|
Gül Gibiydi Ölüm
Yeni çekilmiş resmimde Tozlu bir yol gibisin ölüm Ölüm görüldün her eşyada Vaazeden dil gibisin ölüm Ölüm bu hayatın nesi Ölüm altın hazinesi Ölüm üstümüze yağan kar Hayatın başlangıcında Gördüm seni rüyamda Rüyamda acaip bir gül gibisin Buldum seni özümde Özümde ışıktan bir el gibisin |
Gül Gülücükler
Bir bebek beşiğinde büyüyorsa Şiirler yarım kalabilir artık O evde o beşikte Mutluluğun mısrası yazılsın şimdi Evin her yerinde Saat gibi yüreği Tık tık çalışır hep Dinleyin hele Gül gülücükler ile Aynalar gülüyor Beşik gülüyor Ev gülüyor Görün hele Evin duası Büyüsün bu bebek Büyüsün bu bebek |
Gül kokulu
Adı dilime çiçek o rasul’ün Teri gül kokulu o rasul’ün Şemsiyesi buluttu Köleler için tek umuttu Bir devesi vardı adı Betül Hayvanlar içinde en gül Sahabesi yıldız o rasulün Ümmeti inci Ümmetler içinde… Asrı en altın asır Çöller güldü o asırda Yetimler güldü o asırda Köleler güldü o asırda Dağ taş güldü o asırda Aşk güldü o asırda Gece bir güldü gündüz bir güldü.. Zaman bir güldü İnsan bir güldü…. Doğdu ilim güneşi o asırda. Sevgiler o asırda Arkadaşlık kardeşlik… Toprağı aşk kokan o asır |
Gül kokulu bir mendil
Bir kadın yatakta Gözleri soluk yapraklar gibi Ölümü bekliyor Baş ucunda kederli bir koca Siliyor hanımının göz yaşlarını Ker*** evin duvarlarına sessizlik sinmiş... Bir sevgi baharı bu Bu gül kokan bir fotoğraf Koklanacak bu mendil Unutulmayacak sevgili... Yıkılmayacak bu ker*** ev Yıkılmadıkça bu sevgi... |
Gül ölüm
Bana yazıldı mı gül ölüm Zindanlarda ölürüm Beyaz dut lezzetli bir ölümle... Bana yazıldı mı gül için ölmek Gülden kefen giymek... Gül bahçesinde ölsem Gülün ülkesinde Bana yazılsa Nisan ayında ölmek Ölsem yağmurlarla yıkansam Bülbüller ağlarken ölsem Ölmem Ülkemin dağlarına cemre düşerken Erirken karlar ölsem Dağ bilinse mezarım Ölsem Dedemin seccadesi Bedenimin hamuru O toprakta ölsem İster kar yağsın ister sevgi kefenime |
Güller Gülü Yunus
Yunusun sofrasında Ballar balı gönlüm Gir Yunusun yoluna gönlüm Işık dolu Yunusun yolu İlahileri Yunusun Susuz gönüllere Şerbet çeşmesidir Yunusun bülbül dili Girmiş bir dergaha Yunus Taptuğun derğahı bu Eğriler doğrulur Bir bahçedir bu Yunus bu bahçede Güller gülü… |
Gülücükleri Güneş
Bir bebek güldü yüzüme Uykusuz kalsın şu çiçek için annesi En güzel ninniler ona söylensin Gülücükleri güneş Hangi bebekte var Onun güneş gülücükleri … |
Güneş batınca
Galip dede caddesinden geçtim bu gün Hala onun ışıkları vardı Onun ruhu vardı caddede Güneş batınca yıldızlarda görülür ya ışıkları güneşin... İyi ki yolum düştü bu caddeye Çiçek gibi bir gün oldu günüm Hatırlanacak ömrümce |
Güneş Gülücükler
Bir bebek güldü yüzüme Uykusuz kalsın şu çiçek için annesi En güzel ninniler ona söylensin Gülücükleri güneş Hangi bebekte var Onun güneş gülücükleri … |
Güneşimsin İstanbul
İstanbul’um Her saatim sularında Minareler elif sende Rüzğar elif diye ağlıyor sende Penceresin kıbleme İğnedir zaman Yataklarıma yasak uykular İbreler seni gösterdi İstanbul Seni ve elifi bende Bulutlar siyah saçlar olmuş sana Kaç şehidin avucunda yıldızların Sevmezsem seni cennet küser Kaç kapının anahtarısın bende Dilimde türküsün Aşığın oldum İstanbul Anahtar sesinde kulaklarım Leyla kokulum Yedi tepe kaç renksin İstanbul Sislere bürünme yüzünü göster Boğazına tıkandı mı hıçkırık Son bir gül mü? Toprağında açan Dün yüzüme gülüşün… Ağlama İstanbul aman Gökler mest olsun her sabah seni görüp Konuş güneş güneş Suçlusu ben miyim bu aşkın Aklımdan çıkmıyor bulutların Mavi göz gibi denizlerin Ne o martılar gelinlik tellerin mi? Topkapı elmas gibi parlar Yıldızlar gibi camilerin Sislere bürünme İstanbul aman Kuyulardan derin kollarda Zeliha mısın? Anla hangi kitabı açsam seni işaret ediyor İstanbul Okunla vurgun olduğum için Ölümden öte sevdanın oku Bir yangındır sensiz saatler bende Türküm kalacak semalarında Cennet kapılarını açtı tutkuma Gül kadar ömür biçilmiş mutluluğuma Denizini alsam sırtıma Dağları koltuklarıma Yedi tepen yedi çiçek İstanbul’um Bütün çiçekleri yüzünde toplayan Leylam İsminin yağmurlarında yıkanışım Osmanlı kokulusun İstanbul’um Fatihin atının yelesi denizinde Taşında –toprağında okunur o devin tarihi Yiğitliği izzeti Koca çınarsın kuytunda kardeş ağaçlar Öyle bir yarsın ki İstanbul Yedi düvel gelse verilmezsin ellere Güneşimsin dönüyorum etrafında Bir yanağım gündüz Bir yanağım gece Denizlerin anne kokulu Boşalt içime öyle susuzum İstanbul Canımsın Annemsin |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:09 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.