Sevilmeyince

Unutmak istedim
O gözlerini,
Yürek yakan sözlerini,
Pamuk ellerini…
Dokununca titrediğim,
Ürperdiğim o tenini,
Unutmak istedim…
Kahretsin!
Seviyorum seni…
Hem de
Deliler gibi! ..
Ayrılmak,
Unutmak ne mümkün
Böyle,
Delice sevince? ..

Unutmak istedim,
Seni,
Sevgini,
Ateşli dudaklarını,
Şap diye kondurduğun öpücüklerini…
Hem de
Sessizce…
Sevilmeyince! ..

5 Kasım 1995, Cevizlibağ

Mehmet Bicik

Sevmek Güzelmiş!

Sevdâlanmak, güzelmiş.
Güzelmiş, seni sevmek…
Sen,
Hayatı bana sevdiren kadınsın! ...
Üzme beni,
Yakma canımı…
İçime attığın kor,
Sonsuza dek yansın! ...

Sevmek güzelmiş,
Daha da güzelmiş sevilmek…
Sen,
Sevmeyi bana sevdiren kadınsın! ..
Bırak geçmişi,
Geleceğe bak! ...
Aşk ateşin yeniden yak,
Sönmesin hiç! ..
Coşsun gönüller,
Birleşsin dudaklar,
Ayrılmasın ilelebet…

Gülmek güzelmiş,
Güzelmiş senle olmak, senle ölmek…
Kayboldum gözlerinde,
Hayat buldum sözlerinle…
Senle anlam kazandı hayatım,
Kırma kâlbimi,
Uzun sürsün saltanatım…

Senle olmak, güzelmiş bir tanem...
Sensizlik, ölümmüş! …

13 Kasım, 2007 Burhaniye

Mehmet Bicik

Sırlı Şişe

Kadehimde içki aklımda yâr,
Geçmişi anıp yanıyorum için için…
Bakıyorum dünyada hepimize yer var,
Biz niye sığamadık dünyaya? Niçin? ..

Yüzümde tebessüm kâlbimde sızı,
Yaşıyorum hâlâ kahrolası dünyada…
Mutluluğu arıyorum *******i rüyâda,
Bulamıyorum gönlümü çalan hırsızı…

Kalacağım karanlık kuytu bir köşede,
Kimse duymayacak belki öldüğümü...
Görenler benim sürekli güldüğümü,
Sanacaklar işin sırrını şişede…

24 Ocak 2002, Burhaniye

Mehmet Bicik

Son Dem

Gönlüm,
Son demini yaşar şimdi…
Yapraklar değil,
Umutlarımdı sararan…
Gökyüzü değil,
Yarınlarımdı kararan…
Sen gittin ya,
Gönlüm hiç bahar görmeyecek…
Hazan mevsimim,
Hiç bitmeyecek artık…

2 Temmuz 2003, Burhaniye

Mehmet Bicik

Son Durak

Kadınım, kısrağımsın.
Evim, barkım, bağımsın.
Kapalı tüm yollarım,
Sen benim son durağımsın..

7 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

Sorma Anne

Neden mektup yollamıyorsun diye sorma,
Kuş uçmaz, kervan geçmez yerdeyim anne..
Niçin üzüntülüsün, kederlisin diye sorma,
Kesem yine boşaldı çok dardayım anne..

Annesiz, babasız biter mi bu gurbet?
Bir de yâr eklenince çekilmez olur elbet.
Ayrılığa katlanmak zorundayım ilelebet,
Diyerek kendimi teselli ediyorum anne..

Mehmet der ki, muhtâcım size her yaşımda,
Yatsam derin uykulara sen varsın aklımda.
Dün gece geçmişe şöyle bir göz attım da,
Pişmânım sizi üzdüğüme, ardayım anne..

Ekim 1993 Gaziantep

Mehmet Bicik

Söylenir

Besmele, hamdele, salvele,
Hep gönüllerde söylenir…
Büyük Türkiye sevdâsı,
Şimdi dillerde söylenir…

Kerem Aslı’yı arar,
Bu sevdâ bizi sarar,
Memlekette diyar diyar,
Aşkımız çöllerde söylenir…

Bahçelerin gülleri,
Soğuk eser yelleri,
Yârânımızın halleri,
Derelerde, sellerde söylenir…

Eli nasırlı anaların,
Şırıl şırıl akan kurnaların,
Acısı Kosova, Varna’ların,
Sazımdaki tellerde söylenir…

4 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

Söyleyemiyorum

Dilimin ucuna geliyor,
Sana diyemiyorum,
Söyleyemiyorum bir türlü…
Neyi mi?
Senden vazgeçtiğimi,
Seni unuttuğumu…

11 Kasım 1994, İstanbul

Mehmet Bicik

Sürmelimi Görmeyince

Ayrılalı yıllar oldu,
Verdiğin o güller soldu…
Gözlerim yaşla doldu,
Sürmelimi görmeyince…

Bende sabır, tâkat bitti,
Sen yanımda olmayınca…
Heveslerim bir bir gitti,
Murâdıma ermeyince…

Dağ dağa yaslanır mı,
Geçitler yol vermeyince? ...
Deli gönül uslanır mı,
İnce bele sarmayınca? ...

Eğil yazmalım eğil,
Sevemem eğilmeyince…
Mesûd olmak mümkün değil,
Yâr koynuna girmeyince…

19 Mart 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

Sürü

Gördüğün topluluklar, insan değil, sürü! ..
Onlara revâ görülür, işkencenin her türü! ..

17 Aralık 1997, Malatya

Mehmet Bicik