Umudum Kırıldı

Hafta sonları yürüyüş yaptığın
Bel ki görürüm diye
O parkura geldim
Ama yoktun.
Birkaç kez ben yürüdüm boydan boya
Senin yerine
Gelmedin
Umudum kırıldı.
Belki duyarım sesini diye
Telefonla aradım seni
Kâh evini kâh işyerini
Cevap bile vermedin.
Umudum kırıldı.
Sabahın köründe
Evinin etrafında dolaşıp durdum
Sokak itleri gibi.
Yaşadığın o sokak
Gecenin yorgunluğunu
İçine sindiriyordu.
Sanırım sen uyuyordun
Pencerende yoktun.
Çıldıracak gibi oldum
Umudum kırıldı.
Bu yaşta bu karasevda
Öldürecek beni biliyorum
Dünyamı karartıp
Umutlarımı yıktın
Senin de umutlarını yıkmalarını diliyorum.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Unut

“Unut” demiştin bana, “düşünme beni”
Unutamam sanırdım seni güzelim.
Hayaline dalarken ıslak gözlerim,
Hiç tükenmez sanırdım sana özlemim.

Kahrolurdum andıkça hırçın gözleri
Tufanlar koparken yanardı içim,
Doyamazdım seyrine fidan boyunun
Anmaz oldum adını, bittikçe günlerim.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Unutabilirsem

UNUTABİLİRSEM

Her şey güzel olacak yeniden doğacağım,
Bir başka baharımın zevkine bakacağım,
Gülücükler yüzümde kahkaha atacağım,
Eğer seni aklımdan söküp atabilirsem.

Umutlar yeşerecek hayat filiz verecek,
Ömür renkli geçerken gözler neler görecek,
Yazılan bu romana daha kimler girecek,
Sevgin üstüne sevgi, aşkı katabilirsem.

Dolar boşalır gönlüm açarım her girene,
Zevkte sınır tanımam tatmasını bilene,
Daha neler sunarım koşup bana gelene,
Silip anılarını, ah unutabilirsem.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Unutamaz Sevenler

Ayrılıklar uzarken yanar durur yüreğim,
Hasret yakar içimi, ömür biter bu yolda,
Sana olan sevgimi gözyaşlarım ıslatır
Sulandıkça gürleşir büyür gider bu sevda.

Bir ayrılık sürerse bu kadar uzun yıllar,
Umutlar tükenirken sevgiler hüsran olur,
Hatıralar silinmez, unutur sevilenler,
Yaşanmış o günleri unutamaz sevenler.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Unutmayacağım

Açma kucağını boşuna, gelemem artık sana,
Aşk matemini bir kez daha tatmayacağım.
Tatlı sözlerle boş yere yalvarma bana,
Unuttum desem de seni, asla unutmayacağım.

Sevdiğini söylemesin ne olur, kapat da gözlerin,
Gerçek de olsa yalana benzesin sözlerin,
Yemin ettim artık aşkına inanmayacağım,
Unuttum desem de seni, asla unutmayacağım.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Unuturum Sanma

Unutmam güzelim seni, unuturum sanma
Ellerinin sıcaklığı unutulur mu hiç?
Vazoma koyduğun gülü kuruturum sanma,
Kokladığım çiçeklerin kurutulur mu hiç?

Ömrümü veririm sana, sen mutlu olasın
Hicran nedir tattın mı ki, sevmeyi bilesin
Güldürmedin ki hiç beni, sen de hep gülesin
Anladım ki sevmen zormuş, insaf yokmuş meğer.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Utanırım Söylemem

UTANIRIM SÖYLEMEM

Derinden bakma sakın ağlayan gözlerime,
Titremesin yüreğim dokunma ellerime,
Acını katmasan da yetiyorum kendime,
Utanırım söylemem sana olan aşkımı.

Hasretine katlanmak ölüm de gelse bana,
Gözlerine bakmamak zulüm de gelse bana,
Saçını okşamamak elem de gelse bana,
Utanırım söylemem sana olan aşkımı.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Uzak Kalmadın

UZAK KALMADIN

Sana şiirler yazmak erişilmez zevkimdi
Kırdın güzel şevkimi çekip aldın elimden
Hicran doldu yüreğim koyup gittin kalbimden
Oysa neler vermiştim şu çileli ömrümden.

Gözlerin anıların en nadide parçası
Dudakların sevgimin unutulmaz goncası
Hasretin yüreğimin dayanılmaz sancısı
Neler alıp götürdün bu yaralı gönlümden.

Anılar buram buram çağıl çağıl ses verir
Özlemin yangın gibi gözlerimden yaş gelir
Yüreğimde haykıran ne şarkılar dillenir
Bir gün uzak kalmadın bunca geçen günümden.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Ümitler Solmasın

Sürgün verir yeniden solarsa güller,
Bir daha geri gelmez solan ümitler,
Kaç yıl var ki açmadı suskun gönüller,
Loş karanlık misali, soldu hatıralar.

Üzgünüm, kederliyim, yoksun yanımda,
Çaresizim, halimden yok ki anlayan,
Ilgıt ılgıt akarken her an kanımda,
Silip attın kenara, soldu hatıralar.

İzzet Selçuk Cumaoğlu

Üşüyorum

Üşüyorum,
Damarlarım boşalmış
Kanım çekip gitmiş başına buyruk.
Üşüyorum.
Kalbim bomboş
Düşlerim öksüz
Güneşim boğuldu deniz ortasında
Kutup yıldızımı yuttu karanlıklar
Çaldılar mihenk taşımı
Kaybettim nirengi noktamı
Üşüyorum.
Bir yetim yosma
Aldattı sevdamı
Gözlerini çekip aldı düşlerimden
Soydular aşkımı
Çırılçıplak bıraktılar beni
Üşüyorum.
Ne kadar sevgi varsa
Örtün üstüme n’olur
Çok… çok üşüyorum.

İzzet Selçuk Cumaoğlu