Gittiler

Güneşle gittiler.
Ufuklar kıpkırmızı
Renkler darmadağın
Gittiler sessizce.
O güzel insanlar
Uzaklara taşındılar
Bütün güzellikleriyle
Ve sustu zaman.
Soyu tükenen
İyi insanların ardından
Sustu dünya.

Ufuk Nazım

Göçmen

Göçmenlerin taşıdığı
O sonsuz kaos...
Dik yürüseler bile
Gözlerinde yıkık kaleler saklarlar.
Adları değişik
Tenleri farklı olsada
Göçmenlerin sırtındadır şehirler
Ve en güzeli dillerin
En özlem duyulanı şarkıların.
Bende bir göçmenim
Anlaşılmaktan çok
Anlamaya çalışan.
Uyum kurslarında törpülenen
Kanatları her gün
Biraz daha yonulan
Göçmen bir kuş.
Avrupa denilen
Bu sömürge krallığında
Aparatif olarak iş anlaşmalarının
Dostluk gunlerinin kokteyllerinde
Kırmızı şaraba sokulup yenilen
Cıtır,acı,ekşi
Yahut tatlı bir göçmenim.
Göçmenlik istekli yada isteksiz
Basit bir yolculuk değildir.
Varolmanın dayanılmaz
Sarhoşluğuna kapılıp
Sınırları aşan bir cesaret
Ve sonrası anlaşılamamanın sarsıntısı.
Dönme duygusunun amansız çekiminde
Tükenen yıllar
Ve geçmişin özlemiyle devrilen bugünlerde
Fabrikaya kaptırılan
Bir ömürdur göçcmenlik.
Göçmenlerin sırtındadır dağlar
Her an aşılması gereken
Ve gittikçe büyüyen heybetleriyle
Sevdiklerini saklayan yollar.
Unutmak unutulmak
Göçmenin en büyük korkusu
Gecmişi küçücük bir köyde olsa
O asla kabul etmeyecek
Bugünün devasa şehirlerini
Bir kere çocukluğunun adımlarıyla
Aşmıştır tozlu koy yollarını.

Ufuk Nazım

Göçmen 1

Yeni bir dünya kelebekler başka
Suyu çiçeği kaldırım taşları başka...
Ilk bakış açıların saklandığı
O ilk an...
Bir kabin sapsarı yüzünde
Yüzlerce çil olan
Ve karşılama sözcüğünün önünde
Uzunca bir geğirti bulunan memurdan...
Şaşkın bakışlarıyla amacımı soruyor
Kimbilir kaçıncı yabancıyım
ÜUlkesini kirletmeye gelen...
Sınırların önünde tanıştığım bir dost
İki kelimeyle beni geçiriyor karşı kıyıya
İstanbuldan İstanbula gelmiş gibiydim
Renkler aynıydı başta
Yürüyen merdivenler ışıklar aynı
İşte bagaj bandı
Geçmişden bana kalanları taşıyor
Ona bütün sevdiklerime sarılır gibi
Sımsıkı sarılıyorum
İşte bir çıkış kapısı yabancılar için
Bana yabancılığımı öğretiyor yazılar
Ama ben hala İstanbuldayım...
İşte elinde çiçeklerle benim sevgilim
Iki yıldır aklımı sınırlardan uçuran
Güzel sevgilim...
Saçları yine açıktı
Dalgaların arasında
Umutla gülen iki gözden
Yine İstanbulu anlatıyordu
Burasıda bizim kentimiz
İstanbulumuz diyordu...
18.08.2005

Ufuk Nazım

Göçüyor

Göçüyor ufuklar
Kanlı gözleriyle
Uyanıyor gün
Sonsuzda bir gül gibi
Kızıl ışkınlarıyla
Göçüyor bulutlar.

Ufuk Nazım

Göçüyorum

Yürüyorum
Zaaflarımla yan yana
Ellerim de
Dünden kalma okşayışlar
Dilimde tadın
Öykünüp zamana
Geçiyorum
Çağların gölgesinden.
Kan ter içinde
Bir parça emek
Bir parça sevgi ekliyorum
Elimin ulaştığı
Her yere.
Öyle çıkarsız
Öylesine ak
Bir bulut olup
Göçüyorum ufuklara.

Ufuk Nazım

Göğe Bak

Karaysan her şeye.
Ve yıkılmışsa;
İnsandan kuleler.
Göğe bak.
Bir yudum mavi çek;
Göz pınarlarına.
Geç karanın tarlasından;
Mavi göz yaşlarınla.

Ufuk Nazım

Göğün Tortusu

Göğün masmavi tortusu mu;
Birikmiş gözlerine.
Ayın saçakları mı?
Sinmiş tenine.
Yüreğinin kızıl deltasında;
Yatan,
Hangi aşkın tohumu?
Haydi sula aşkını,
Masmavi gök gözlerinle.

Ufuk Nazım

Gök Nar

.Bilinmez bir uğraş.
Amaç ki;
Çok uzaklarda,
Yıkılan gök narların,
Soyulan teninden.
Tomruklar ki her biri;
Uzun uzun yatan cesetler.
Otopsilerinde çıkan;
İki kurdun,
Dar ağacı olmaktan öte;
Ne işe yarar tomruklar.

Ufuk Nazım

Gönlüme

Rüzgarla esiyor;
Gönlüme gönlüme.
Kıvrım kıvrım,
Eritiyor teninde.
Dilsiz, kör, sağır ediyor.
Buram buram kokuyor.
En güzel çiçeklerin;
Tükenmeyen dilinden,
Binlerce name söylüyor.
Bilmiyor bilmeyecek,
Geçip gidecek.
Bir fırtına gibi;
Silip süpürecek.
Anaforlarla büyüyüp;
Yıkacak aşktan kaleleri.
Durdurup yürekleri,
Boğulacak anaforunda.

Ufuk Nazım

Gönül Nehirleri

Karanlığın içinde;
Bir nehir akıyor.
Kıyısın da söğüt ağaçları;
Uzaklardan esen yelle,
Bir sağa bir sola bakıyor.
Ve yaşıyor uzaklar da;
Bir yürek.
İnadına akıyor;
Yürek nehirlerinde aşkı.
Kanına kanını katıyor;
Büyüyor kabarıyor,
Gönlünün nehirleri.
Yıkıp aşıyor sınırları;
Ve boğuyor bütün,
Kararan umutsuz duvarları.

Ufuk Nazım