İstanbul'da

Labirentlerde,girdaplardasın
Seni aradım nerelerdesin?
Seni bulmak
İstanbul’da zor güzelim.

Dikenli bir kaktüs çiçeğisin
Her sözün zehirli bir diken
Seni sevmek
İstanbul’da zor güzelim.

Zindanlarda,mahpuslardasın
Gün ışığına çık seni görsün gözlerim
Seni görmek
İstanbul’da zor güzelim.

Bir karınca yuvası gibi, İstanbul
Kimse,kimseyi tanımıyor
Seni sormak
İstanbul’da zor güzelim.

26.05.2005

Mazlum Zengin

İstanbul'um

İstanbul'um, sen dünya kentisin.
Seni çok ama çok seviyorum.
Asya ile Avrupa'yı birleştiren,
Yedi tepe, dört iklimde yeşerensin.

El birliğiyle seni mezara koysakta,
Sana karşı her zaman mahcubuz.
Vatandaşlığımızı yapamasakta,
Affet bizi seni çok seviyoruz.

Her pazar mezarına gelemesemde,
Hep seni özlüyorum, kalbimizdesin.
Bugün bir çiçekle geldim kabrine,
Ve sıcak, sıcacık yeni haberlerle.

İnanma, söylediğine herkesin,
Sen bizim kalbimizdesin.
Beni dinle, kulağın bende olsun,
Hiçbir yerin işgal, talan değil.

Musluklarındaki tertemiz suyun,
Bilmem hangi fabrikaların,
Hangi çifliklerin, mandıraların,
Atıkları karışmıyor sularına.

Göllerinde, su havzalarında,
Mandalar, malaklar girmiyor sularına.
Gezip, dalaşmıyorlar kıyasıya.
Bardak bardak içiyoruz doyasıya.

Güzelliğini, görmeye gelen çok,
Turistler, korkusuz geziyorlar,
Beyoğlu'nda, Galata'da, Taksim'de.
Kapkaç, taciz, kandırma, yok.

Kim demiş ki mafya var diye?
Otopark, pazar mafyası yok.
İnanma herkesin her dediğine,
Emlak, ihale mafyası hiç yok.

Beton denizi olmadı, olmayacak.
Sana, yanlış bilgi vermişler.
Havan oksijen, en üst seviyede.
Ciğerlerimiz, patladı patlayacak.

Denizlerinde ki balıklar horonda.
Bacalar, egzozlar, sigaralar filtreli.
Sevgililer birbirlerinin kolunda.
Kokun, lavanta, iğde çiçeği gibi.

Köylerin hâlâ köy, ıssız, dolmuyor.
Bakırköy ve Ortaköy'de in cin top oynuyor.
Duymuşsundur, paradan sıfır attılar da,
Nüfusdan da atacaklar, atılmıyor.

Canım, güzelim, sevgili İstanbul'um
Bizde, yürekten bağımlılık yaptın.
Köyümüze dönmek, sırattan geçmek gibi.
Evet, yaşıyoruz topraklarında da
İsteyerek değil, MECBURİYETTEN.

18.05.2005

Mazlum Zengin

İstanbul

İstanbul’u gez,boş bir gününde,
Eminönü’nden başla, iskeleden.
Kimse olmasın,fark etmez yanında,
Yalnız konuşmadan gez,sindire-sindire.

Hep iyilikleri gör, güzellikleri,
Tarihi yut,gözlerinde inceden,
Sarayburnu’nda otur, tam bük te
Hava, manzara bedava, bak döndüre döndüre.

Saray burnu, padişahlar semti dikkat et!
Vukuat işleme, ayaklarını suya sokma sakın,
Asılırsın Sultan Ahmet meydanında,
Ferman padişahındır, yüreğini yandıra-yandıra.

Padişahlıkta değil cumhuriyettesin,
Özgürsün, gez dolaş emniyettesin,
Vermezsin kelleyi,sen kıymettesin.
Atatürk’ten mirastır yaşa sindire sindire.

07.06.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

İstilacılar

Dökülür,
Ak kanları körpelere.
Dökülür,gözyaşları anaların,
Yırtınır,dövünürler.
Sabredersin, susarsın,
Görmezlikten gelirsin,
Paletler,üzerinden geçer,
Göz yaşlarımızın,
Postallar,
Kundaktaki bebekle temasta,
Kapılarımız ardına kadar açık,
En mahrem yerlerimize kilit yok,
Üryan,yalın,gizsiz.
Saçlarına,
Dokunmaya bile kıyamadığın
Sevgilin,e tarak olur elleri.
Sofrandaki ekmeğe ortaktırlar.
Ve dökülür,
Ak kanları körpelere.
Dökülür,anaların gözyaşları.
Ama bıçak,
Kemiğe dayanmaya görsün,
Bu halkın,
neler yapabileceğini bilmiyorlar.
Tazı,tavşan misali,
Ege’nin,Akdeniz’in
Ve Karadeniz’in mavi sularında.
Bulurlar kendilerini.

29.07.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

İşgalciler (Irak’a)

İşgalciler-işgalciler
Ne kadar kalacaksınız ülkemde?
Daha ne kadar ezeceksiniz halkımı?
Barış dediniz
Savaş getirdiniz
Sömürü getirdiniz
Bütün zenginliklerimizi
Yaladınız yuttunuz
Daha doymadınız mı kanlarımıza?
Çekilin ülkemden çekilin.

İşgalciler. işgalciler
Sofradaki ekmeğimize
Koynumuzdaki helalimize
Ve emeğimize göz diktiniz
Ülkemin kanayan yarasına
Postallarınızla bastınız örseleyerek
Fütursuz ve ahlaksızca
Yılansınız,çıyansınız ve engerek.
Talan ettiniz ülkemi
Defolun artık defolun
Çekin kanlı ellerinizi üzerlerimizden.

09.09.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

İşte ben öyleyim

Tayfundaki sandal var ya
Bir o yana bir bu yana savrulan,
Dalgaların kayalıklara vurduğu sandal
İşte ben öyleyim

Milyonlarca insan içinde yaşayan
Ama ıssız bir adadaki gibi yalnız
Tek başına, sevdiği, dostu olmayan var ya
İşte ben öyleyim

Parmaklıklar arkasındaki mahkum var ya
Özgürlüğü kısıtlanmış,zindanda
Bir zalimin yüreğine hapis olmuş
İşte ben öyleyim

Bir Atmacanın süzülüşü var ya
Jet gibi gelen düşmandan gizlenen
Bir serçe,bir güvercin yüreği var ya
İşte ben öyleyim.

01.05.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)

Mazlum Zengin

İyi bayramlar

İyi bayramlar
Güzel ülkemin güzel insanları
Yırtık ayakkabı ile okula giden
Pantolonu eskimiş ve kısalmış öğrenci kardeşime
Ve bir yerlerde bir başka öğrenci kardeşim
Bayram hediyesi sıfır bir araba
Marka giysilerle hava atanlara da
İyi bayramlar olsun

İyi bayramlar
Bir ay boyunca çadırlarda bayram eden
Evinin tüm yiyeceklerini yardımlarla alan
Halk ekmekte uzun kuyruklar oluşturan
Ve İftarlarda lüx restoranları dolduran
Ekmeğimizi beğenmeyip ithalini yiyen
Tatillerde yurtdışına akan
Size de iyi bayramlar olsun

İyi bayramlar
Güzel yürekli lan köylüm
Mâhsülünü bu senede kaldıramayan
Kışlık yiyeceğini çıkaramayan
Ve pahalı restoranlarda kuyruktakiler
İsimlerini bile bilmediğimiz ithal yiyecekleri
Yabancı sebze, meyveyle beslenenler
Size de iyi bayramlar olsun

İyi bayramlar
Fabrikadaki işçi, galerideki kömürcü
Grev çadırındaki gözleri yorgun işçi
Ellerine bayram paketi tutuşturulanlar
Ve öğle yemeği İngiltere, akşamı ispanyada yiyen
Almanya’dan musluk getiren
Malta’da, Alp’lerde tatildekiler
Size de iyi bayramlar olsun

İyi bayramlar
Gözleri ağlamaktan şişmiş
Yürekleri yangınlardaki şehit anaları
Mezarlıklara akın var yine bu bayram
Evlatlarını toprakta kucaklayan analar bacılar
Ve taş yürekliler, gözyaşını bilmeyen zalimler
Keyiflerine keyif katanlar
Size de iyi bayramlar olsun

İyi bayramlar
O mübarek elbise içindeki canlar
Evlatlarımız, zıpkın gibi delikanlılar
Lübnan’da taşı yastık, toprağı yatak yapıp
‘Yan gelip yatma yeri’ne uzanırsın boylu boyunca
Ceylan derisi koltuklarına gömülenler
Ve Atatürk cumhuriyetini tırtıklayanlar
Size de iyi bayramlar olsun

İyi bayramlar
Güzel ülkemin yürekli şairleri
Ellerinde kalemleri ve ak kağıtlara akan
Şiirleriyle barışı ve kardeşliği savunan
Dünya ve ülke sorunlarını önde gören
Göğüs geren zalime, zulüme, işkenceye
Ve gözlerinden sevgi akan, gül bahçelerine
Size de iyi bayramlar olsun

22.10.2006/saat 10,00

www.mazlumzengin.com

Mazlum Zengin

Kalbimin kepengi

Artık çektim
Kalbimin kepenklerini,
Bir daha içeri,
Bir başkası giremeyecek.

Yoruldum, yıprandım
Aşık olmaktan, sevmekten,
Bittim ben, tükendim
Ağlamaktan, gülmekten.

Gelen vurdu, giden vurdu,
Hasarlıyım, üçüncü dereceden,
Zarar gören hep ben oldum,
Cümlelerden,
Kelimelerden, heceden.

Çektim artık,
Kalbimin panjurlarını,
İçeri asla
Bir başkası giremeyecek.


www.mazlumzengin.com

Mazlum Zengin

Kan davası

Şahdamarına
soktu bıçağı,soğukkanlı.
Ve sildi bıçağının kanını,
yerde cebelleşen adamın gömleğine.
Yalvaran gözlerle baktı,
celladına.
Aldırış etmedi cellat,
Bıraktı kendi haline,
Kan,oluk gibi akıyor,
Her nefes alışında,
Bir fıskiye gibi saçılıyor ortalığa.

Kan davası bu dostum.
Yerde yatanın babası da,
Geçen sene vurdu,hasmını
Sıradan gelir ölümler, belalar,
Sırası gelen gider.
Bu vahşet değil midir?
Kimse hatırlamaz,
Neden başladığını,
Kimse bilmez;
Neden birbirlerini öldürdüklerini.

Yöre kadını kocasız,direksiz,
Yöre çocukları yetim,babasız,
Bazısı karasaban arkasında
Kimi traktör üzerinde,
Sürü peşinde öldürüldüler.
Ve mezar taşsız yerlere gömüldüler.
Ne zaman uyanacaksınız?
Be hey budalalar!
Sizi birbirinize kırdırıyorlar,
Düşman ediyorlar sizi birbirinize.
Bir hiç yüzünden,
Neden olduğunu bile hatırlayamadığınız,
Bir hiç yüzünden.
Dökülen bunca kana yazık değil mi?

21.07.2005

(‘ŞİİR HARMANI’ından)

Mazlum Zengin

Kan içiciler

Bir sıçrayışta indiler
gri bir toz bulutu olmuş
ateş arabalarından.
Buyur ettiler,
diğer ağalar,kan sofrasına.

Altın maşrapada buğulanır,
taze kan
Sakallarından kan damlar
ağaların, beylerin.
Zoraki seyirdeki insanlar
Ve parçalanmış
İnsan cesetleri...

Ağaların kan sofrasında
içildi kanlar sıcak-sıcak
Getirildi çocuklar kadınlar
Tekrar doldu altın maşrapalar
Halkadaki ağaların beylerin
ellerinde dolaştı.

Ve dahi,sürdü gitti senelerce
Asırlardır
doymadılar kanlarımıza
Bir kimse dur demedi
Diyemedi
Ve dahi
Demeye cesaret edemedi.

Görünen o ki,
İnsanlık var oldukça
Hiç kimseden ses çıkmadıkça
Ve zalimlere karşı gelmedikçe
Nice asırlar daha
kan içiciler yürek yakacak
ve kanlarımız
boğazlarından akacak.

02.07.2000

(‘ŞİİR HARMANI’ ından)