|
Mevsimden Öte
Her zaman ve bir zaman Hiç bir zaman bir değil Doğru dediğin doğru değil Yanlış dediğin yanlış değil Sevmek kahrolmak değil Sevilmekte varolmak Bahar dediğin bahar değil Kış dediğin kış değil Mevsim sevdadan ayrı Aşk mevsimden de öte Yaşamak var olmandır Fark etmen ve fark edilmendir Beni doğuracak ebe benim Ömür bitmez bir doğumun sancısı Ertuğrul Şakar |
Mutluluk Karanlıkları Geçmektir
Damlalar birikmiş uçsuz bucaksız Oyuklarında yerkürenin Üstü de sonsuz boşluk Üzerimde evrenin Gökyüzünün mavisine yelken açar kuş Yeryüzünün mavisinde küreklerin Mutluluk diyorsan Anahtarı gözlerin Sahili bulmak için Dön yeniden içine Mağaralarındaki bitmez gece Mutlu seviler sunabilir sadece Mutluluk karanlıkları geçmektir Ertuğrul Şakar |
Müptezel
Ey Güzelim Düşmüşüm avuçlarına Müptezelim Gökte şu parlak yıldız Kalbimin karanlıklarında Ağlıyor yalnız Ertuğrul Şakar |
Ne Demem Gerekiyor
Ne demem gerekiyor bir kandırmaya fırsat vermemek için Her çözümün yeni bir soru olmaması için Her sorunun mutluluk taşıyabilmesi için En iyisi susan bir okuyucu olayım Bir namluya bakar gibi Susarak beyniyle konuşan Nasıl yaşamam gerekiyor ben olabilmek için Her defasında kendim kalabilmek için Merakımı yenebilmek için Ben sen diye çizgiler çizmeyeyim Çemberlerde yasaklara bakar gibi Daireler içinde dolaşan Neler yapmam gerekiyor vedaların ardında Düğümler çözülür mü kılıç keskinliğinde Mutlu musun deme bir dal kırılınca Bir ekmeği tutar gibi öpeyim Bir makama çıkar gibi Diz çökmelere alışan Ne söylemem gerekiyor pişmanlık sarkacında Dünya bir çözüm yerimi,yoksa bir soru yerimi Sen bir anahtar mısın, bir mutluluk musun Biz olabilmeye heves niçin Terlemiş bir avucu sıkar gibi Yüreğimin sevda sorularında oluşan… Ertuğrul Şakar |
Ne Onsuzum Ne Onunlayım
Su kürenin karalarını çıkarırsan Dünya bir bardak su gibi denizle kalır Su sandığım bir derin bilmece İçinde varolmam mümkün değil Beni üstün körü dalgalıyor Küremin oy çokluğu elinde ortağım Ne onsuzum ne onunlayım Tarihi izah ederken karışıyor Savaşı ve barışı izah ederken Kim bilir beni nasıl algılıyor Denize düşüyorum düşüncelerde Sahili yalayan *******de Şamandıra değilim kendimi bulmak için Aklı başında hiç değilim Denizi duygular algılıyor Ertuğrul Şakar |
Ne Şiirler Yazmıştım Hayallere
Bütün kuytulara ışık vurdu Kaçıyorum yarasalar gibi Sırlarım kaçıyor senden öte Bir makaranın boşalıp ipi Ne şiirler yazmıştım hayallere Ne rüyalar süslemişti baharları Bir güzelliği potalayan kalıp Nasıl yeşillendirmişti diyarları Güneş ısıtınca eriyorum Hülyalar ısıtınca eriyorum Belki yok olmak erimektir Nasılsa bul bir yorum Dudaklarım cırcırlı Kalp bir gömü toprakta Işığa teslim olmaz Son kale karanlıkta Rüzgarlarla uçan yaprak Gelme pencereme düşüp Bulma bu yürekte sapak Ne beni ne kendini yak Ertuğrul Şakar |
Ne Zaman
Ne zaman kendimde bir eksiklik hissetsem Dönüp dönüp sana bakıyorum Denizi seyreder gibi dalgın Mavi bulutlarla dolu bir göze Ne zaman bir dalga yürüse içimde Karanlıkların çizgilerini çiziyor sahil Bir kurşun ağırlığında bir martı Rüzgarla mı dağıldı saçların sahi? Ne zaman karşında olmayı denesem Kaldırım taşları beni durduruyor Yaşamın derinliklerinde bir kan Gülen bir dudağın üzerinde duruyor Ne zaman çoşkuyu kullanacağım kağıtta Ne zaman özlem kayıkları suya inecek Deniz kıyısında yakılmış bir ağıtta Kucaklarıma bahar şarkıları binecek Ne zaman bulutların sen olduğunu Sessiz avuçlarımda anlatacak bir yaş Yüreğinin yakamozlardan aldığını Yiyip bitirmeden hasret denilen savaş. Ertuğrul Şakar |
Ne Zaman Doğacak İnsan Yüzümüz Varlığa
Hep yeni yıllara akıyoruz Mutluluklar arıyoruz mutluluklar Bir yandan da her şeyi yıkıyoruz Zafer çelenklerinde kutluluklar Niçin herkes birden sevinmez Birileri alta düşer niçin Bulutlar güneşlerle inmez Ya Afrika kan gölüdür, ya Afgan, ya Çin Çığlıklar insan olduğumuzu mu gösteriyor Kiminde acı acı, kiminde çoşku Tarih kan, bilgi kan, nefret gün günden kor İfrit gibi yerleşmiş her yürekte kuşku Giden yıla söveriz, gelen yıl bebektir Tiranlar ilk çağ taş tanrıları gibi kara Şu kısa ömür nadir bir kelebektir Niçin kurban edildi; kırk katırla kırk satıra Ne zaman doğacak insan yüzümüz varlığa Ne zaman eller ve yürekler barışta birleşecek Mumlar yetmiyor bu koyu karanlığa Dünyama ne zaman emek ve huzur yerleşecek Ertuğrul Şakar |
Nerede Bir Şiir Dinlesem
Nerede bir şiir dinlesem Sen aklıma gelirsin Bütün sözcüklerde seni hayal eder Sözcükleri tadınla yudumlarım Her hece yüreğime tıp tıp oturur Bir kiraz dalı gibi eğik Bir kiraz kadar mahcup Yutkundurur Neredesin şiir,neredesin yar Arzular barikatlar yıktırır Bir asker silah çatmıştır Bin asker siperlerde durur Ya ben teslim olayım Ya sen teslim al Yalnızlığın sehbasında Gölgem vurur Nerede yari arasam Defterime şiirler düşerim Ellerim benden çıkar Yüreğimde durur Ertuğrul Şakar |
Neyi Değiştirir Sanki Düşünmek
Kaderin kozasında bir yürek Bilmediği bir dünyayı örüyor Neyi değiştirir sanki düşünmek Bir meçhule adım adım yürüyor Hesap kitap tutmuyor ki bir türlü Kuma şekil çizmek gibi bu hayat Elimdeki bütün zarflar mühürlü Her heyecan beklerse olur bayat Çaresizim bilinmeyen sahilde Dalgaları çarpsın diye beklerim Hakimiyet kurduğum her dahilde Yenilgiyi ard ardına eklerim Kozamı delmeye imkanım yok ki Bir yürekten böcek kıvranır durur Yaşam çığlığıma o kadar tok ki Beklerken koskoca bir ömür kurur Ertuğrul Şakar |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 06:25 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.