İç Sesimden-1

Kolay mı sanırsın sönen umutlara bir meşale yakmak,
Kolay mı br ölüyü yeniden diriltip,
Kırılan bir şeyi yine eksiksiz olarak eski haline getirmek?
O korkak bir ruh hatırlasana...
Korkaklığı değil miydi aşkını bu hale getiren ve
Seni de onu da yerlerde sürükleyen?
Bırak böyle kalsın...
Kalsın ki özleyin birbirinizi ya da hayır hayır, özleyin aşkı! ! !
Biz bir şömineyi birlikte yakmak yerine,
Birbirimizden bekledik odun atmayı,
Yavaş yavaş söndürdük o ateşi,
Yükseltemedik alevleri gökyüzüne.
Aşka çetele tutulamayacağını öğrenemedik,
Aşka koşullar getirdikçe, yarı yolda kalacağını bilemedik,
Gittiğimiz yolun çıkmaz sokak olduğunu göremedik...
Biz beceremedik sevmeyi, beceremedik aşkı yüceltmeyi.
Kapattık aşka çıkan tüm kapıları,
Kilit vurduk, kilit üzerine.
Yarı yolda kaldı tüm umutlarımız ve aşk.
Kayıp Düşler sokağında kayıp gitti ellerimizden,

Eylül GÖKDEMİR...04.02.2007

Eylül Gökdemir

İç Sesimden

Şafağı görememek, ışığa dönememek...
Ya şafak nedir hiç bilmemek...
Bir ömrü feda etmek...
Sanır mısın ki düşünmeden geçen bir saniyem var...
Gördüğüm her çiçek,
Seslendiğim her insan o olmuyor?
Ey şafak al beni de yanına ve
Beni de saysınlar sen diye....

Eylül GÖKDEMİR...04.02.2007

Eylül Gökdemir

İçimde Bir Çocuk Hıçkırır

İçimde güller ağlar, ben ağlarım
İçimde bir küçük çocuk hıçkırır,
Hiç kimse duymaz çığlıklarını,
O mahzun, o içli ağlayışlarını,
O boynu bükük duruşunu.
Bilmez hiç kimse iç çekişlerini,
Annesinin elinden tutan bir çocuk,
Sevgilisinin kollarını sardığı bir omuz,
Elinde pamukşekeri tutan bir genç kız,
Gördüğündeki o meczup halini...
Bu bir masal mıdır, sonu kötü biten,
Yoksa bir yazgı mı? ? ?

Eylül Gökdemir

İçimdeki Bilmece

Karanlık çökmüş nazlı geceme,
Kim derman olur içimdeki bilmeceye,

Dağ başında kurulmuş, küçük bir çadır,
Gelen vurdu, giden vurdu, bari sen dur...

Gece sessiz, gece ıssız kalabalıklarda,
Tam yanıbaşımda bir çocuk ağlamakta...

Dere kenarında suya düşer bir kızın aksi,
Kalk Güntülü kalk zaman dolmakta...

Ufuktan yükselir kızıl bir ateş,
Şu gelen sen misin Kürşad'a eş...

Gök Girsin Kızıl Çıksın dönersem sözümden,
Asırlar geçse de bitmeyecek mi çilem?



Eylül GÖKDEMİR...19.02.2007

Eylül Gökdemir

İçimdeki Çocuk

İçimdeki çocuk ağlıyor, sırılsıklam,
Salya sümük, gözyaşlarıyla,
İçimde kırık cam parçaları,
Aynaya bakmaya korkuyorum,
Bir çocuk içimde, paramparça,
Yansımamı kaybettim bir kabusta,
Hey! buraya bak usta,
Sağlam bir ayna getir bana...
Hiç bir çocuk ağlamasın orada.
Hiç bir çocuğu parçalamasınlar,
Bir yumrukla...

Eylül GÖKDEMİR...03.02.2007

Eylül Gökdemir

İçimdeki Şeb-i Aruz Töreni

İçimde bir Şeb-i aruz töreni,
Sanırsın ki şems ve kamer
Yüreğimde birleşti...
Semazenler döner durur,
Gezegenler misali,
Kalbin kabem olmuştu,
Şimdi beni terkeyledi...
Vuslat yakın demiştin,
Ölümüne ayrıldık,
Döner durur bir pervane,
Işık yok, karanlık,
Vakit çok geç,
Dönsen de yok kavuşmak,
İçimde bir tören var,
Sonu Allah'a ulaşmak.

Eylül GÖKDEMİR...12.02.2007

Eylül Gökdemir

İçimdeki Tufan

İçimde bir fırtına bir yangın...
Duygularım kasırgaları yaşıyor...
Gözyaşlarım bu gece durgun,
İçten içe bir meydan savaşı veriyor...
Hüznün Hikayesi midir bu çırpınışlar?
Sadece bana mıdır bu dikenli yokuşlar...
Yokluklar yakar yüreğimi, acılar dağlar
Düşünceler beynimi çatlatırcasına zorlar...
Ay güneşten geceyi çalmış, intizarım var...
Yıldırımlar düşer hayatımın tam orta yerine...
Okyanus sanmıştım iki şehrin arasını...
Oysa ne çok sevmiştim, gözlerinin alasını...
Şimdi sana varlık, bana yokluk kaldı...
Koptu kasırgalar,
Fırtınalar, şimşekler yıldırımlar...
Ey Nuh! ...
Gel de bak, tufan nerede kopar...

Eylül Gökdemir

İçimizdeki Yalnızlık

Hepimizin içinde bir yalnızlık nehri vardır,
Suları yalnızlık okyanusuna dökülen...
Suyu ne tuzludur, ne tatlı,
İçinde balıklar türemeyen...
Bir yalnızlık ormanından geçer yolu,
Yalnızlık yaprakları dökülür içine...
Yalnızlığın gölgeleri düşer kıyılarına...
Yalnızlık yağmurları yağar tam ortasına...
Yalnızlığa serenat yapar kuşlar yol boyunca,
Yalnızlık çiçekleri açar, yalnızlığında
Yalnızlık korkusuyla yatar son uykuya.

Eylül Gökdemir

İhanet

Hala kanıyor yaralarım, hala acıyor canım,
Sırtımdan vurmak için mi bana yaklaşmıştın?
Gerek yoktu ki a benim canım,
Deseydin bana her aşkın katilinin sen olduğunu,
Yormazdım seni, dönerdim arkamı, saplardın hançeri,
Değer miydi para uğruna bu sevgi dolu canı incitmeye,
Değer miydi beni sırtımdan hançerlemeye?
Değmez be gülüm değmez, elini kirletme.
Sevdim ben seni hem de ölümüne...
Anlayacağın, ben zaten hazırdım senin zehrine.
Hangi canlı ihanet etmiş sahibine, hangi...
Hangi canlı sevgi için uzatılan eli ısırıp koparmış?
Hala inanamıyorum sana, aşk bu kadar mı ucuzmuş?

Eylül GÖKDEMİR...03.02.2007

Eylül Gökdemir

İhanet Sokağı

Şimdi ölen bir şeyler var içimde,
Herşey karıştı birbirine,
Kanlı bir ihtilalin yaşandığı
Bu sokak çatışmasında
İhanetler kol gezer, köşelerde
Arka sokaklardan çığlıklar yükselir
Fail-i meçhuller, kapı arkalarında
Benim de içimde ölen bir şeyler,
Kızıl kan, göğsüm yaralı,
Ilgıt ılgıt süzülür gömleğimden,
Saçım başım darmaduman,
Eşkiyalar bile mazlum vurmazdı.

...27.01.2007

Eylül Gökdemir