Geceye İnat

Karanlığın kucağında geceye inat,
Billur pınarlardan akan suyun ışığı,
Gönlümde raks ediyorken veriyor hayat,
Yakamozların masumca oynaşmaları.

Uzak limanların sessiz fısıltısıyla,
Etraftan serin denizin kokusu gelir,
Mutluluğun berrak duru ışıltısıyla,
Ruhlara rehavet veren huzur serilir.

Serin seher yeli vurur gururlanarak,
Yüreklerimiz dirilir gam keder biter.
Dostluklarda koşar o an hep çağlayarak,
Kaçar düşmanlıklar hemen olsun bin beter.,

Barış umut gözkırparak koşsun bizlere,
Güzelliğin ilkesini kabullendirsin,
Keder hüzün küsüp gitsin gülen gözlere,
Dünya pırıl pırıl olsun ruhu dirilsin.

Olmaz bir şey değil bilin bir gün olacak,
Gönlü güzel olan herkes coşup taşacak,
Hain haşin kederlerin yüzü solacak,
Güzellikler kucak açıp bize koşacak

Geç Olmadan

Hep yazıp çizip bekledim,
Mutluluğa gülecektim.
Hani nerde hiç gelmedi,
Beni neden güldürmedi.

Güldü içim kan ağlarken,
Kaderim keder yazarken.
Dünya nedendir bu zulmün,
Sonu yok mu bu hüznümün?

Ne şöhret ne de para pul,
Diyorum ruhum huzur bul.
Biraz bu yana bak dünya,
Oldu isteklerim rüya.

Bak ben çok şey istemedim,
Kaderime gülümsedim.
Gel anlaşma yap benimle,
Ses vereyim şen sesimle.

Bir gün elbet duyacaksın,
Beni de anlıyacaksın.
Dilerim ki geç olmasın,
Bu direncim kırılmasın.

Gittikten sonra ben benden,
Çekil git derim çevremden.
Duy şansım çok geç olmadan,
Umutlarım kırılmadan! .

Meziyet Ak

Geçer Ömrümüz

Derler dünya hancı bizde yolcuyuz,
Kader, keder derken geçer ömrümüz.
Halkın benzi solmuş, biz sorumluyuz,
Hayatı yitirir geçer ömrümüz.

Yaya yürür, bakar geçer görmeyiz,
Dünyamız diyoruz gelir göçeriz,
Mutluluk görmeden dertler biçeriz,
Izdırap içinde geçer ömrümüz.

Gülümser belkide yalandan biraz,
Olmuşuz derbeder bu kadar olmaz.
Doğada cevher var hakkını almaz,
Haksızlığa uğrar geçer ömrümüz.

Meziyet hakkın al asla bıkmadan,
Dostuna dost ol ki,gönül yıkmadan,
Dünya nimetleri bizim almadan,
Umutlu günlerle geçer ömrümüz! .

Meziyet Ak

Geçmişin İzleri

Geçmiş günlerimde en güzel anılarımı,
Şimdi güldüğüm o anın müthiş acılarını.
Dönebilsem geriye vererek yarınlarımı,
Bulabilsem hatalardan önceki zamanımı.

İlk önce o zamanlar kariyeri sağlardım,
Şimdi ise oturup geçmişime yanmazdım.
Daha ilersi vardı geriye hiç bakmazdım,
Hiç kimseye aldırmaz lâfa söze kanmazdım.

Kara kara düşünmezdim de yapmalıyım diye,
En sonunda mesleğimi alınca elime.
Diyemezlerdi ardımdan bir tek kelime bile,
Her bir kimse herkese sorarlar mesleğin ne.

Etikette mi acaba bize verilen sükse,
Gelecek verir yanıt anlayabilirmisiniz.
İsyanımı aktardım şimdi beklerim sessiz,
Benim için belki de ne de garip dersiniz.

İnsancıl duygularımızı kaybetmeyelim,
Kendimizi etikete esir etmeyelim.
Tahsil cehaleti yok etmez bunu bilelim,
Kendimizi bilgilerle gelin eğitelim.

Etiket merakını itelim bir kenara,
Bilgiyi tahsilimizle serpelim her bir yana.
Görgü ve bilgimizle çözüm bulalım soruna,
Yanlışlıkları çözümleyelim gelmeyelim oyuna.

Meziyet Ak

Geçmişteki Sevgim

Kalbimde sevgine bir yer,
Verirmisin bilemem.
Bir kere gönlüme ses ver,
İnan sensizken gülemem.

Gönlümün huzuru sevgin,
İçin için kanıyor.
Seneler geçtikçe ismin,
Alev alev yanıyor.

Unuttum desem de yalan,
Her an kalbim acıyor.
Anılar elimde kalan,
Aşka hesap soruyor.

Genç kızlık hatıram senden,
Geçmişimi istiyor.
Çalarak aşkımı benden,
Yıllarda kayboluyor.

Tatlı bir meltemdir sevgi,
Yüreğimin teli titrer.
Gönlümde olurken bir ezgi,
Sevdansa gönlümde gezer.

Değişim gösterdin her an,
Bilemedin kıymetini.
Her an kalbimde hatıran,
Mazime gömdüm ben seni.

Meziyet Ak

Geçmişten Geleceğe

Gelecekten köprü kurdum,
Geçmişin hüzünlerine.
Mutsuzluğa hesap sordum,
Girdim yaşam tüneline.

Pınar gibi coştu kalbim,
Ara sıra da duruldum.
Çağlıyorken sevgilerim,
Ne kadar da huzurluydum.

Geçmişin köprüsünde ben,
Gelecekte gezip durdum.
Hata etmişim bilmeden,
Bilsem zamanı korurdum.

Zaman geçip tükeniyor,
Oysa yaşadığımız an,
Duysak nasıl sesleniyor,
Dur boşa geçmesin zaman!

Bu sesi duyduğumuzda,
Sürüklenmiş geleceğe.
Pişmanlığın huzurunda,
Dönüveririz gerçeğe.

Nerden dönsek kâr diyelim,
Haysiyetli dolu dolu.
Ömrü değerlendirelim,
Olsun gönlümüz huzurlu.

Meziyet Ak

Geleceksin Sözüme

Yaşamın gözlerinden akarsa bir kaç damla,
Yine tutsak yaşatır sakın ola aldanma.
İradene hakim ol ona kapılma asla,
Güler yüzlere kanıp anlamadan inanma.

Güzelliklerle dünya nasıl anlatıyorsa,
Örnek alıp insanlar bakmaz gözünde yaşa.
Kişiliğine insan eğer sahip olursa,
Dirençle karşı durur yaşam denen savaşa.

Köpük köpük duygular kalemimden döküldü,
Zayıflık göstermezsek yaşamayız hüzünlü.
Kederlere bak böyle işte gör yol göründü,
Dikkat edip yaşarsak olur hayat büyülü.

Kadere kalem çekip yenilmezsen gönlüne,
Gelecek mutlak güler boşver sakın üzülme.
Kalbin bahtiyar olur aydınlık vurur yüzüne,
Hissedince huzuru geleceksin sözüme.

Meziyet Ak

Gerçek Sevgi

Hata sende yoktu belki,
Bense suçlu hiç değildim,
Bu bendeki gerçek sevgi,
Değerimi bilemedin.
Ne köşk istemiştim senden,
Ne görkemli bir gelecek,
Tek sevgin yeter gönülden,
Sen olsaydın dert bitecek.
Hayalimde yaşattığım,
Deniz gözlü prensimsin,
Düşlerimde yarattığım,
Ulaşılmaz sevdiğimsin.
Dünya bizi ayırsa da,
Ahrette buluşacağız,
Sevgin benle olmasa da,
Sevgimle var olacağız,
Buğday başağı saçların,
Espirili mizacınla,
Ruha akan bakışların,
Hep bendesin hatıranla.

Meziyet Ak

Gerçekle Hayal

Gerçek bizi saptıramaz,
Aksine güçle donatır,
Hayallerle yaşanamaz,
Onlar yalanı yaratır.

Gerçek derece derece,
Asla zarar vermeyendir,
O ruhlara gün ve gece,
Hiç mutsuzluk vermeyendir.

Gerçek olunca hayaller,
O zaman günle buluşur,
Kalbi huzurlu gönüller,
Hep güzellikler konuşur.

Hayallerin peşindeyken,
Düşünün bu gerçekleri,
Gerçeği saptıramayız,
Karartsa da yürekleri.

Gerçek özümüz hayali,
Özlemle arayıp hep özler,
Hayallerin en güzeli,
Zayıf anımızı gözler,

Gerçekteki hüzünleri,
Çevirebilsek umuda,
Gerçeğin yaşlı gözleri,
Gülümseyecek sonunda.

Gerçekle hayal birleşse,
Mutluluklarla raks eder,
Gerçek gururla yükselse,
Gerçekleşirdi hayaller.

Geri Dönüş Yok

Misafiriz bu evde bu mekanda bu yerde,
Bu dünyada misafir gidiciyiz dostlarım.
Giderken her şey kalır bir şey yoktur elinde,
Emanet her bir eşya hani geçen yıllarım.

Misafirken dünyada bilmezsek kıymetini,
Son nefeste faydasız versen elindekini.
Dünya ahret arası duymazlar sözlerini,
Götürdümü bir kimse hani dünya zevkini.

Yaşarken ne verirsen o gidecek seninle,
Sen ölünce yapılan ulaşmıyor nefsine.
Huzura ulaşırsın insanlığa sevginle,
Yaşarken verdiğini ölüm sunar tepsine.

Misafirliğin bitip elbet bir gün gidersin,
O an geri dönerek yaşamayı istersin.
O zaman çaresize belki yardım edersin,
Artık geri dönüş yok çaresizden betersin