|
YAKIN TARİHİM
Ne sırlar saklıyor yakın tarihim, İçini dökerdi dili olsaydı. Vatan haini kim, vatansever kim, İşaret ederdi eli olsaydı. Hangi odaklardan alıp dersini Ayasoyfam, kim susturdu sesini, Üstüne örtülen sis perdesini, Eser dağıtırdı yeli olsaydı. Hor görüldü 'milletin efendisi' Efendiliğinden çıkmadı sesi Açılırdı cumhuriyet gemisi, Yelkeni rüzgarla dolu olsaydı. |
İÇ İÇE
Âlemler hep iç içe yaratmış, Neleri halk etmiş neyin içinde. Her zerreyi bin hikmetle donatmış, Her şey çıkar tek bir şeyin içinde. İpek gibi kökler taşı deliyor, Kudret gizli âcizliğin içinde. Yerden yemi, gökten suyu geliyor, Hayat var bir damla suyun içinde. Ağaçlar dizilmiş yol kenarına, Kiminin dalları suyun içinde. Kimisi yaklaşmış göl kenarına, Yeşil etekleri suyun içinde. Yıldızlar ki, bir nur ordusu gibi, Kaç neferi vardır sayın içinde. Gökyüzü mülkünde bir tas su gibi, Arzımız yüzüyor göğün içinde. Düşündükçe düşüncemi aşıyor, Bir bahar var bir çiçeğin içinde. Dallar kucağında meyve taşıyor, Bir ağaç var çekirdeğin içinde. |
İÇKİNİN YÜZÜNDEN
Aklının sesine kulak vermedi, Daima nefsinin sözünden gitti. Mü'minlerin meclisine girmedi, Her zaman şeytanın izinden gitti. Her sabah el âlem giderken işe, Koyardı cebine beş altı şişe, Bulursa ne âlâ bir kuytu köşe, Midesi şarabın közünden gitti. Nihayet göç etti çok genç yaşında, Boş şişeler mâtem tuttu başında, Şunlar yazılıydı mezar taşında: 'Bu mevta içkinin yüzünden gitti' |
YIKILIR GİDER
Ömür caddesinde ilerledikçe, Yollar kıvrım kıvrım bükülür gider. Hayat çarkı ağır ağır döndükçe, Anılar maziye dökülür gider. Kervan yol alırken ıssız seherde, Yolculuk bitecek kim bilir nerde, Oyun sona erer, kapanır perde, Aktörler sahneden çekilir gider. Öyle bir nizam ki, inceden ince, Zerreler zikreder kendi dilince, Ruh sultanı kalp tahtından inince, İnsan denen saray yıkılır gider. Gölgeler kaybolur güneş batarken, Kor gibi bulutlar ufku tutarken, Karlı dağlar son ışığı tutarken, Takvimden bir yaprak sökülür gider. Ey insan âcizsin, dayan Allah'a, Bu fırsat eline geçmez bir daha, Bu dünyada yüz verirken günaha, Kabirde peşine takılır gider. |
YOLCU
Ruhlar âleminden gelir bir sultan, Tahta geçmek için sıraya girer, Saltanat sırası geldiği zaman, Etten ve kemikten saraya girer. Zaman akan sudur, yıllar bir oluk, Ömür çok kısadır, sanki bir soluk, Deli rüzgâr gibi geçer yolculuk, Ecel bir dağ gibi araya girer. Her an bir kaç yolcu eksilir safta, Her ruh veda eder saraya tahda, Bir menzil açılır kara toprakta, Her yolcu mutlaka oraya girer. |
YOLLAR
Yolcular muhtelif, yol çatal çatal, Gurbetin yolunu tutan yollar var. Orada güvercin, burda kartal, Yüreğime pençe atan yollar var. Yolcular geliyor kim bilir nerden, Kimi bir akşamdani, kimi seherden, Ufuklar doğru uzanıp giden, Güneşle birlikte batan yollar var. Bütün yollar bir mekanda bitiyor, Ya bir garda, ya limanda bitiyor, Beklenmedik bir zamanda bitiyor, Kabir kapısında bitenb yollar var. Yeşil ovalarda gezinir kimi, Kimine yataktır bir dağın dibi, Kimisi uyuşuk bir yılan gibi, Kıvrılıp bükülüp yatan yollar var. Geçitlere ölüm korkusu sinmiş, Yürüdükçe gördüm, yollar çetinmiş, Yamaçların eteğine tutunmuş, Zirvelere doğru çıkan yollar var. Yollar nehir gibi durmadan akar, Aktıkça gönlümün bendini yıkar, Kim demiş ki 'her yol Roma'ya çıkar' Kâbe'nin yolunu tutan yollar var. |
YOLLAR SANA AÇILIR
Yüzler soluk olsa da, Kollar sana açılır. Yolcusu olmasa da, Yollar sana açılır. Çiğdem, menekşe, zambak, Her türlü çiçek, yaprak, Kayaları yararak, Güller sana açılır. Önünde boyun eğen, Rahmetini dileyen, Seherde amin diyen Eller sana açılır. İnsan çekse de çile, Hak ismin gelir dile, Günahkâr olsa bile, Kullar sana açılır. |
İZ KALMAMIŞ
Gönül aynasından maziye baktım, Aynaların eski yüzü kalmamış. Bir demet hatıra toplayacaktım, Hafızamda dünün izi kalmamış. Bir göz attım arkamdaki yıllara, Düşe kalka yürüdüğüm yollara, Şiir yazıp kalp çizdiğim dallara, Şekiller kaybolmuş, yazı kalmamış. Çiçekler kurumuş sevgi bağında, Volkanlar durulmuş gönül dağında, Keremi kül eden aşk ocağında, Eski ateşlerin közü kalmamış. |
ÖĞRETMENİM
Yüreğime bir çekirdek bıraktın, Açıldı gönlümde gül öğretmenim. Karanlık dünyama bir ışık yaktın, Aydınlandı birden yol öğretmenim. Uygarlığın meşalesi elinde, Kelimeler çiçek açar dilinde, Sevgi diyarında, nur ikliminde, Gönlümü okşayan el öğretmenim. Sensin geleceği aydınlatan nur, Çok hakkın var helal eyle ne olur, Bir harf öğretene köle olunur, Sana olmak gerek kul öğretmenim Yirmidört Kasımlar bayramdır gerçek, Bu bayramı candan kutlamak gerek, Bulamadım sana layık bir çiçek, Gönlümü getirdim, al öğretmenim. Bayrağa sevdalı ezelden beri, Canından kutsaldır yurdun her yeri, İrfan ordusunun yiğit erleri, Kimi şehit, kimi dul öğretmenim. |
ŞAİRLİĞİMDEN UTANIRIM
Çözemedim zihnimdeki düğümü, Kısır düşüncemin acizliğinden, Hayatın sırrını bilmediğimi, Bildim de utandım cahilliğimden. Görünce baharın sekeratını, Farkettim ölümün nasihatını, Solgun yaprakların tesbihatını, Duydum da utandım gafilliğimden. Zamanı kuşatmış görünmez bir el, Avucunun içinde ebed ve ezel, Hayatın ahengi şiirden güzel, Gördüm de utandım şairliğimden. |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:37 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.