Kara Bulutlar

Göklerin cömertliğine perde çekip
Gönlüme karanlık verdi bulutlar
Karanlıkları emip yüreklerine
Damla ışığı dünyama çok gördü bulutlar

Halimden anlamadı bir an bile
Bin bahar görse de gönlüm
Şifa bulmaz bu yara
Kara bela kara bulutlar

O karanlık yalandı
Baharın keskin makası değince
Bez gibi parçalandı
Yıkanıp yağmurlarla ağardı bulutlar

Kış boyunlarını bükünce
Kararan bulutlar
Yaz günü
Ufuklara varan bulutlar
Ömrüm zayi oldu
Vefasız bulutlar

Mart ayında başlar göklerin duası
Nisan ayaında bulutların yası
Dizlerinizi dövün bulutlar.

Karabağ

Hazardan dalga dalga
Dağ acılar vurur hep benim göğsüme
Vursun dağ acılar göğsüme
Hazar benim yurdum...Hazar benim yarim

Hazardan yine dalga dalga
Dağ acılar vurdu göğsüme
Penceremde hala sabah yok
Camlarında yaşlı gözler
Ufkumda yetim bebeler

Kafkasın dağ yarası
Ağlıyor pınar pınar
Mavi göz gibi Hazar
Çevrilmiş göklere
Sıra sıra şehit mezarları
Rüzğar çekilen ah gibi
Karabağın bağrında yara

Taze karanfil gibi
Kanlı kundakta bin bebe
İşte:
Gül renginde kanları...

Karabağ ağlıyor
Gökte güneş ağlıyor
Ne amansız şu savaş

Karadeniz

Şu Karadeniz’in
Köpükleri beyaz gül
Karanlığa isyan var onda

Kıyılarla sınırlanmaz bir aşkı var
Gece-gündüz vurur başını kıyılara
Boğazdan akar gider okyanuslara
Yüklenmiş türkülerimizi …

Suyundaki tuz değil içini yakan
Asırlardır ne dertlerimizi açtık ona
Köpük köpük ne zaman baksam.

Kavak Ağacı

Uzar göklere
Eli yüzü nurlu
Kavak ağacı
Pırıl pırıl gönlü
Dikensiz elleri

Kavak ağacı mavi diz arıyor
Bir yeşil özlem yakmış içini
Uzadıkça uzuyor

Bulutlara değsin başın
Bulutlarda dertli başın dinlensin
Eli yüzü nurlu
Kavak ağacı.

Kıraç Topraklarda

Kirimvar ırmaklar bulanık
Yürekler bedende paslı demir
Uzansam dallara dallar kırık
Ayaklar altında yüce emir

Ben kıraç toprakların çiftçisi
Ben merkep yükü taşıyan deve
Bir güneş değse dağıtır sisi
Bir göz yaşı düşşe çatlar nüve

Kırık Karanfil

Güneş karanfil sunarak ölür ufukta
Karanfilden ala çiçek yok
'Şehitlerin kanından bir alev'
Bahçemde sönmesin o alev
Sulandıkça daha alev gibi yanar karanfil
Alev alev yansın yaksın bizi
Nice çiçekler boyun büktü karanfile
Bir kırık karanfil bin gece ağlatır beni
Ay karanfil bahçelerine ışık tutar
Yıldızlar karanfillere göz kırpar
Acısı içime sığmazbir kırık karanfilin
Karanfil yerde,kolu kanadı kırık...

Kırk odalı evdi gönlüm

Kırk odalı evdin gönlüm şu hayatta
Çok zaman
Bir tepe üstünde bir ev...
Rüzğarlar kırmış pencere camlarını
Kimi odası tozlu
Kimi odası karanlık...
Avlusundan güvercinler uçalı çok olmuş...

Kırk Yaşımda Çekilmişti

Kırk yaşımda çekilmişti
Bana şöyle der şu fotoğrafım:

Neden elinde bir çiçek bile yok.
Bahar gelir mi diline
Yeni elbiseler
Yeni dualar …

Yüzüme ayna tutuldu bu yaştan sonra
Gördüm çirkinliğimi
Kırk odalı bir ev
Bir tepe üstünde
Ve odalar tozlu …

Sana güneş hangi basamakta…
Ey dervişliğinin çarşıları kapalı şehir…
İki iri göz damlası yastığına düşecek
Başınla birlikte son nefesinde

Mezarıma sarı çiçek olsun bu nedamet

Kırkında Bir Yıldızdır

Kiminin otuzunda kiminin kırkında
Minarelerdedir gözleri bir ışık için
Tek yıldız içinin karanlığında bitirir
Yalnızlığı

Çocuktur top
Gençtir kız sevgisi
Uzaktasın sevgilerin paşası ey güneş
Otuzunda, kırkında yanar gönüller
Mumdur bir ateş bekleyen zamanı gelince
Ve zaman meyve zamanı ağaç gibidir insan

Şimdi eller üst üste bağlanmış
Baş bükülmüş huzurda
Taş olsa zamanıdır ufalanır
Nemrut günahlar uzaklaşır
Seccadeleri öper susuzdur alın...

Yontuyor içinin mermerine
Şekil vermek için şimdi
Akşamın anlamı belli oldu
Sabah zikir zamanı
Aşkın gölgeliğine varmıştır küheylan gözler.

Kitaplar

O günlerde meyveli ağaçlardı kitaplar
Uzattı meyve dolu dallarını
Çocuk avuçlarıma

Kuyularıma ellerini uzattı
Merdivenlerini uzattı
Annesizliğime koştu kitaplar

Elim yüzüm çilli
Yağmurlarla yıkadı kitaplar
Tabipti elleri
Lokmandı elleri

Kilit gönlümde
Şifreyi çözdü kitaplar
Gönlüme aşkı yazdı kitaplar

Sofralarında tattım balı
En beyaz süt sofralarında
Yüzüme güldü kitaplar
Çöllerime pınar pınar geldi kitaplar

Kitaplar gül bahçesi
Aşk çeşmesi

Kitaplarda ay,güneş..
Kitaplar geldi *******ime

Kitaplarda susuz dudaklarıma su
Gözlerime uyku
Yangın yıllardan geçtim
Kitaplar güldü
Kitaplar bülbüldü
Aşk bahçesinde

Kitaplarda özümüz
Kitaplar gözümüz
bu dalgalı denizde.