Bazen bir çocuktun sen,
Yaşlı biriydin bazen.
Törpülemeye şımarıklığı,
Gerekliydi biraz hayal kırıklığı

Tartıştığım komşunun sözündeydin
Kırgın bakan annemin gözündeydin

Düştüğüm, incindiğim, yandığım,
Her kazadaydın tesadüf sandığım.

Eskiden yükseklerden inmezdim
Azla yetinmezdim
Bana birazcık yokluğu gösterdin
Çünkü şükürde olmamı isterdin.

Acele ettiğimde beklettin uzun uzun
Ben bunu nelere, nelere yordum
Oysa bir parçasıydı yolculuğumuzun
Sabrı öğreniyordum.

En çok kızdığımı bana gönderdin
Çünkü beni adam etmekti derdin
Öfkemin sebebi bendim
Bunu nihayet öğrendim.

Eğitiyor beni çocuğum, kocam
Öğrencilik zormuş be Hocam!

Başaramadıkça tekrarlanır durur sınav
Bazen karışır kim avcı, kim av.

Canım öğretmenim, artık biliyorum
Saygıyla önünde eğiliyorum.

Birinin elinin tersiyle ittiği,
Öbürünün eriyip bittiğidir
Biri için tükenirken umutlar,
Öteki, başarısını kutlar
Birinin kaybettiğini başkası bulur;
Bulunan sıradanlaşır,
Erişilemeyen kıymetli olur.
Kaybeden feleğe saldırır;
Kefelerden birindeki ağırlık,
Diğerini yukarıya kaldırır.
İnsan hep ağlamamış,
Hep de gülmemiştir.
Terazinin tam dengede kaldığı
Pek görülmemiştir.

(13. Mayıs.2004)

Bak şu giden var ya,
Yeni terfi etmiş biri
Ondan kibiri.

Hazımsızlık çekiyor belli.
Dışı ciddi mi ciddi,
İçi oynuyor çiftetelli.

Zamanla belki sindirir,
Olağanüstü halden çıkar;
Ruhundaki fırtınayı dindirir,
Dostların yüzüne yine bakar.

O zaman gözlerde sitemi farkeder
İçini kaplar pişmanlıklarla acılar;
Çiftetelli susar, çalgıcılar gider
Bir yeni ünvanı kalır, bir de yağcılar.

(23.Şubat.2001)

Bir şeyi terkedince ellerin onsuz kalır,
Herşeyi terkedince elinde sonsuz kalır.

(Kapılar kitabından)

Bizim oralarda eskiden bir ev vardı,
Köşe başında.
O evin ikinci katında, kim bilir kaç yaşında,
Bir teyze yaşardı.

Pencerenin önünde, elinde tesbihi,
Sokağı seyrederdi.
Onun uğuruna inanırdım;
Her sabah bana hayır dua ettiğini sanırdım.
Onu sadece işe giderken görmek bana yetmezdi;
Dönüşte göremezsem içim rahat etmezdi.

Her bayram ona gitmeye niyet ederdim,
“Bu sefer mutlaka gidip elini öpeceğim “ derdim,
Sonra cesaretim kırılır, vazgeçerdim.
Utangaçlik başa bela;
Bir bahanem olmalıydı, kurbanda et götürseydim mesela,
Hoşuna gider miydi?
Pişirir, yer miydi?

İçimden hep alıp bir akşam udumu,
Kapısını çalmak,
Aşkımı, derdimi umudumu,
Ona şarkılarla anlatmak gelirdi.
Bir gün o pencerede başka bir yüz belirdi.

Adam mutlaka oğlu falandı
Şimdiye kadar nerelerdeydi? Bu ne işti?
Vefa denilen şey galiba yalandı.

Bir kaç gün ev dolup taştı, ışıklar yandı,
Anladım ki o çok uzağa gitmişti.
Evi başkaları tuttu,
Mahalle onu üç günde unuttu.
Bense
Oradan bir daha geçemedim nedense.

(Kapılar kitabından)

Sevgi bir ağaçtır
Büyür, meyva verirse,
Bu evlâttır.
Meselâ bir nardır.

Sonra bu nar,
Size içinden
Çok tatlı bir
Meyva sunar.

Aldığınız en güzel ödüldür o
Ömrünüzde gördüğünüz
En harika güldür o.

Boynunuza dolanan
İncecik, sıcacık kolları
Kanadınız olur, uçarsınız
Sayesinde,
Siz de bir çiçek olur,
Rengârenk açarsınız.

(3.4.2004)

Uyandı gül, yel uyandı
Hasret derdi, gel uyandı
Sevdiceğim nerde kaldın
Haset bakan el uyandı.

Bir serin esintisin avucumda,
Bir ışıksın başucumda;
Sana kavuşmak için yanmak gerek,
Yanmak için önce uyanmak gerek.

(Kapılar kitabından)

Hep çocuk kalmak istiyorum.
Rüzgarın elinden tutup dolaşmak
Bulutların arasında,
Seksek oynamak sokaklarda.
Benimle oynar mısın?

Yalınayak koşmak kumsalda,
El sallamak martılara;
Ölen bir serçe yavrusuna ağlamak,
Sonra yine gülmek göz yaşlarımı silip.
Benimle oynar mısın yanıma gelip?

Üzüntüleri öykülerde bırakmak,
Şelalelerle coşup akmak,
Taşmak istiyorum.
Böyle bir maceraya sevgilim
Var mısın?
Gelip benimle oynar mısın?

(7. Mart 2001)

Hayal meyal geliyorsun aklıma
Uzaklardaan, uzaklardan...
Unutmuşum
Yaz mıydın, bahar mıydın?

Bir haz kaplıyor içimi
Seni düşününce
Sadece arkadaşım mıydın,
Yoksa yar mıydın?

Hatırlayamıyorum...
Olmadık bir şey istesem
Olmadık bir zamanda
Yapar mıydın?

Kimdin sen?
Düş gücümle mi yarattım seni,
Gerçekten var mıydın?

(8. Mart 2004)