|
Ömürler tükeniyor
Denizin sahilleri doldurup,kaçması gibi Yoksa,mehtabın karanlığa,karışması gibi Kışın mahsur kalmış sinekler,umut yok gibi Kar altında yeşeren filiz kışa inat ok gibi Düşündürmeyecek Ölüm kalım,mahşer sanki yok gibi Bekliyoruz çaresiz ona kavuşmayı Adem gibi |
Yine şakaladın
Hiç ummadığım anda Kalbim de hasta Bu korkudan sonra Nasıl bakar sana Yaşlandın diyeceksin Aşk ölmedi ya Hala ürkek yüreğimiz Korkular kelebekler kadar Kısa ömürlü dünyada Dostlukları menfaat sarmış Guruba karşı son fasıl Yürekler dağlanır görmedikleriniz aç kalır Ürperir yüreğim Ne garip duygulara bindim Yabancısı olduk memleketin Kimbilir kabına sığmayan Kalbimin sesini Ürperir zindana çalan *******den Hani benim gençliğim |
Aşk rüzgarını neva da sananlar
Saba rüzgarı zikirde yalnız kalır Bilirim derdime derman sensin Odunda alemler erir kulum dersin Sensizlik yükünü al aşkın taşısın Çaresiz günahımı rahmet yıkasın Bilirsin sen alem keyfi şeref sanır Nurun alemi görür de kulum dersin |
Kumrular dilinizde ağladı
Açmadı,hergün su verdiğim çiçek Leyla dağlar arkasında kalır Salkım salkım bulutlara selam salın o alır,arkadaşlarıdır bulutların Tatlı kanat çırpışlarında kumruların Aşkı teneffüs alır,dilleri suskun ağızları ağzın Ansızın çıkıp geliverse Kumrulara benzese bahtım Ah kahpe yalnızlık,ah adını koyamadıklarım Nerde hata yaptık,aşk yalandı Gerçek yalnızlık Belki rüyalar alır,yalnızlığı |
Diyarlar var, sen başka
Bilmezler şehri emindir Kütahya Evliya Çelebinin şehri Dönenlerde gizemi Saray işlemeli çini Ahmet yakuba Çizdirmeli resmi Ezan sesleriyle ulu caami Yandıkça bol bol Türkmen su içmeli Çinilide yatsı namazı Yoncalıda hamam sefası Muratdağı,Ilıcası Saman pazarı Sedirler içi,sıcacık çay Hisaraltı Gözlemesi,yareni Şipit yanında Unutma Kütahya maden yatağı Alimler duraği Tahinli pidemiz Türküleriyle Ahmet Hisarlı Germiyan konağı Çeyizimiz,efemiz Hayme Anası Ekmekçi baba Medreseleride varya Hisarda tasavvur Hıdırlıkta aşka,duaya Yaban,ıyla Karaosmanoğlunun Porsuk, Temiz hava,çamlıca Burası Kütahya Medeniyettler eşiği Çavdarhisar Bor zengini Emetimiz var Ateşinde çiçekler açar Abide,Dumlupınar Kütahyaya davet var |
Acıları merhem diye
Sürmüşler,yaramıza Yaprak dökmüş se, çiçek Sonbahara bürünmüşse,alem Yaranımız da Ufuklarında,uçurumlar Benlik ülkesinin,mahkumuyuz Laf aramızda |
Çizik var
Kaşıntı, bir yerde Çıban yada kara siğil Adımız çıktı Bay siğilli ele Korktular anlamadılar Bulaşır diye Ne çizikti,ne siğil Hep yakıştırdılar Takıştırdılar Kara takke Boş bunlar boş Hepsi latife |
Yalnızlığına ağladığım bakire çılgınlık
Darağacında aşkı asılı kaldı Umutsuzluk denizinde kaptandı Maceralar okyonuslarda, yarım kaldı Gözyaşlarımız anlamsız,sözler kifayesiz kaldı öyle bir aşka gebe,periler rüyasız kaldı Dil sustu, gönül bağımız viran kaldı |
Sen mavi
Gözlerin Deniz feneri aşk pusulasız kaldı Gök yüzü mavi Mavi sevdiğimi bildin Gözlerin mavi Mavi gözlerinde Ülkem |
Samanlıkta gizli kaldı
Sevdiğimle onun adı Bu işin ne tadı kaldı Ne de tuzu kaldı Ayrılık bahaneymiş, Seven gönüle Sevdası gitti,adı kaldı Gönül denizim di Deniz gitti göl kaldı |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 10:22 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.