İhtimalleri Sevebilmek Seni Sever Gibi

İhtimallari sevmeyi öğrendim seninle birlikte,
Gelebilme ihtimalini, sevebilme ihtimalini
Sevdim be, sevdim diye haykırabilme ihtimalini,
Seviyorum, seveceğim diyebilme ihtimalini,
Siyahi bir gecede, köşeden çıkıp gelebilme ihtimalini,
Her kavgamızdan sonra, kapıyı çalıp,
Ben geldim diyebilme ihtimalini sevdim,
Takvim yapraklarını tek tek yakarken,
Bir sabah senin sesinle uyanabilme ihtimalini,
Rüzgara tutulmuş yaprak gibi, aşkla titremen ihtimalini,
Sonra güzlerini, sonra kışlarını sevdim,
Yüreğimin meydanlarında çıkardığın isyanların,
Kanlı ihtilale dönme ihtimalini sevdim,
Ve bir gün gidiyorum dediğinde,
Acı çektirmemek için, beni vurma ihtimalini bile sevdim.
Ama sen öyle zalimdin ki, hep elin tetikte bekledin...
Ben senin beni öldürme ihtimalini bile sevdim,
Toprak toprağa karışırken,
Arkamdan ağlaman ihtimalini de sevdim.
Yaşarken dökmediğin gözyaşlarını toprakta kucaklamak için.
Ben sensiz ölüme gitme ihtimalini de sevdim,
Bir tek sevmediğim dönekliğindi, bir onu sevemedim!

Eylül GÖKDEMİR...02.02.2007

Eylül Gökdemir

İki Yüzlü Riyakar Yalancı Birisi

Hadi gel! ! !
Unutalım artık hüzünleri...
Tut ellerimden yürüyelim,
Yeşil bir yoldan mutluluğa,
Çıkalım seherlerde,
O sonsuz huzura...
Hadi gel...
Ben melek olayım,
Sen ölüm...
İsteyip isteyip de,
Alamayasın canımı...
Alamadıkça çatlamalısın
Hırsından zehirinde,
Kendini boğmalısın...
Hadi git,
Tanıdım artık seni..
İki yüzlü, riyakar...
Yalancının birisi...

Eylül Gökdemir

İlk Kar

İstanbul'a yılın,
Kirpiklerime,
Ömrümün karı düştü...
Son sözde gizlendi,
İhanetler...
Uçurum, uçurum,
Gölgeler...
Bakışlarıma da,
Kış düştü...

Eylül Gökdemir

İlle de Sen İlle de Sen

Sabahımsın, güneşle gelenim
Kirpiklerimin arasından yüreğime süzülenim
Yüzüme dokunan güneş ışığım
Gölgeler arasından çekip çıkardığım
Hayalimsin hayale benzemeyen
Ruhumun gıdası, tenime hayat veren
Ne ummanlar isterim, ne de yelken
İlle de sen sevdiğim, ille de sen.

Eylül GÖKDEMİR...27/4/2006

Eylül Gökdemir

İnadına

inadına
sevgisizliklere hayır diyelim,
inadına...
ayrılıklara rest çekelim,
inadına,
inadına daha çok sevip sevilelim,
açalım kalp gözümüzü, bilelim,
dünya yalan, ölüm gerçek,
inadına sevmeliyiz, geriye ne kalacak
ihtilaller olsun yalan sevdaların ortasında,
ne ses kalsın, ne seda, aşıkların otağında

Eylül GÖKDEMİR

Eylül Gökdemir

İnci Tanem

Deniz dibinin kutsal incisi,
Gözlerinden dökülen yaşa eştir,
Kıyamam akmasına toplarım bir bir,
Yüreğim istiridyen, yaşlarını bana ver...

07.03.2007

Eylül Gökdemir

İntihar Havası

Sebebim olacaksın, ölümüm olacaksın bu intihar havasında,
Beynim karıncalanıyor, gözlerim yanıyor kadınım,
Ellerini tutamamak, yüzüne dokunamamak var ya,
Var mı seni başka kollarda hayal edip de çıldırmamak,
İşte orada kopuyor film, orada başlıyor intihar eğilimlerim,
Bıraksam diyorum, bıraksam kendimi uçurumlardan,
Boş bir çerçeve gibi sallansam hayatın duvarında,
Ne kaygı kalacak sanırım, ne de bu acımasız sevda,
Bir kurtulsam kendi karanlığımdan, tutsan yakamdan, bırakmasan,
Çekip çıkarsan, çıkarsan çaresizliğimin kenarından,
Dağlar yürürdü yerinden, dile gelirdi şu izbe mekân,
Yoksa sebebim olacaksın, intiharım olacaksın inan.

Eylül GÖKDEMİR...03.02.2007

Eylül Gökdemir

İrfani'ye...(Dostum, arkadaşım)

Öylesine bir geceden çıkıp,
Ellerime alıp yüreğimi,
Sana gelmek isterdim
Gözlerimi avize diye asmak tavanına,
Kalp ağrılarımı zil niyetine kapına,
Titreyen ellerim, rüzgar olsun camlarda
Sana gelmek isterdim bu Şubat akşamında...
Deli bir arzu sarmış gönül bahçemin çitlerini,
Okyanus gözlerimden gelir geçer bir hayalet gemi,
Özlemi sen, korkusu sen, yolcusu sen...
Limanım nerede gelsem, yamacına demirlesem...
Akşamdan sabaha, sabahtan akşama kaçıp sığınsa düşlerim,
Avaz avaz, çığlık çığlığa sussa seslenişlerim...
Can tene sığmaz oldu, hasretin derin,
Ya gel tut ellerimden, ya da hayattan kayıp giderim,

Eylül GÖKDEMİR...19.02.2007

Eylül Gökdemir

Zavallı Kader

Hani ölümsüzdü bizim aşkımız?
Hani hiç bitmeyecektik biz?
Ne yapalım kader deyip,
Suçu kadere yükledin,
Kendini savunamayacak olan kadere...
Kader mi ayrılmak isteyişin, söyle?
Suç bende...
Sevdim seni ölürcesine,
Seni senden değil,
Sahibinden istedim sadece...
O verdi, sen aldın benden kendini,
Kavlimizde gitmek var mıydı?
Hani yalan yoktu yeminimizde?
Unutmak var mıydı sözlerimizde?
Söküp atabilecek misin beni yüreğinden?
Herşeyi silebilecek misin bir kalemde,
Hiç yaşanmamışcasına?
Hani hep sevecektin?
Şimdi sen beni boşver de,
Gerçekten mutlu musun gittiğin yerde?

Eylül Gökdemir

Zamansızlık Ve Ben

Zamansız gidişlerin arasına sıkışmış düşlerim,
Zamansız gündüzlerin yakaladığı *******deyim,
Zamansız güllerin karlar altında kaldığı
Zamansız sevdaların gölgesindeyim...

Zamansızlıkların vurduğu, vurgun geçmişim...
Bir ömrü nasıl da acımadan yemişim,
Zamansızlığın tünelinden, habersiz geçmişim...
Zamansız doğan güneşe, zamansız yenilmişim...

Eylül Gökdemir