![]() |
yalnizim Şu An
ÇÜnkÜ Sensİzİm SoĞuk Daha Bİr Fazla ÜŞÜtÜyor Bedenİmİ Gelmİyecekmİsİn Hala Tutup Ellerİmİ Sarilip Bana Isitmayacakmisin Benİ Hadİ Gel Artik Bİtsİn Bu Yalnizlik... |
aÇik Birak Pencerenİ Bu Gece YalnizliĞim Gelecek Hafİf Bİr Esİntİyle SoluĞum YÜzecek Gecenİn İÇİnde Kar Beyaz Özlemİn SessİzlİĞİyle Bİr YaĞmur Damlasi DeĞecek YanaĞina SafliĞi, TemİzlİĞİ, Masumİyetİ İle Sevmeyİ Anlatir Sana
AÇik Birak Kalbİnİn Kapilarini Bu Gece Çinlayacak KulaĞin RÜzgarin UĞultusuyla GÜn Batiminin IŞiĞi Sizacak RÜyalarina DokunacaĞim Tenİne YalnizliĞin Ucuyla DÖkÜlÜp GİdeceĞİm Hasretİ Birakarak Yanina YanaĞina DeĞen Her YaĞmur Damlasi Özlemİ Anlatir Sana... |
Kaldırımlar I
Sokaktayım kimsesiz bir sokak ortasında, Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık. Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn-cin uykuda bir tek iki yoldaş uyanık. Biri benim bir de serseri kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor, Sanıyorum her sokak başını kesmiş devler, Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor. Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler. Kaldırımlar, çilekeş insanların annesi, Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur ses kesilince sesi, Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir insandır. Bana düşmez can vermek yumuşak bir kucakta. Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum... Aman sabah olmasın bu karanlık sokakta, Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum. Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin, İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler... Tak tak ayaksesimi aç köpekler işitsin. Yolumun zafer takı gölgeden taş kemerler. Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim! Gündüzler size kalsın verin karanlıkları. Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim. Örtün üstüme örtün serin karanlıkları. Uzanıverse başım taşlara boydan boya, Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi. Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya. Ölse kaldırımların bu kara sevdalı eşi. |
Beni bir dağ başında böyle yapayalnız kodular,
rüzgarlara, kuşlara, bulutlara yakın, senin etinden, tırnağından ayrı, senin kokundan uzak. Şu anda hiç bir şey mümkün değil. Şu anda her şeyden ayrı, her şeyden uzak ve her şeyden mahrumum ben. Şu anda sadece yalnızlık ve kahır. Sen benim gökyüzümdün, denizim, toprağımdın, Şimdi bir hatıra olamazsın belirsiz, uzak Biliyorsun bazı şeyler vardır elimizde olmayan İşte öyle imkansız birşey seni unutmak. Zannetme ki herşey bitti sevdiğim; Birgün yeşerecek şu sararmış yapraklar. Ve bundan sonra kim severse dünyada; Seni ve beni hatırlayacaklar İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi Paramparça, kırık dökük aşkımız Çaresizliğin, ümitsizliğin türküsü Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü Büyük aşkımız Unut benden kalan ne varsa Unutmak tesellidir yalnızlığın Güneşi bir kadeh şarap gibi içip Delicesine sarhoş olmak En güzel tarafı imkansızlığın Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin? Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar? Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var; Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin... Ne olurdu saadetlerin en büyüğü İşte ellerimde al, diyebilseydim Anlardın ve hiç gitmezdin, değil mi Bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim. Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri En karanlıklarda bile uzanır bir el Kendiliğinden açar sabaha perdeleri Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü Her zaman en güzel, her yerde eşsiz Sen yaprak, sen köpük, sen kuş tüyü Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz Kazımak ulu ağaç gövdelerine adımızı Yazmak her şeyi bir bir kumların üstüne O her işkenceye mahkum olmuşluğumuz O çok sevmek, daha çok sevmek günden güne. Şarkısız ve sensiz kaldığım nice akşamlar Gözlerin geçer aklımdan özlemler içinde Gözlerin bir çigan müziği güzelliğinde Kirpiklerinde keman, bebeklerinde gitar... Bir daha dünyaya gelsem Yine seni severdim Beni üzesin diye Beni deli divane edesin diye Seni görmediğim günler Karanlıktayım, katran *******deyim Cehennem misali bir yerdeyim Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse İşte öyleyim... Gözleri namuslu namuslu parlar insanların Gökyüzü inadına mavi Yaşamak inadına güzel Bu şehirde sen varsan... Bütün kadehlerimi hep sana adıyorum Hep senin için bu bir bir boşalan şişeler Umutsuzluğum, sarhoşluğum senin eserin Senin yüzünden bu delicesine içmeler |
BANA GEL DEME
Ayağım ayağıma dolaşır sonra Gözlerim büyür büyür, kocaman olur Bakarsın dilim tutulur, hiç konuşamam Bana gel deme! Bırak umutsuzluğum bende kalsın Yokluğunda eriyeyim bırak Gözyaşlarım yağmurlaşır diyorum Bana gel deme! İşte resimlerine bakıp avunuyorum Hayallerim yetiyor bana ne güzel İnan dudaklarını ısırabilirim Bana gel deme! Zaten ölesiye hasretim aydınlıklara Ve bitimsiz bir özleyiş bendeki Kanatlanabilirim, uçabilirim belki Bana gel deme! |
bu Gece Dokunsalar AĞlayacaĞim
Bu Gece BaĞrima TaŞ BasacaĞim Bu Gece Sen KonuŞ Ben SusacaĞim Bu Gece Gİdİyorsun ÇildiracaĞim.... |
Çok özledim gözlerini,
Sen dönmesen de olur, gözlerini getir bana.. bakışlarını.. Her bakışın büyülü, her dalışın sonsuz Sanki sana değil gözlerine aşığım ben.. Bazen gözlerini gördüğümde Hatalarına inanmak istemiyorum Seni masum yapan işte o iki parlak yıldız.. Benim pusulamsın Sana bakıyorsam eğer, Kaybolmam imkansız.. |
Bu gün yoktun yanımda,
Söylemek istediklerim yine bende kaldı. Sevgim ve nefretim gibi... Hava soğuktu ve ben üşüyordum, Sana bakındım ama nafile... Bir kez daha gözlerinle buluşmak istedi, Son zamanlarda şiş olan gözlerim, Ellerim ellerinin içinde kaybolmak... Yüreğim avunmak istedi, Yalan düşlerden kalkmanın acısıyla, Ama sen yoktun... |
Sevgilim diyecegime inanır mısın İnanır mısın seni ölümüne sevdigimi Biliyorum seni inandıramadım yine görüyorum ki ne yapsam inanmıyosun İnanmıyosun sana olan sevgime çünkü sen seni sevdiğim kadar sevmedin sevemedin beni aşk dediğin şey karşılıksız sevmekmiş sana sana öğretemedim bunu anlıyorsun değil mi anlıyorsun artık söylediğimi artık sen sen çekiyorsun aşk acısını |
Kimi sevdiğin ve kimi incittiğindir.
Kendin için neler hissettiğindir. Güven, mutluluk, şefkattir. Arkadaşlarına destek olmak ve nefretin yerine sevgiyi koymaktır. Hayat; Kıskançlığı yenmek, önemsemeyi öğrenmek ve güven geliştirmektir. Ne dediğin ve ne demek istediğindir. İnsanların sahip olduklarını değil, kendilerini olduğu gibi görmektir. Her şeyden önemlisi hayatı, başkalarının hayatını olumlu yönde etkilemek için kullanmayı seçmektir. Ve Hayatta; İnsanların en acizi dost edinemeyen, ondan daha acizi ise dost kaybedendir. |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:41 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.