Ceylan

İnsana benzetmem, seni,
Can özünden can gibisin.
Eli, ayağı kınalı,
Bir yavru ceylan gibisin.

Nesli tükenmiş, yok olmuş,
Cennetten kaçarak, gelmiş,
Kurtlar arasında kalmış,
Bir yavru ceylan gibisin.

Saçın sallanır, yellerde,
Kokun dolaşır, güllerde.
Efsane oldun dillerde,
Bir yavru ceylan gibisin.

Karlı dağlarda dolaşan,
Yeşil yaylalarda koşan,
Avcılar eline düşen,
Bir yavru ceylan gibisin.

Mehmet Nacar

Ceylan Bakışlı

Beklerim, hergün yollarını,
Gönlüm suskun,
Gözlerim yaşlı,
Gelmez, o ceylan bakışlı.

Resmini karşıma koymuşum,
Gözlerim nişan almış, gözlerine,
Geçen tatlı anıları,
El ele verdiğimiz zamanları,
Düşünüyorum...

Gönlümde onun sevgisi,
Derin yaralar almış bir dev.
İçimde özlem ateşi yanıyor,
Alev, Alev...

Yürekten sevmek ne güzel şey..?
Ayrılık ne kadar acı?
Beklerim, hergün yollarını,
Umutsuzluk peş peşe gelir,
Gelmez o sevgili,
Hasta gönlümün ilacı...

Beklerim hergün yollarını,
Gönlüm suskun, kalbim kırık,
Boğazımda hıçkırık,
Gözlerim yaşlı.
Demek ki, unutmuş beni,
Gelmez, o ceylan bakışlı...

Mehmet Nacar

Cimri Gönül

Gözlerin bir kılıç, durmaz kınında,
Uzakta ararken, pek yakınında,
Elini uzatsan, hemen anında,
Tutmak için bir el, bekleyecektir.

Bayıltan kokular, çiçek teninde,
Yüzünde güzellik kalmaz senin de.
Acımasız yaşam, güz mevsiminde,
Hepsini albüme ekleyecektir.

Bütün güzelliğin silinse bile,
Zamana sığmayan bir sevgi ile,
Gözlerin her zaman gelecek dile,
Yüreğim rengini saklayacaktır.

Cimri gönlündeki gül bahçesinden,
Sevda çiçekleri beklerim senden.
İstersen ömrünce esirge benden,
Gönül hayalini koklayacaktır.

Mehmet Nacar

Çaba

Bir tek sen değilsin, sevmeyi bilen,
Yıllarca severek, sevgisiz kalan.
Sevda sana göre, en büyük yalan,
Bendeki sevgiyi anlayamazsın

Yüreğim ne kadar, vurgunum dese,
Gönlün gömülmüştür, kuşkudan sise.
Sana her yaklaşan, sahtekâr ise,
Bendeki sevgiyi anlayamazsın.

Yapyalnız gidersin, kendi yolunda.
Aç kurt gözleri var, sağ ve solunda.
Kâbuslar gördüğün, aşk masalında,
Bendeki sevgiyi anlayamazsın.

Sevda yarasıyla, kaldıktan sonra,
Suçlayacak seven, bulduktan sonra,
Sen hakim, ben suçlu, olduktan sonra,
Bendeki sevgiyi anlayamazsın.

Gönül denizinden, bu kadar çaba,
Zemzem doldurmakmış, bir dipsiz kaba.
Aşkım bende kalsın, katma hesaba,
Bendeki sevgiyi anlayamazsın.

Mehmet Nacar

Çabuk Gel

Bak, yine coşturdun, sevgi selini,
Bulutlarda gördüm, dev hayalini,
Bana uzatarak iki elini,
Yine sensiz kaldım, çabuk gel, dedin.

Sahilden bakarım, Allah'ın günü,
Hayalin örtmekte deniz yüzünü,
Ufuktan getirdi, rüzgâr sözünü,
Yine sensiz kaldım, çabuk gel, dedin.

Akşam olduğunda, karanlıklarda,
Gönlüm mahzun kalır, yüreğim darda,
Fısıltı halinde, uzak bir yerde,
Yine sensiz kaldım, çabuk gel, dedin.

Gönülden gönüle uzanır yollar,
Bir küçük resmini tutarken eller,
Gönüller konuşur, susarken diller,
Yine sensiz kaldım, çabuk gel, dedin.

Mehmet Nacar

Çağ

Sevda elbisemi bürüneceksen,
Neşeli, mutlu, şen görüneceksen,
Kanadım altında barınacaksan,
Sana dokunacak dağı yıkarım.

Birisi canını sıkarsa eğer,
Önümden kaçsa da, yıllarca yer yer,
Ararım, bulurum, perişan eder...
Gezdiği bahçeyi, bağı yıkarım.

Derdin nedir, diye sormamak için,
Gözünü hüzünle yormamak için,
Bir tek damla yaşı görmemek için,
Fatih Sultan olur, çağı yıkarım.

Mehmet Nacar

Çağlayan Hasret

Nuh demeyi bilir, peygamber demez,
Aşılmaz inadı, baht olmuş onda.
Sevdamız bal olsa, bir parmak yemez,
Eyvallah etmeden, yaşarım ben de.

Binbir bahaneyle, kendini aklar,
Sevdayı söylemez, pembe dudaklar.
Gönül nikahımı kendime saklar,
Eyvallah etmeden boşarım ben de.

Günler nazla geçer, boşu boşuna,
Umut yemi vermez, gönül kuşuna.
Çoktan yitirdiğim, sabır taşına,
Eyvallah etmeden koşarım ben de.

Varsa bu alemde, herkesin gülü,
Benimkini saklar, inadın tülü.
Ömür ovasında, çileli yolu,
Eyvallah etmeden aşarım ben de.

Ağıt bende dursun, kendisi gülsün,
Yitirdiğim aşkı, özünde bulsun,
Hasreti içimde, çağlayan olsun,
Eyvallah etmeden coşarım ben de.

Gözler ayrı söyler, sözleri ayrı,
Ona da dokunmaz, sevdamın hayrı.
Göğsümde parlayan, ateşle gayrı,
Eyvallah etmeden pişerim ben de.

Küsmüşüm çiçeğe, küsmüşüm dağa,
Çöllerde yanarım, giremem bağa.
Yıllar çabuk geçer, taze toprağa,
Eyvallah etmeden düşerim ben de.

Mehmet Nacar

Çaresiz Köle

Sevda semasında şimşektir adın,
Akan gözyaşını kardan bilirim.
Et ile kemikten yaratılmadın,
Narin bedenini nurdan bilirim.

Akıl firar etti, umut sırada,
Bilsen ne gemiler yüzer karada,
Gezmeye çıkarsan, uzak yörede,
Her nereye gitsen, burdan bilirim.

Gözlerin gökyüzü, yüreğim uçak,
Gül yüzün güneşim, bakışın sıcak.
Ne zaman sarmaya açılsa kucak,
Dokunduğum yeri kordan bilirim.

Sararıp solarak, süzüldüğünde,
Hüzüne dalarak, üzüldüğünde,
Ayrılık yüküyle ezildiğinde,
Ruhumu kavrayan dardan bilirim.

Hasret bulutundan sarılmış tüle,
Sen çile dağında erilmez kale.
Ben fethine çıkmış, çaresiz köle,
Aramıza giren surdan bilirim.

İçimde hüzünler, başımda duman,
Senden başkasından dilemem aman,
Hasrete hazırlık yaptığın zaman,
İçimde büyüyen urdan bilirim.

Hayalin yanımda, başlarım güne,
Sevda uykusunda düşlerim yine,
Uzak bir vuslatı bekler de sine,
Hasret cezasını serden bilirim.

Mehmet Nacar

Çığlık

O çığlık yıllardır çınlar semada,
İsterim gönlümün sızısı dinsin.
Kimseler duymadı, senden maada,
Yanık çığlığımı tek duyan sensin.

Aşındı gökkubbe gönül sesimden,
İstedim ki, gönlüm sevdaya kansın.
Bir çığlık yükselir, her nefesimden,
Yanık çığlığımı tek duyan sensin...

Mehmet Nacar

Çılgına Döndüm

Mahzunluk ilminde, buluşlar yapan,
Gönül âleminde, bilgine döndüm.
Geçtiğin yerlerin, taşını öpen,
Mecnunluk yolunda, ölgüne döndüm.

İmdat sezmedin mi, sessiz çağrımda?
Arttıran ilaçsın, bitmez ağrımda,
Ateşli hastalık, oldun bağrımda,
Sevdikçe yayılan, salgına döndüm.

Sevgi denizinin, dibine battım,
İnsafsız hayalin, koynunda yattım.
Hasret treninin, önüne attım,
Gönlüm heba oldu, yılgına döndüm.

Gezdiğim yolların, yokuşu sarptı,
Uçurum başında, yaptığım harptı,
Hüzün bulutundan, yıldırım çarptı,
Altında yürüdüm, dalgına döndüm.

Sevgisiz aklını, çelerken şeytan,
Bahtımla feleğe, okurum meydan,
Zavallı ömrüme, kıyarken sevdan,
İsyanla hıçkırdım, çılgına döndüm.

Farzet ki, yaşarım, binlerce sene,
Simanın mekânı, yüreğim yine.
Zulümler icadet, gönlümde dene,
Hepsine alıştım, algına döndüm.

Mehmet Nacar