birbirine dokunsa, aşkında kaybolsam.
mutluluğum karışsa gözyaşlarımla,
bir bütün olsa.
kızarmış gözlerim, sevgimi hiç durmadan sana,
anlatsa.
belki kızacaksın bana, bu gözlerinde ki yaşlar,
neden diye.
mutluluktan sevdiğim, mutluluktan
ben hiç mutlu olmadım ki.
ama şimdi mutluyum
çiçeklerim ve sen varsın çünki.

Çobanın Aşkı

Bir çoban yaşardı dağların en tepesinde.
Aşıktı doğaya Rabbimin yarattığı herşeye.
Yanık türküler çalardı kavalıyla sevgiliye.
Akardı gözyaşları, aldırmaz çalardı yine.

Aşıktı köyün en güzel kızına, deliler gibi.
Yanıyordu için için, aklında hep sevdiği.
Dolaşırdı dağ tepe demeden bütün gün.
Aşkını dağlara haykırırdı.. duy sesimi.

Ben aşkından yandım oldum bir deli.
Çılgınlar gibi sevdim sense habersiz.
Varmazsın ki bana, ben neyim ki.
Ben bir çoban, sense hûri güzeli.

Ey dağlar ben yandım kavruldum bu aşkla.
Bu yürek yangını nasıl söner anlatsana.
Ses ver bana, duyur artık sesini.
Yandım yandım anam ah bir duysana.

Kavalı elinde, bir türkü çalıyordu yanık yanık.
Çağlayanlar gibi akıyordu gözyaşları bedenine.
Aşk sarmış ruhunu aklı, fikri sevgilide.
Ey aşk neydi derdin esir ettin beni kendine.

Yine otlatıyordu koyunları, yanık türküsüyle.
Gelmişti uçurumun kenarına olmamıştı farkında bile.
Bir anda bitmişti ömür, sevgisi de içinde.
Bulmuşlardı çobanı, uçurumun dibinde.

Tek başına bir yaşamdı hayatı çobanın.
Yalnızlık arkadaşı, birde gönlündeki sevgili.
Düştüğü dağın doruğuna yaptılar mezarını.
Ziyaretçileri okadar çok ki erenlere karıştı çünki.

Ey aşk, yerleşiyorsun insanların kalbine.
Deli ediyorsun onları, kavuşturmuyorsun bile.
Sen den çektiğimizi kimseden çekmiyoruz böyle.
Uğrama artık sevenlere, sen de git istediğin yere.