|
Kafa
Kan pıhtısı takkeli, saçları yoluk kafa!.. Sende "dır-dır" bildiğin ne varsa kaldır rafa!.. |
Kafile
Her şeyde bir tükeniş, her oluşta bir bitiş; Gökten ses: Ölümsüzler kafilesine yetiş! |
Kafiyeler
ne diye bu şuna şu buna kafiye? başa taş aşa yaş Hey'e ney tuhaf şey kafiye mantığı o mantık hediye sandığı bu sandık! o mantık bu sandık- ta sandık ve yandık ne yandık hendese kümese tıkılmak hadise kırkayak adese oyuncak vesvese gökbayrak ölümse gel dese tak tak tak mu-hak-kak sorular sordular neden çok nasıl yok niçin var sanatsız papağan neden çok ve atsız kahraman niçin yok çok ve yok yok ve çok aç ve tok tok ve aç tut ve kaç saklambaç neden çok nasıl yok niçin var niçin'i boğarken piçini yatakta bastılar şafakta astılar ve derken nasıl yok niçin var bir varmış bir yokmuş kararmış ve kokmuş dünyamız rüyamız kapkara manzara gebeler döşeksiz ebeler isteksiz kubbeler desteksiz habbeler süreksiz türbeler meleksiz tövbeler gerçeksiz cübbeler yüreksiz cezbeler şimşeksiz izbeler emeksiz heybeler ekmeksiz kafiye hikaye dava tek ölmemek peygamber ne haber bir batan var vatan kandil loş ocak boş ve dağ dağ elveda! gitme kal nefes al emir tez bekletmez ve O nur bulunur işte iz geliniz toprak post ALLAH DOST... |
Kahramanlık
Ne varsa çöplüğe at, belli başlı zamanlık; Ölümü öldürmekte olanca kahramanlık. |
Kalan
Bir ebedi mahrumluk, kalan bu hikayeden; Git, git, bir çıkmaz sokak, o varılmaz gayeden... |
Kaldırımlar I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında, Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık. Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn-cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık. Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor, Sanıyorum her sokak başını kesmiş devler, Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor. Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler. Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi, Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur ses kesilince sesi, Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. Bana düşmez can vermek yumuşak bir kucakta, Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum... Aman sabah olmasın bu karanlık sokakta, Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum. Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin, İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler... Tak tak ayaksesimi aç köpekler işitsin. Yolumun zafer takı gölgeden taş kemerler. Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim! Gündüzler size kalsın verin karanlıkları. Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim. Örtün üstüme örtün, serin karanlıkları. Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya, Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi. Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya. Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi. |
Kaldırımlar II
Başını bir gayeye satmış kahraman gibi, Etinle, kemiğinle, sokakların malısın! Kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi, Sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın! Fahişe yataklardan kaçtığın günden beri, Erimiş ruhlarımız bir derdin potasında. Senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri; Onun taşı erimiş, senin kafatasında. İkinizin de ne eş ne arkadaşınız var; Sükût gibi münzevi, çığlık gibi hürsünüz. Dünyada taşınacak bir kuru başınız var; Onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz. Yağız atlı süvari, koştur atını, koştur! Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları. Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur, Ne senin anladığın kadar kaldırımları... |
Kaldırımlar III
Bir esmer kadındır ki, kaldırımlarda gece, Vecd içinde başı dik, hayalini sürükler. Simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm değince, Yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime, der. Ondan bir temas gibi rüzgâr beni bürür de, Tutmak, tutmak isterim, onu göğsüme alıp. Bir türlü yetişemem, fecre kadar yürür de, Heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalıp. Arkamdan bir kahkaha duysam yaralanırım; Onu bir başkasına râm oluyor sanırım, Görsem pencerelerde, soyunan bir karaltı. Varsın, bugün bir acı duymasın gözyaşımdan; Bana rahat bir döşek serince yerin altı, Bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi başımdan... |
Kalmadı
Yıkılan sarayımdan tek bir nakış kalmadı; Dışa mıhlandı gözler, içe bakış kalmadı. |
Kalmadı
Bu kasvet dünyasında kalmadı özlediğim, Namaz vaktinden başka, ânını gözlediğim... |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 04:05 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.